met beide benen op de grond

Ik liep alleen
met lange stille
stappen door zachte
witte wolken heen
toen de mist
in mijn hoofd verdween
probeerde ik jou te bereiken
mijn armen te kort
om zo ver te reiken

ik bleef maar zoeken
en kijken
zo lang als ik kon
tot een eenzame traan
langzaam opsteeg
naar de zon
maar...niemand
kwam ik tegen
mijn hart huilde toen
de regen mij daar zo
verloren vond


verwelkom mij maar
ik ben weer terug
maar nu met beide benen
op de grond...

Schrijver: Astrid Voerman, 2 mei 2010

astridvoermanhotmail.com

verloren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 346