Zelfmedelijden
Ik sla niet terug
absorbeer elk gevoel
ga onderuit en huil
Ik sla niet terug
ik kan niet winnen
Ik val en ik lig stil
En wacht
Op de wind die gaat waaien
En ik graai naar woorden
Die verloren zijn gegaan
Waardeloos in oren
Van anderen
Van mensen die jagen
En ik maar klagen
Dat het anders moet zijn
Ik weet het ook niet anders
Ik sta en ik ga
Heen en terug
Vlucht en kom niet meer terug
Ik daal en ik stijg
Want anders kan ik doen
En ik nijg naar woorden
En naar daden die zwijgen
En het zijn de twijgen
In mijn ziel die breken
Zoals zo even
Moet ik me begeven op
De weg weer terug
Het zijn de woorden
De herinneringen die laten
Vergeten wat we weten
En ik sta stil
Maar vergeven doe ik niet
Niets anders dan verzinnen
De werkelijkheid en de leugen
Het beteugelen van minnen
Keren terug in denkbeelden
Niets anders dan angsten
Over dromen en realiteit
Over muren en vangsten
In het schimmenspel van anderen
Ik draai en ik zoek
Naar retoriek en verhalen
De fonetiek van verdwaalden
En ik kraai naar woorden
En ik wacht op stilte
yahoo.co.ukGeplaatst in de categorie: verdriet
Zelfmedelijden
886
Geef je reactie op deze inzending: