Alle inzendingen over zitten

De stoelgang stroef doe ik opgejaagd m'n best m'n draai te vinden; ze staan in de rij om in mijn stank te mogen zitten…

Wat in mij zit is niet zichtbaar. Uitbundig of ingetogen, vol vreugde of verdriet. Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

het is de pijn met een traan en mijn gevoel dat jou niet loslaat het is een gebroken hart dat jou mist en de vragen en de pijn waar ik mee zit…

Als arme rijke keek ik reikhalzend naar de rijkeren onder ons, tot ik besefte dat rijkdom niet reikhalzend bekeken hoeft te worden, want pure rijkdom zit in mijzelf.…

Ik zie ze daar zitten, in Schinnen: twee moeders van grote gezinnen, volmaakt op ’t gemak. Het appelgebak verraadt: dit zijn dikke vriendinnen.…

Aapje hangt aan de boom, aapje eet banaan, de mensen zwaaien naar hem, aapje zwaait terug, want aapje zit in de zoo.…

Verlichte geest met weinig geld op zak zit op een terras, ook onder de plak.…

Geert Wilders zit zwijgend te turen. Dan toch die excuusbrief maar sturen? Wat had hij al staan: ‘Mein Kampf en Koran, dat spijt me oprecht, oosterburen…’…

Samen kijken wij naar de sterren, zij aan zij, ik fluister je lieve woordjes toe, we zitten daar, op het dak, maar we zijn nog lang niet moe!…

een bakker met winkel in Knokke werd door het vele werk mesjokke hij bakte geen brood maar ging geheel bloot in de vitrine zitten lokken…

Lief, maar niet voor altijd… Je zit in mijn hoofd, en komt er niet meer uit.…

De groene jongens zitten gebogen over een studie van biologen. Koeien zetten gras om in broeikasgas maar met maïs daalt 't scheetvermogen.…

ik zit wat voor me uit te staren en denk terug aan alle jaren jaren van vreugde en verdriet neen mijn beste vriend vergeten kan en wil ik jou niet…

een Vlaamse Gaai is ons geboren hij peuterkleutert in de tuin er zitten donsjes rond zijn oren waardoor zijn toekomstkleuren gloren van hemelsblauw tot donkerbruin…

ik laat je voor gaan ook al kwam je van links zo verkeerd is dat niet jij zit in je voiture achter een stuur en lacht zonnestralen want ik liet je voor gaan…

De storm buiten, doet zich te goed aan alles wat los en vast zit en zat. Wat een geluk dat we binnen alleen maar het geluid meekrijgen!…

Oud, grijs, afgedankt zit je tussen vier muren wiegend op je stoel turend met die droeve blik naar de klok en haar getik.…

“Doe mij een lol, Mijn ei zit al eivol, Ga maar ergens anders staan”.…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…

Zit ik te dinsen omdat het weer dinsdag is kijken de mensen mij stomverbaasd aan. Kijk naar je eigen, stel minderdanminkukels. Wat, is het woensdag? Laat mij toch begaan.…

Hoe je het ook wendt of keert Je zit gewoon te vaak verkeerd.…

Ik ga schuilen Ik wil niet huilen Stop mijn hoofd diep weg Luister niet naar wat men zegt Ik zit in tweestrijd Kan ik mij uiten Of toch mijn ogen er voor sluiten.…

Mijn leven is net een pakketje, je weet nooit wat erin zit, Maak me maar niet open, dan kun je nooit voor verrassingen komen te staan…

Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

van buiklopen ziek zat de dichter uren op de plee en dacht 't schrijft niet lekker maar het zitten valt wel mee…

Je zit in mijn hart en gevoel en botten, zelfs kan ik jouw levensstroom in mijn bloed, in mijn aderen niet beknotten.…

Zit toch niet zo te leuteren En je zo te verkneuteren. Want met al dat kletsen Kun je een ander behoorlijk kwetsen Door zo in hun leven te peuteren. Hoe sappiger het verhaal Hoe slechter de moraal.…

Suikerbietplasticmarkt zit in de lift en dat komt goed van pas Straks is een stuk uit het bioafbreekbare bakje nog zoeter dan roomijs ooit was…

Zit er al structuur In uw karakterstructuur? Of lijkt de laatste stand Meer op los zand. Is het prematuur ? Met een goede structuur Verlies je de macht niet over je stuur.…

als men mij niet zoekt niet wordt gemist gevangen zit in de tijd die te stil te vluchtig is om te verdromen laat me dan doodgaan herontwaken naast wie mijn werkelijkheid bemint…