inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.546):

BLIJDE VERWACHTING

De verwachting wordt bruisende ochtend,
drijvend in stuifmeel en feromonen.

Voorbij de boomtoppen die in de verte vervagen
huppelt het lam in een wollige mantel.
In het woud zwijgen de dieren verraderlijk.

Binnen de grenzen van haar rijpe woede
schat ik de verdoken snauw.

We geloven nog in bewondering:

Kijk hoe de walvis pronkt met zijn staartvin
Duizel van de stille kille diepte die hij zoekt.
Waar is de manestraal
die dwaalt langs de bloemknoppen
die speelt met de weerhaan?
Het zalig moment komt zomaar
als een aardschok of springvloed.

De hartslag ontsluiert de begeerte.
Jij klemt de belofte tussen de dijen
en vergeet de ongemakken van een vrouw
die haar vrucht draagt als een juweel.

Rond het huis hoor ik frivool getjilp.
Jij staart naar de wolkenslierten
gewenteld in een pijnlijke gloed
van vele, moeilijke spinsels.

De bevruchting moet een zegen blijven,
de navelstreng die lengt
zoals het daglicht in het voorjaar.

Jij wordt loom als een moeras in de laagste zon.
Ik weiger te berusten in een vergeefs lot.

Geef ons de hittegolf die onze huid laat dampen.

Zie de 3 gekroonde hoofden verder schuifelen
Ze vergeten de Vrouw in barensnood
De boodschap van een Vrouw die nooit krijsen zal.

Schrijver: Wimper, 23 mei 2003


Geplaatst in de categorie: geboorte

2.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 9.000

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)