Alle inzendingen over waardeloos

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

Verhuisdoos, ingepakt stuk leven Gevuld met fouten en geluk Vergaarbak van wat je mocht beleven Bevat wat heel is en wat stuk Herinnering voor lang of even Vol lief en leed of een van twee Van wat je kreeg of hebt gegeven Je draagt hem overal met je mee Verhuisdoos, spiegel vol gedachten Van waardevol tot waardeloos Die levenslang op je…

Dit keer geen troost of prijs geen doop geen eer noch het genoegen van euforie in een portaal waar 's nachts de regen door gebroken ramen valt sigaretten gaten hebben gebrand in dromen zo dronken en waardeloos verdomme whiskey droog en liefde loos krijst uit getande monden halleluja kogels genadeloos de door God verlaten…

De glans van een ander De stijl van de tweede Hem, zij, ik verander Zo ben ik tevreden Tevreden in leegte Een gapend gat Verborgen met een spiegel Waan, woestijn, waardeloos, waardevol Een huls Niet van mij Mij is vermeden Mij is versneden Tot gruis In stof Verwijderd, verdrongen, vergeten Wat is eigen Wat is ik Ik is verdwenen…

meegegeven Je moet op eigen kracht vooruit En juist in deze donkere dagen Die stemmingmakend kunnen zijn Gaat alles aan mij knagen Wanneer ik jou zo zie vol pijn Ik weet geen raad Met wat je nu doet Mijn machteloosheid maakt me boos Omdat ik zoveel om jou geef Samen delend met jou leef Jou daar zie zo reddeloos Voel ik me slap, verloren Waardeloos…

Hoorde ik dat jij ernstig ziek bent Hoorde ik dat het allemaal waardeloos gaat Ging door de gladheid mijn kind op d’r gezicht En barst ik van de kou Vandaag had ik niet eerder wakker moeten worden Dan tijdens de avondspits of zo Om vervolgens mezelf weer te verstoppen in mijn dekbed En morgen met frisse moed der wanhoop Weer op te staan.…

Ik haat mezelf in dit voorbijgaan om niets, een zucht van verveling die moet worden verbeten, een besef van waardeloosheid dat moet worden gekrenkt, lachend en ziedend en lullend samen…

En elke brief aan jou wil ik bewaren, korte brieven, zinnen die al het poëtische ontkrachten en aantonen dat kunst soms waardeloos is. Niet omdat de kwaliteit ontbreekt, maar om hele andere redenen. Dit wilde ik je vanavond even zeggen, al ben ik alleen, deugniet. ----------------------- uit: 'De Kam', 2007.…

De thuiszorg zit wanhopig in het slop Ik ben onthand, verdrietig en heel boos want binnenkort ben ik zo zorgeloos Wie trekt de steunkous aan? ’t Geduld is op Mijn lieve hulpen: kwade zzp’ers Het kabinet: alléén maar VVD’ers…

Woorden verraden onnodig. De woorden hadden, hebben nooit 'zin' gehad... zij schoten ernstig tekort: emotie voor leugen der eerlijkheid. Emotie in het opperen van listig verraad van intern verwarde geesten. Het komt echter door schijn der scheiding van privé en werk, in onze 'samen'leving. Het was de tweestrijd van elk mens: in vertrouwen…

En hij bleek waardeloos voor haar. Zij maakte carriere. Zij werd geliefd. Niemand kende hem. Hij kermde aan een liefdesbed , vastgeketend aan zijn blote voeten. Niets deed hij bijna. Hij kon haar ook geen kind schenken, de verder waardeloze man. vOOR HAAR WAS HIJ ALLEEN MAAR EEN LIJF.…

Je bent boos, Je wordt niet geaccepteerd, Alles werd even waardeloos. De pijn, Het leven maakt je zuur, Je wilt hier helemaal niet zijn. Wat dan? Was er maar iemand in je leven, Waar je even op leunen kan. Dat kleine beetje hoop, Het gevoel dat in die steun zit, Voor even vergeet je de wanhoop.…

Je leest soms over mensen Niet eens zo oud Maar zo ontheemd Die alles kwijt zijn in hun bovenkamer Wat hen vertrouwd was Is nu vreemd Het schept verwarring Te vergeten Af te dwalen Afstand doen Jong zijn en toch Niets meer weten Geheugen weg Van nu en toen Ik kan er niet aan wennen Als ik denk aan hersens Waardeloos als prul Door…

Genegeerd, gekleineerd de dwarrelende gedachten waardeloos verloren, onder teloorgaande schemering. Binnen de blinde vlek weggepoetst, rest het wachten tot ernstige schendingen van geestelijke integriteit plaats maakt voor een eerlijk en zuiver begin.…

Tijd is kostbaar En waardeloos trouwens Wij zijn ..., wij zijn zijn adem notabene In ............, en uit .................…

Was ik een nare kwast, een waardeloos penceel? Heb ik het palet aan levenskleuren overgeslagen? Was ik een te stil leven of juist een te uitbundig? Was ik een schilderij, een portret? Een aangenaam of onaangenaam portret?…

Ik lijk naamloos, onbekend en onbemind geboren om te sterven,een waardeloos kind mijn leven lang al achtervolgt mij het leed zonder bekentenis van wie mij het aandeed Wanneer ik willoos mijzelf in de spiegel bekijk dan wens ik mijzelf zo vaak in het dodenrijk mijn leven is niets dan ellende en verdriet waarom is er niemand die mij hoort en…

Waardeloos, Kon ik er maar voor zorgen, Dat dit gebouw geen ruïne wordt Maar een gebouw om van te houden En behouden Voor het nageslacht. Heeft iemand daar wel eens over nagedacht!?…

was bijna niet te doen, geen blik, geen streling hen nog waard waar mijn hart en ziel in zijn gestorven doch ik heb er niks verworven, zeker had ik vijf of tien schetsen moeten slijten zodat ik rood, wit en blauw er uitgehangen had, halve gare fanatiek zo goedgeluimd mij ten deel gevallen was en valt mijn werk niets te verwijten was het waardeloos…

Alles wat voor mij van waarde was Is waardeloos gemaakt Neem mijn kleren en mijn meubels mee En zet me uit mijn huis Steel mijn video en mijn TV Haal mijn geld maar uit de kluis Rol mijn zakken sleep mijn auto weg Ik ga wel op de fiets Ze mogen pakken wat te pakken is Nee het doet me werkelijk niets Want ik heb genoeg aan jou…

met geschreven liefdesverhalen geput uit een bodemloze inktpot vertaald naar alle mogelijke talen Maar wie scheurt de overige pagina's eruit als één van de hoofdpersonages verdwijnt en het andere op de deur van vergetelheid stuit ze opent en in de verborgen kamer wegkwijnt het is een verhaal van twee geliefden zonder de één is de ander waardeloos…

Niet in de mist van sorry,s Vaag zicht, onwaar Uitzichtsloos uiteengedreven Sorry zonder inhoud Waardeloos gebaar Nog wacht ik op een hand, een arm Hoe lang nog deze weg? Of wacht jij op tot het moment, Dat ik voor eens en altijd Zelf sorry zeg.…

Ik sla niet terug absorbeer elk gevoel ga onderuit en huil Ik sla niet terug ik kan niet winnen Ik val en ik lig stil En wacht Op de wind die gaat waaien En ik graai naar woorden Die verloren zijn gegaan Waardeloos in oren Van anderen Van mensen die jagen En ik maar klagen Dat het anders moet zijn Ik weet het ook niet anders…

Mijn gedroomde geld is waardeloos, er blijft niets van over, wanneer je het harteloos vergaart. Mijn nieuwe geld is geld dat werkt. Alleen vakmensen kun je ermee betalen. Zorgverleners zorgen. Monteurs kun je spullen laten repareren. Kapsters knippen goedbetaald je haar. Klussers onderhouden onze eigen huizen.…

Mijn wanhoop is daarom soms groot en vaak ben ik ook radeloos pen en papier als lotgenoot maar woorden jammerlijk en waardeloos. Hoe kan ik dan bereiken met deze liefde, mijn rijk bezit dit schrijven kan men slechts bekijken hen de mens die ik aanbid.…

Een waardeloos zilveren kruisje was 't, Beschadigd door weer en tijd; Drie lettertjes schenen er wel gekrast In 't plaatje aan de achterzijd'.…

Presteren maakt mij zo nerveus en het lijkt dat hoe meer ik de prestatiedruk op mij zet uit afschuwelijk schuldgevoel en waardeloos zijn gevoel hoe meer ik stress genereer in hart, hoofd en ziel. En als de deksel gestoomd en gepokt door mijn ziekte van mijn ziel valt stort ik moedeloos neer in de verveling.…

Roepen zij thans elkaar niet meer bij namen, vrouwen en vrienden, vijanden en volk, vergeefs en vluchtig als een spoorloos-snelle wolk; werd waardeloos het sluw en dagelijks beramen?…

daar zit jij dan, voorgoed afgeschreven, iets zette jouw carrière stop, daar zit jij dan, voorgoed uitgestreden, jij voelt jezelf waardeloos en bent doodop, toch zie jij na al deze moeilijke dagen, dat de zon ook voor jou nog steeds schijnt, er komen antwoorden op al jouw innerlijke vragen, en al jouw somberheid verdwijnt, kijk eens om je…

We bewaarden een half biljet, waardeloos in een borstzak. De kus lees ik nog net van jouw gezicht. Slaaf van de trouw word ik. De sloper met een kwaad geduld verandert de burcht in een heuvel van gruis.…