Netgedichten

netgedicht (nr. 31.581):

Tovertijd

De tijd staat niet stil
wanneer ik dat wil
al ren ik voor mijn leven
alles haalt mij steeds weer in
en wat ik onderweg verloor
kan niemand mij meer geven
wat heeft het nog voor zin
dat jachten en dat jagen
er zijn soms van die dagen
daar spring ik midden-in
dan stopt de tijd voor even
ontstaat er een begin
het leven echt beleven
dat is wat ik verzin
ik maak een nieuwe start
en tover zoveel moois terug
in mijn hoofd en in mijn hart
maar ook dat raak ik weer kwijt

ongrijpbaar als een vlinder
in wat gestolen tijd