Alle inzendingen over zee OR golven OR schaduwbeeld

De golven van de zee spreken vele stille talen, die ik niet kan verstaan ook al spreekt het duizend malen. Een lied weerklinkt door de nacht als schuimkoppen op de golven staan, het bruisend lied van de zee zal menigeen stil doen staan. De golven worden opgeworpen een muur van spattend water.…

de vrouw staat roerloos op het verlaten strand ze kijkt naar de zee nu zo kalm zo rustig kabbelend toen zo wild bulderende golven gevaarlijk en verraderlijk steeds weer ziet ze haar kind zich losrukkend juichend rennend naar die prachtige woeste zee ze schreeuwde, schreeuwde rende achter hem aan ze was te laat de golven hadden…

Eeuwige zee en als golven rijzen en dalen dagen en nachten die het gelaat van vlees boetseren Gelaat dat verwelkt en sterft In het nachtelijk uur op bed gelegen in de herfst van het leven Een leven dat zocht maar nooit vond want het zocht dat wat is - de Ene Onveranderlijke Zee Golven rijzen en dalen maar de zee blijft…

Dolfijnenkind Zwemt in de wind Boven de golven Diep in de zee Dolfijnenkind Waar niemand iets vind Nemen de golven Haar met zich mee…

De golven zijn hoog We zien het We beseffen het We erkennen het De golven zijn hoog We varen niet We surfen niet We zwemmen niet De golven zijn hoog We ontwijken ze Te bang voor wat gaat komen In stilte blijf ik dromen Terwijl de zee weer kalmer wordt Het water langzaam rustig wordt De wind zal stoppen met bewegen Dan…

schuimende golven windstoten beuken de zee onder de gordel…

Ruimte en vrijheid bij zonsondergang aan zee. Golven die ruisen.…

Deinende golven op het ritme van de zee dansende meeuwen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De zee een kostbaar bezit, de maan schijnt rimpelend door de golven begroeten mij schelpen in mijn zakken het liefst neem ik de zee de zee van iedereen - is nu juist het probleem.…

De zee is met mist behangen meeuwen zweven er doorheen de zon heeft een doordringend verlangen maar is zwakker dan voorheen Golven zwaaien wild met hun armen om de mist te verjagen de zon probeert de golven te verwarmen de mist zal elke straling vertragen De wind komt op voor de zon en de golven de mist is hiertegen niet bestand…

de zee is niet zuinig met haar golven noodzakelijkerwijs legt de zee zich uit maar laten wij nu uitzien inzien naar haar zuinige golven dat alles tevergeefs herinnert aan het uitzicht van ons de zee onbehulpzaam omdat de elementen onbehulpzaam en buiten blijven ze ziet vooruit noch ziet ze iets ze komt ons toe en schuift ons onder…

Brekende golven waar de zee het strand ontmoet ..onophoudelijk…

[Haiku] schelpen wiebelen – de geheimen van de zee golven af en aan…

[Haiku] schelpen bewegen – de geheimen van de zee golven af en aan…

Ik heb de zee gekust Elke zilte druppel met mijn lippen proevend Ik heb de zee gekust zag de branding golven Maakte die tot de mijne…

Zonlicht speelt met de golven Sereniteit met de zee gedeeld De wind danst zacht langs je kleding Een zee-gedachte speelt Diep dwalen ogen Het glinsterlicht wordt gewogen Uitzicht speelt met jouw inzicht De zee geeft het tegenwicht Laat golven maar komen Als het leven mag dromen De zee ademt door je gedachten Het innerlijk komt op krachten…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…

balanceren op het randje van vandaag waar een V van vuurvliegjes langzaam danst bestrijken schaduwbeelden morgen met hun zacht trillende glans weggestopt in papieren droomgezichten sluit god de deur en donker bedekt de ramen wat als de wereld valt…

balanceren op het randje van vandaag als een V van vuurvliegjes langzaam danst schaduwbeelden bestrijken morgen met hun zacht trillende glans wordt gisteren voorzichtig opgenomen in een werveling van weerschijn zij klopt op open deuren waar de chamsien haar letters licht…

Als een zee die rustig was en weltevree. Dan de golven wild en snel. Binnen een dag, verbrak het spel. Golven waren weg kalmte is terug. Of niet helemaal het was te vlug...…

Het tij is dood maar toch bewegen ze de golven in de zee die nooit stilstaat Ik laat me meevoeren op hun eeuwige ritme richting onbekend Het tij is dood leve de golven…

ik tel de laatste golven telkens opnieuw het strand is leeg en verlaten zie ik om dan zie ik de duinen heuvelachtig zoals mijn leven met een zee die soms stormachtig bressen slaat ik voel mij uitgeput en ga zitten in het zand het is afnemend getij zo voel ik dat ook in mij zelfs het zitten is vermoeiend ik ga liggen, op mijn buik met moeite…

van de wind die stroming te langzaam vindt met duwen en stuwen schreeuwen golven angst en schaamte voorbij wij zijn vrij wil melker 06/06/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

schelpen jaren geleden in mijn benen sneden ik mocht niet kinderachtig zijn heb toen die pijn verbeten maar niet in vergeten plastic schoentjes heb ik in de tas maar niemand die ze dragen wil ze komen niet van pas zelf het voorbeeld geven is geen goed idee zie mezelf niet met die grote schuiten over de golfjes springen van zee…

wolken de verte nog weerkaatst in het grijsblauw van je ogen stilte die golven en zand in vallende vloed gedogen…

Dan is er even tijd voor rust, totdat de zee het zand weer kust.…

Zij heeft geen andre vormen Dan de borsten van haar golven, En geen andre woorden dan de volle Koren van haar brandingen en haar stormen.…

Ik vond je onder sijpelende rotsen naakt in weerloosheid stilte schreeuwde wind tot huiverende golven en ik reikte verder dichter tevergeefs je dreef als tanend schuim traag over zee…