Netgedichten

netgedicht (nr. 32.418):

gooi mij niet weg...

Gooi mij niet weg
alsof het niets is
want de takken
van de bomen
vangen mij toch
wanneer ik val
omdat er altijd
iets zijn zal om
voor te bestaan
en wat ik mis...

in dit oneindig
tranendal schijnt
soms toch de zon
dus mij krijg je
niet klein al moet
ik door stof gaan
ik zal altijd weer
opstaan en doorgaan
met leven, ontvangen
en geven want ook
ik mag hier zijn...

Schrijver: Astrid Voerman, 7 mei 2010

astridvoerman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

eenzaamheid

4.0 met 13 stemmen

228

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Nicoline
Datum:: 9 mei 2010; Prachtig, veelzeggend,gedicht.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 8 mei 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; Zacht en toch die stille kracht, tonen die treffen in dit mooie gedicht!

Naam:: Maria Voerman
Datum:: 8 mei 2010; Weer heel mooi gedaan.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 7 mei 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Iedereen heeft het recht er te mogen zijn, mooi en krachtig neergezet!

Geef je reactie op deze inzending: