Alle inzendingen over wijsgeer

Ook lang voordien was het absoluut waar van het schone het ware het goede, zoals dichterfilosoof Plato bij monde van zijn achtenswaardige leermeester zei Al hielp die mopsneuzige halfmanke nietswetende wijsgeer de bloem der natie van stadstaat Athene - volgens zijn machtige bloedzuigers althans - naar de knoppen met al…

Gij zegt met kort en goed bescheid, van oudsheid af tot heden, wat elke kunst heeft voortgebracht, wat elke wijsgeer heeft gedacht, wat elke koning heeft betracht, en ieder volk geleden.…

meer blikt angstig naar alle kanten vindt tenslotte tussen 't gras een gloeiend puntje dat schuchter verder schuift telkens dooft - dan weer brandt de rode stip is verdwenen slechts vragend duister dringt zich op de eenzame denker hoort water klotsen en stemmen ontwaken valt uitgeput in zwijm hij leeft aan het stille meer war wijsgeren…

Ik ken ze wel, de vele cliché's van neergeschreven gedachten door schrijvers en dichters door wijsgeren en filosofen: woorden op papier die ons doen geloven dat wenende regens onze wonden verzachten.…

De hemel viel op de Grieken Het gaat hen echt niet voor de wind Ze lieten een land ronduit verzieken Ooit loofden we hun cultuur eensgezind Ooit zochten ze hoe je juist kan leven Vonden palaverend zin in 't bestaan Leerden ons wijsgerig te debatteren Kan wijsheid zo maar plots vergaan?…

Boom Meppel vond mij aardig maar wijsgerig onwaardig. P. wilde mij best nemen maar had balansproblemen. En, sterker nog, van Oorschot vroeg mij zelf om een voorschot! Geen zin, geen geld, geen fonds: moet ik soms ondergronds? P.S. Nee, dat moet niet, want gelukkig is daar Gedichten.nl!…

Wellicht uit 'n nis een wijsgerige glimlach en blos los uit mijn mouw geschud 'n sterke scheepstros. Dat rolt terstond nu uit mijn mond over mijn lippen vandaag zonder trillende benen om deze of gene. Kom laten we praten waar we vandaag over praten.…

Een altoos wandlend recipé Een toevlucht voor bedrukten; Een Jan Kontent, met mos tevree, Waar andren rozen plukten; Een goedbloed zonder eigenbaat; Een handlang voor geliefden; Een wijsgeer, wie eens spijt en smaad De dunne lokken diefden; Een prater over dit’s en dat’s, Een anekdotenjager; Een aangeboren vriend van CATS; Een schalke…

Laat de Wijsgeer ons verachten, Daar hij schimpend op ons ziet; En zich boven ons verheffen! Kloë! och, ontrust u niet. Zaagt gij wel, toen we uit dat bosje Gistren kwamen - hoe hij mij Met een nijdig oog begluurde?... Maar ik liep hem trots voorbij.…

zijn bordale welks kracht mij zegt: de zomp blijft niet altijd; ware ziel van de keizer die zich niet door de nacht noopt om te splijten in tergende traagheid schietend pistool, en de perverse stad heeft de hemel weer gitzwart gevat zij het dat veertigduizend mijlen onder de leest het lente was, en met het eerste stemgeluid van het wijsgerig…

zeker niet te min ze gaf in stilte alles wat zij bracht doorheen het tikken van de klok keek ik naar buiten ik was het niet zelf die sprak maar zat wel achter bejaarde ruiten 4) in steen ben ik nooit geaard was al vroeg onderweg telkens elders gebaard ben altijd op reis gebleven de koffer bij de hand het gevoel aldoor wegedreven wijsgerig…

Nu, 'k zal 't er maar bij laten, 't Had anders licht de schijn Dat ik heel wijs wou praten En 'k wil geen wijsgeer zijn. Maar als mijn dikke brieventas Een gaarbak vol van wijsheid was, 'k Bracht licht zo ik er wijs bij stond, Te paard mijn brieven rond.…