11 resultaten.
zeedieren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 net overgestoken
over het zebrapad
troffen mij en
mijn zwarte paraplu
keiharde windstoten
paraplu binnenste buiten
een merkwaardig staketsel
van verwrongen aluminium
tegen het zwart van het doek
wapperend in regen en hagel
betrapte mij er op dat ik dacht:
zeedieren zien er zo uit eigenlijk
getroffen door een zware storm
leven…
Frutti di mare
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 50 Kanjerkreeft en kilo's krab met schaar
vliegt in 't gekoelde laadruim van een jumbo
als grote oceaanbuit naar de Jumbo
de halve voedselketen etenswaar
airmiles zonder kerosinetax
gegarandeerde spijs voor nu en straks…
Mijn lichaam rust, je bent zoals zo vaak in mijn gedachten
gedicht
2.0 met 1302 stemmen 173.016 Het is alsof een zeedier 't zand omwoelt..
------------------------------------------
uit: 'Ingelijfd', 1985.…
BRUINVIS
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 248 Wanneer
dit mollige ronde zeedier
hoog boven de golven uitspringt
maakt zijn plompe gestalte
een sierlijke zwaai
beeldt de onvatbare vrijheid
tussen wolken en schuim
van het gladde lijf
daalt sidderend zoute nevel
waarin dwergregenbogen
vluchtig de lichttaal spreken
die eens meehielp de aarde
tot leven te brengen
nog in de verste toekomst…
Kwallen
gedicht
3.0 met 36 stemmen 24.574 Kwallen,
deze vliegende schotels van de zee,
over bleke koraalstranden zwevend,
wuivende jungles wier.
Onderwater-parachutisten.
Zusters van de champignon.
Slakken zonder huis
(De zee is hun huis.)
Door getijdestromen voortgedreven.
(De maan is hun motor.)
Op het strand liggend
voor snot
wachtend op de volgende
vloed.
Kwallen…
Naaktslak
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 331 Ik ben zo naakt en moet een bult verdragen
Door evolutie mij ooit aangedaan
Mijn waterlijf dat door het stof moet gaan
En zich zo tergend traag op weg zal wagen
Een meter nog naar koele bedjes sla
Waar ik verholen op een bui kan wachten
Dat wordt dan minstens toch een uurtje smachten
Geen blauwvoer eten! riep mijn pa me na
Och, mocht…
Zombie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 Mijn naam spreekt van de nonsens
in de boeken
het is daar waar de zombie toe behoort
hij is, net zoals ik, van eendere soort
alsmede het gehalte van de braakvis
die ongewerveld, kieuwloos, zonder smaak is
Nog onontdekt, volgens de evolutie,
in dubio omtrent zijn constitutie
drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee
anoniem, incognito…
Aquarium
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.172 In schem’rig groen stukje van de oceaan
Zweeft als een schim het zeedier, transparant:
Zich vergetend, ziet door glazen wand
De mensengeest ‘t ontzaglijk wonder aan,
Hoe ‘t zieltje, dat in elk trillend orgaan,
Teer van doorschijnendheid, onzichtbaar brandt,
‘t vreemd, glazen vogeltje, zijn fijn als kant
Geweven vleugeltjes doet slaan.…
Zog
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.939 Was ik een zeedier geweest met meer dan
zeven tentakels, ik had zonder bedenken
het stof van ze afgewaaierd zodat ze
konden ademen. Maar ik moest het redden met enkel
één hart wat hersens en deze twee handen.
Ik heb ze gekoesterd gevoederd gevoed met
gedachten aan later, maar iets in ze wilde niet
groeien, is lummelig misgegaan.…
Octopus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 (bij een houtsnede van Hokusai, 1814)
Als veelarmig zeedier heb je een streepje voor
in de minnekunst en dat weten de zoete vrouwen
die zich in jouw domein laten vangen,
zonder kieuwen wagen ze de dieptesprong en
eenmaal op de bodemrotsen van de oceaan gaan ze
vol overgave in op jouw zoutwatervischarmes,
omdat de Chinese landmannen hen…
Zie je
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 63 Ik zie, ik zie, wat jij ook kunt zien.
En wat zijn hierbij joúw gedachten?
Wat dacht jíj dat je kon verwachten?
Hoever dacht jij zo door te kunnen gaan?
Wat wil jij allemaal nog verbruiken?
Of ga jij je gedachteloos gewoon te buiten
totdat dit alles is vergaan?
En al dit moois niet meer kan bestaan?
Onnozel verwonderd hoe dat zo gekomen…