Alle inzendingen over wel

Bang is hij nooit geweest – kwaad was hij wel. Het waarom is een vraag die hij liever vermijdt. Liever houdt hij zich bezig met het onmisbaar genoegen, een steeds terugkerende pijn die hem telkens voorziet van een nieuwe lading onzekerheden. Krachtig is hij niet – moedig des te meer.…

Zo veel onnodige overlast ondergaan Tot de grens meer dan bereikt was - Als ik je daar mee confronteer Haal je alleen maar je schouders op En zegt dan slechts Dat ik daar wel zelf bij ben geweest En had je misschien liever wel gehad Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd, Dat was tenminste duidelijk geweest En had je tenminste geweten…

Jij, je bent toch wel voor altijd in mijn gedachten. Je zit in mijn hart en gevoel en botten, zelfs kan ik jouw levensstroom in mijn bloed, in mijn aderen niet beknotten.…

Ik moet wel…

Nu de vroegte veel te laat zijn verslapen dag begroet is het ontbijt de lunch voorbij zijn krant bevat oud nieuws hij heeft vandaag een afspraak met zichzelf dat wel om zich nergens aan te houden hij neemt de tijd voor het te laat van toen…

Ik wil ook wel lekker bekakt kakelen over de nieuwe kunstaanwinsten en het culinair genot bij toonaangevende topkoks daar en daar. Ik wil ook wel.…

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak hemelbodem ook wel genoemd. Daar staan mijn handen nu eenmaal naar. Dus wandelaar en zwartziener, geen delver maar werper van stenen, laatste en eerste.…

Er zal altijd wel wat zijn. Waar mensen samenleven. Tussen groot en klein is er geen geestelijk leven onbeschreven.…

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak hemelbodem ook wel genoemd. Daar staan mijn handen nu eenmaal naar. Dus wandelaar en zwartziener, geen delver maar werper van stenen, laatste en eerste.…

Misschien hebben ze wel behoefte aan dijken… Oh, ze hebben ze al, zelfs kunstmatige eilanden! Is er nog wel reden om te landen? Ze halen hun drinkwater nog uit rivieren en meren… Ja, maar het lijkt er ook op dat ze zich tegen ons zullen keren!…

Hier zit ik dan, Niet alleen maar wel eenzaam... In een door mijzelf gekozen ongelukkig leven Met tranen in mijn hart, die niet over mijn wangen mogen vloeien Mijn tranen om jou... Tranen om het vuur dat er tussen ons is ontstaan.. dat niet mag branden.…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

haar hart doet pijn bij het zien van al dat vreselijke lijden haar fluister vol van wanhoop in de wind Lieve God waarom deed U juist die dag Uw ogen dicht wendde U Uw blik af en liet hun wereld instorten…

Kijk voorbij de horizon droom en kom vallen in mijn armen haar huid zo bleek haar dialect zo zacht omdat jij begrijpt dat het bloeit alsof de hemel groeit het is begonnen wij dromen en drukken het af op papier gerecycled omdat het mag omdat het leeft het schrijft en beleeft rustig in een sneltreinvaart…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

jij tevoorschijn uit die fata morgana jij streelt mijn hartstreek met heel jouw wezen ik voel ons samen in heimelijke verbondenheid een thuiskomen die haar weerga niet kent je kunt alleen maar de pure liefde zijn die zo spreekt zonder ook maar één woord ik luister stil hoe het in het huidige klopt bron van vreugde jij liefdevolle wel…

gevolgd door een chat een nieuw avontuur gevolgd door gesprekken, elkaar leren kennen slechtst in een seconde de kracht dat was hij, in een beweging recht naar mijn huis toe in zijn armen langzaam gelegen vertrouwd veilig, thuis voelde ik zijn kracht maar langzaam kwam de leegte krachtig en doorgaand een foutje niet bedoeld, een…

Luister Je echt Hoor Je me wel Zie Je me wel Luister Ik wel echt Hoor Ik mezelf wel Zie Ik mezelf wel Zou dat het zijn Waarom ik word genegeerd…

Wie denk JIJ wel niet dat je bent, mij nog steeds zo te commanderen. Jij met je jaloerse temperament, jij zal gewoon nooit veranderen. Jij denkt mij te kunnen bezitten, want alles is van jou. Het enige wat jij kunt is vitten, de rest zet je in de kou.…

bedanken voor alle zorg die je als vanzelfsprekend, zonder de juk af te werpen, droeg ik wil je bedanken, maar ik ben te laat, jouw heengaan... te vroeg ik zal je bedanken in een gebed waarin mijn eerbied en respect voor jou tot in de hemel reikt maar ik wil alleen maar janken en bidden dat je naast me staat en nooit van me wijkt dank je wel…

zet als eerste persoon gewoon voor scherpte-diepte de toon helaas hij stond op de automaat en dan gaat de fotograaf bij een ik in veel beweging door zijn sluiter de mist in de afstelling is de kunst in het fotograferen kijk mijn hoofd maar op foto's vol tekens van brand schilfertjes van vorige week uit hoek van holland het gebeurde echt wel…

Ik ken je tranen al schrei je nooit al toon je nooit verdriet doelloos dwaal je door met sfeerlichten versierde straten je ogen te neer geslagen voor jou geen kerstdiner op het menu geen geluid van welkome stemmen in de kamer een bord op schoot wat kaarsjes en wat foto's met kerst ga jij vroeg slapen doe je de gordijnen dicht ik had…

Zelfvertrouwen Kan het wel-licht opbouwen.…

Ik zie de straten glimmend in de regen En van de bomen gutst het water neer De mensen schuilen voor dit hondenweer Al heb je liever zon, wie houdt dit tegen Het water loopt met stralen in je kraag De goten zwellen aan tot rivieren Iedereen begint over ’t weer te klieren Ja, in Nederland klagen de mensen graag. Maar na dagen staat de stad…

Soms is een boodschap zo onduidelijk dat je er geen elastiekje aan vast kunt maken op zeker dat het springt! Misschien gaat alles beter, zo niet staan we terug bij Af! Waarschijnlijk gaat alles goed, maar: mocht het niet zo zijn: gaan we terug naar start!…

Dit briefje roept de lui (of was het: luiden ?) die schenken aan hoe-heet-dat-ook-alweer, Alz…nog wat, of zoiets toch ongeveer, tezamen in euh… dinges, in het zuiden. Maar volgens mij, dat ben ik even kwijt, vergat ik mijn donaties al 'n tijd.…

Ik heb geen flauw idee Het zal wel middag zijn Het licht doet pijn Ik wil niet mee Laat me Mijn uurwerk is kapot Het zal wel middag zijn Ik heb geen flauw idee Onduidelijk aanwezig, net de zee Ik kan niet zwemmen Laat me Het zal dan dus wel middag zijn De stand van de zon Hoe vaak moet het nog worden gezegd?…

Maar ik wil het liefste bij je zijn Met je praten Naar je luisteren Even helemaal niets Ik voel voor je Ik weet niet wat Maar zeker toch wel iets…

Door de lakens in het donker sluipen schaduwen in het rond een kluwenspel raad je waar ik ben zie je niet maar weet wel waar je bent je ligt op het puntje van mijn tong…

het dagelijks verlangen van je zachtheid om me heen ia als een droom blijven hangen ervaar ik telkens weer bij het sluiten van mijn ogen ontwaar ik nog jouw beeld voel ik de warmte van je adem die mij zo zachtjes streelt wil je nog wel dromen als je wensen zijn vervuld het beeld je weet te raken dit hart met liefde vult al waak ik…