Alle inzendingen over zich niet in

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

De zon besprenkelt mij met lome stralen. Terwijl de wijn mijn smaakpapillen streelt, met Bleu d’Auvergne een fraai duetje speelt, voel ik de weemoed in mij nederdalen. Drie weken, denk ik door een tranenwaas; ik mis drop, hagelslag en pindakaas.…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

Kon ik ze maar even stoppen. Even laten zwijgen, even stil. Ze doen niet wat ik wil. Ze knijpen nooit een oogje toe. Doen niet wat ik verwacht. Ze zwijgen nooit, vooral des nachts. Een paar uur vraag ik maar om wat vergetelheid. Ze gunnen me niet die tijd. Ik vraag alleen een beetje moed, om iets te doen, wat moeilijk is, waar durf…

Grossieren in oranje podia In gouden, zilveren en bronzen plakken En wat we verder vast nog zullen pakken (Of niet op duizendste seconden na) Dat wordt weer dagen juichen, hossen, zingen En uitgesproken standpunten verdringen…

De gids wijst met een “on-ne-sait-pas...” naar inscripties van het volk der Cro-Magnon, mysterie dat men nimmer duiden kon, en toch zijn de symbolen zonneklaar. De eeuwenoude boodschap die men leest onthult dat Killroy hier óók is geweest.…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Waar het woordje TE voor staat, zei men vroeger keer op keer, is niet goed dus leer alleen: dat TEVREDENHEID het enig woord is, waarin dat toegestaan is. Leer te leven naar DAT wat je hebt, NIET wat je wilt, want dan mijn kind: wordt je levensloop verspild, TEveel, TE TE TE steeds maar TE Kijk naar TEvredenheid en je komt er wel,…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

21 maart, de lente is in 't land Ik bedoel niet meteorologisch hoor Gewoon zoals we vroeger hoorden; De 21e is de lente in het land. De zonsverduistering gisteren Liet door mist niks van zich zien Maar de kalender kan zich niet vergissen Dus krijgt vandaag van mij een tien! De lente is begonnen Want het is 21 maart Maar 'k moet je eerlijk…

Het kerkvolk zat koortsachtig in de bank En met opvallend rode, bolle wangen Bracht het daar in eentonige gezangen Voor al hun vele zegeningen dank. En bovenal zong het de hoogste lof Over de jongste uitbraak van de bof.…

U loopt er kans op jeuk en diarree Vanwege zeevonk, zweephaardiertjes, kwallen De waarschuwing voor plaagalg is vervallen Die naam was heel wat leuker, maar allez! En liever ook niet lopen op het strand Want dat ligt vol met kuilen en met zand!…

Je kijkt van de ellende weg. Je blik dwaalt naar binnen. Geen beter medicijn tegen medelijden dan zelfmedelijden. Onder het vergrootglas van het eigen falen wordt doorgaans andermans schuld zichtbaar. Kneusje van de klas. Reserve in het voetbalteam. Overgeslagen tijdens de kusjesdans. Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen…

Ik zoek zorgvuldig ieder woord, dat ik tot U spreek. Om Uw hart wat te verzachten, zodat ik het niet breek. Als met een milde balsem, wrijf ik het voorzichtig in. Zodat het zachter wordt. De kruk zit namelijk van binnen. U laat me er niet in. Zachtjes klop ik op het deurtje, totdat U open doet. U zegt misschien: “Wat kom je doen?” Voor…

Nee, het is niet alleen Petrus die driemaal toe verraadt. Ja, het is driemaal dat deze Petrus, Petra, wordt verraden. Telkens en opnieuw weer voelt men deze behoefte. Er wordt mij verweten, jawel, de verkeerde naam in het verkeerde hoofd te dragen. Ik weet echter mijn juist hart goed en fier te dragen: de hartstocht gaat verder dan welke duisternis…

Wat Omtzigt schrijft is aardig relevant, Maar als politicus moet je nooit lekken. Een hacker hoeft bij Pieter nooit te hacken, Zijn memo's lees je aan de buitenkant. Was Pieter mij dan viel er niks te vrezen, Ondoenlijk om mijn spijkerschrift te lezen.…

De puntentelling van het festival verloopt dit jaar niet zonder moeilijkheden, omdat de zangers zich opvallend kleden. Als 'Turkey' klinkt, hoor ik de jury al: "Pardon, wilt u dat nog eens over doen: bedoelde u het land of die kalkoen?"…

we hadden vele fijne jaren samen maar de alles smeltende zon en het woest stromende rivierwater was waaraan ook wij niet ontkwamen we gaven elkaar korte namen en toen na jaren kwam je mij weer tegen in een miezerige regen wie er van ons begon weet ik niet meer zij brak onverwacht het wolkendek die lieflijk warme ons omarmende zon en bescheen…

Wat leef ik mee met al die Oekraïners Ze kiezen voor Europa, fijne mensen! Wat gun ik ze hun dromen en hun wensen Die opa’s, oma’s, vaders, moeders, tieners Maar ’s nachts lig ik vaak akelig te dromen Dan zie ik ze in drommen hierheen komen!…

Ik had bij reisorganisatie Kras Destijds een reis geboekt naar de Karpaten, Maar had, naïef en wel, niet in de gaten Dat dat wel héél grensoverschrijdend was. Nu word ik dan - met vijftig jaar vertraagd - Daarvoor alsnog voor het gerecht gedaagd.…

Na Polen, Marokkanen en Chinezen zijn nu ineens de Grieken aan de beurt wier goede naam beklad wordt en besmeurd. Met reden? Laten we wel eerlijk wezen; ’t Wordt buitengewoon moeilijk vrienden maken voor Nederland in buitenlandse zaken.…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…