Alle inzendingen over walvis

Nadat de ijsbeer ons zorgen baarde, lijkt ook de pinguïn nu op zijn retour. En stof dus voor een uitgebreid discours Over een noodplan voor Moeder Aarde. Verhuis gewoon, tracht ik ze voor te liegen. Hoewel, zo’n beestje kan geen meter vliegen.…

bezag geschrokken Hoe‘t beest door glazeniers zelfs werd vereerd De kooplieden kregen toen visioenen Over de brengers van vaak slechte tijding Zoals verkondigd in de Heilige Schrift Ze zagen traan al en balein, harpoenen Namen al vlot de algehele leiding De walvisvangst zat snel al in de lift Langzaam werd toen de industrie verheven De walvis…

------------------------------------ Uit: 'Als kind moest ik een walvis eten', 2002.…

Gesneden boegbeeld van een trots galjoen, de borsten monter vooruit klapperende zeilen als de jurken van de hoeren aan de Taag hun keurs omhooggeduwd met buigzame walvis baleinen Zij stoppen zilvergeld in de spleet van een offerkist dankbaar buigt het negerbeeld met tekst voor behouden vaart smeken de zegen af van Isis beschermvrouwe…

kracht en Geest vanuit eigen adem en scheppingsdrang mild naar de aarde toe zweven om versnipperd over te gaan in menselijke zielen het geschonkene betoont zich groots nietig of ingetogen soms geweldig indrukwekkend is door de Hemelse Vader gemaakt met gelijke aandacht en toewijding als Hij de dieren het leven gaf olifant kever vlinder walvis…

daar ga je altijd weer die zin geen land verdedigd of hulp geboden bij overstroming nog geen steentje bijgedragen het spijt me en daar ga je altijd weer die zin voor alles wat ik niet gedaan heb dat ik nooit bovenop een barricade stond te zwaaien met een witte vlag nooit het lef had om me te begeven met gevaar voor eigen leven tussen walvis…

Tijdloze roeier in een oceaan van eenzaamheid, walvis in Hollandse slootjes van bekrompenheid, goede reus in een kwaadaardig poppenspel.…

Ik heb mij gewenteld in woorden zoals een drenkeling naar wrakhout snakt, maar mijn donkere Jonasjaren zijn voorbij en de lyrische walvis spuugt mij uit, ik beland in de chaos van de eindeloze leegte ik strompel als een melaatse door de nieuwe middeleeuwen, verguisd door de wrede rijken en de magere uitstraling van hun kille harten.…

Johannes die alsnog ter ziele gaat: De zingende monteur uit Oudega Maar ook de bultrug in diaspora Die heilloos strandde op een Noordzeeplaat De een kon Voice of Holland net niet winnen De ander gaat straks Naturalis binnen…

dakgoten bespieden artistieke Gootspoken ons winkelend in de straat Brilspook ziet met grote ogen dat de feestmaand december in aantocht is de beeldjes van terrazzo uit gedachtewereld ontsproten terwijl een varken als kelner de bruine beer en de witte zwaan bedient Bommelse Gootspoken worden alleen ontworpen, verhuizen, verdwijnen De walvis…

Haar zwarte badpak lijkt wel de huid van een tedere walvis, waarover ik met mijn handen streel, terwijl zij haar ogen sluit en ik haar mond beroer met mijn onhoudbare mondkussen. Haar speeksel smaakt als witte wijn en mijn gezwollen lid klopt tegen haar licht wijkende kasteeldeuren.…

We geloven nog in bewondering: Kijk hoe de walvis pronkt met zijn staartvin Duizel van de stille kille diepte die hij zoekt. Waar is de manestraal die dwaalt langs de bloemknoppen die speelt met de weerhaan? Het zalig moment komt zomaar als een aardschok of springvloed. De hartslag ontsluiert de begeerte.…

Nautilus van Arctis door de IJszee naar Atlantis Tussen Scylla en Charybdis monsterbaaierd, waar Odysseus onversaagd aan god Neptunus weerstand bood, maar door die hybris schonk Zeus geen vergiffenis Nemo in zijn Nautilus kent onderzee geen hindernis noch andere bekommernis Tot in de zuidzee van Antarctis naast de potvis ook een walvis…

werd hun zondige euveldaad wreed veroordeeld door de priester ofwel heer pastoor En sedert dien dagen was zus Violette thuis nimmer dezelfde meer zij speelde niet langer piano, zij die nochtans zo'n schone sopraan had, 't sloeg op haar schildklier en ze ving aan te zwellen men lachte om hare postuur, men noemde haar 'walvis…

Pan dirigeerde als een waterhoen in het midden van de Atlantische Oceaan, gedreven door kostelijke wetten, op de rug van een walvis. Zijn heelal gooide keer op keer woestijnen in een brein, picknickplaatsen voor kruipende mammoeten en versierde veldmuizen, tapdansende gorilla's. Wat nou rare vogel?…

Een bultrug zwom bij Texel uit de zee En is daar al een keer of twee gestrand Een Noorse spuitgast ziet een haard in brand Maar staat te kijken naar een dvd Soms ben je van onwrikbaarheid doordrenkt En past alleen de waarheid die je denkt…