Alle inzendingen

dagen van december gaan onstuimig rond dagen van december doelloos op de grond als nagelaten bladeren waaruit de ziel verdween ze kunnen niet verbloemen dat ik een beetje ween de dagen die verstrijken komen echt nooit weer en je mag best weten het doet behoorlijk zeer...…

ze zouden… het trouwfeest vieren in het meest perfecte seizoen een tere lentebries voelen snel en sneller dansen …onder maan- en sterrenlicht langzaam en langer zoenen onder de kersenbloesemboom terwijl vogels en violen musiceren …slapen in een bed van blauwe bloemen de liefde langzamer en langer vieren regen noch bliksem horen…

Zeer geleerde heer Van Flissinghe tot Meerenburgh, Beste Coenraedt In het kader van mijn ontbijtrituelen heb ik hedenochtend uw kwatrijn en afsluitend distichon mogen consumeren. En, ik moet u eerlijkheidshalve bekennen, het viel mij dusdanig rauw op de maag dat ik mij met laptop, smartphone, opladers en alle tutti frutti als een speer…

Ik heb nooit begrepen hoe makkelijk het is om een müslireepje te gaan consumeren en dan even later te gaan overgeven door het ongegeneerd op het net te kwakken…

Onlangs is de advent weer begonnen En de winters? Die zijn allang niet bevroren! Buitenaardse balletdansers swingen in het empyreum Slechts zelden stort zich één van hen halsoverkop naar beneden in het enge cristallinum om wat later als je kerstster aan de nachthemel te verschijnen Weiger niet zijn vrijgevigheid sluit dit…

De hardvochtige vrek Scrooge loopt naast de geest van het heden op Kerstmorgen door Londens drukke zakenbuurt de oude gierige koopman bewondert de blije mensen die langs winkels lopen waar nodende kaarsvlammen milde gloed brengen over rijpe vruchten plumpudding en meer winterse lekkernij terwijl damp uit bakkersovens warme geur…

De nacht komt niet vanzelf meer. Ik moet haar lokken met kleine, witte leugens die smelten op mijn tong. Dus slik ik zwijgend in. Witte rondjes die beloven dat ik even niets hoef te voelen. Ze houden woord — iets wat mensen zelden doen. Ik lig weer klaar voor het gevecht dat niemand ziet, het gevecht dat ik altijd verlies. Daarom laat…

Geselecteerd zijn PLEURPOTLOOD en VERKLEEDDATE, tevens FISCUSWERPEN, HOOGBEHAARD en PLEEGPLANEET, ook SLUITSPIERSONNET, dat is een reeks winden, en men blijkt APPLAUDINEREN zeer leuk te vinden, een staande ovatie voor wie zijn bord helemaal leeg eet ...…

Zo zat je vaak. Je hand knijpt in de leuning tot het bot, alsof je zoekt naar het gevoel dat in je eigen arm ontstaat. Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen. Een paradox weegt in mijn lijf, zodat ik niets meer goed kan maken en niet praten…

De vrouwen van Holland klagen Onze onderdrukkers aan: ‘Gij harteloze tirannen, wat hebt ge met onze mannen en onze zonen gedaan? Ge haalt ze weg in de nachten of bij 't eerste begin van de dag; laadt ze in knarsende treinen, verbant ze, waar, ver van de zijnen, elk hunner lijdt bittere pijnen onder de hakenkruisvlag.’ De meisjes…

Waar eens de rozen bloeiden, Woekert nu een brandnetelveld, Waar eens de liefde bloeide, Is nu sprake van zinloos geweld. Populistisch zaaien van haat, Is nu wijdverspreid en bon-ton, Geweld als burgerlijke vrijheid, D’uiting als men is kwaad. Waar moet doet heen, Hoe zal het gaan, Dat weet nog geen één, De verdommenis ligt op de loer…

Jij bent volmaakt, een ongenaakbaar beeld, ik ben het stof dat uit handen wegleest. Jouw ogen gloeien, als sterren die nooit doven, ik ben de schaduw, verdwaald in gescheurde kloven. Jij staat zo recht, een zuil van tijd en steen, ik struikel, gebroken, en blijf echter alleen. Jouw stem is muziek, die de stilte verdringt, de mijne valt stil…

Jouw zilte golfstromen maken weidse gebaren beademen het voorjaar met nieuwe zomer in de stilte van die intieme heimwee ben ik het spelende kind van de duinen te klein om de horizon te aanschouwen te groot om de zandkorrels te tellen in de verte van dat grote verlangen blijf ik zo kinderlijk omdat het gaat zeevriend, leen mij de weemoed…

Het wordt voor mijn gevoel soms iets te veel want zeg nou zelf, geen haan die er naar kraait Geen haan, geen papegaai die papegaait Geen vlaamse gaai die mij met woordjes paait Geen vlaamse die voor mij haar liefde laait Geen zoete merelzang meer aan mijn raam want ook die dwaze bijen zijn stilaan hun eigen domme hemelweg gegaan…

Wie waren de gelukkigen die het voorrecht hadden om tussen lagunes te wonen Was het een juist besluit de stad zo te bouwen dat de magistraten zich safer waanden dan de Griekse kolonisten van Milete? In elk opzicht meer dan een fata morgana in droomsfeer gehuld een bruisende stad doelmatig het ritme de hartslag van handel…

Ik denk, een meisje, Ik wenk, en ik bewijs je, Mijn liefde voor jou.…

Ik bijt mijn nagels tot op het bot, tot het vlees zwelt en de bloedlijn zich toont. Niet uit angst, niet uit drift, maar uit een onstilbaar verlangen dat niets kan stillen. Elke beet een echo van verloren tijd, elke splinter een herinnering aan woorden die nooit klonken, aan liefde die ik altijd miste. Mijn vingers bloeden, maar de pijn…

Fitgirl door mijn psychose, een nieuw begin - ik til de dagen nu met andere spieren. Waar eerst stemmen door mijn kamers dwaalden, stappen nu mijn voeten ritmes in de straat. Ik leg de sigaret neer als een oude huid, adem lucht in die naar onderweg ruikt. In de sportschool worden spiegels geen vijand meer, maar ramen naar een toekomst…

Natuurlijk willen we geen oorlog In ieder geval niet in ons eigen land Soldaten zijn dus nodig en ze moeten oefenen om zich niet te vervelen Dus lokken we wat uit over de grens We laten ze komen Zelf zijn we al weg Of, als ze dom zijn leren we ze een lesje In een hinderlaag In ieder geval leren we ze om bang te blijven…

Wat is zonder min en wijn ´t fleurig, jeugdig leven? Alles wat ons lief kan zijn moeten zij ons geven. Groten, wilt g´eens vrolijk zijn, en uw zorg verjagen? Zoete meisjes, goede wijn, kunnen u behagen. Helden, wie de krijg verheugt, vragen niet naar kransen, als zij aan de hand der vreugd, met de meisjes dansen. Wen w´in levens angst…

'k had herr Kinkel kunnen wezen, Handelaar in oude panden, Of Sir Monier Monier-Williams Fabrikant van gouden tanden, Ofwel Freya Gunnarsdottir, Keizerin der geiserparken, Ofwel Dung Flung Loon, profeet en Prijsfokker van grijze varkens, Of Fomfawzi Tzomfawoezoe In haar kraal vol schelle spullen... Doch ik ben slechts Hendrik Versjens…

Zij hield van graanrepen. Zonder of met veel fruit maakte haar niet veel uit. Ik heb nooit begrepen wat ze daar fijn aan vond: graanrepen in haar mond.…

Moge het u en uwe leden alsmede uw verre verwanten (ons reptielenbrein, door Chinees porselein doodgemoedereerd wandelende olifanten bonobo's en chimpanzees gebiologeerd door pythons en zwartblauwe cobra's in manden in Cleopatra's dormitorei) goed gaan en voorspoedig recht vooruit, recht door zee het rationele penvoerende ego…

Het gaat niet goed in huidig Nederland Heelmeesters, zachte, wonden die gaan stinken De operatiewant aan elke hand Is van fluweel, hoe moet dat als we zinken Het halve volk zit op een baggerschuit Vergeten is het aantal brave burgers Dat seint met vlaggen of de noodklok luidt Heel Holland snakt enorm naar slaptewurgers Dat krijg je met…

Wat Sint je vorig jaar heeft aangeboden, vond Piet nog ongebruikt op je bureau, je hebt echt niets gedaan met mijn cadeau, dat kleurboek en die mooie kleurpotloden. ik geef natuurlijk geen cadeaus voor nop, Piet nam ze terug en geeft ze nu aan Rob.…

Zakje chips, ontkurkte wijn Wachtend, zat ik in mijn hoek Ik sta recht en neem het boek Wandel naar het raam en gooi het weg Want er is niemand, echt niemand Voor wie ik het zal lezen…

Geen levende ziel langs het glimmende asfalt. Trieste vervreemding. De gerekte lichttoortsen maken de weg tot rivier.…

Laat hen maar praten, in woorden hun gelijk halen alsof we het hebben over hetzelfde, ja laat hen maar schieten, de staat zwicht niet voor geweld, bloed schrijft geen bewijzen, alleen feiten brengen waarheid aan het licht: vreemden en verwanten omsingelen ons, ze schreeuwen dreigementen en eisen, verzaken de vrede Maar wij hebben alles…

De komende dagen zien wij de vlagen van Pluvius' slagen ondermaans dalen Helios is de klos breekt af en toe los laat Iris haar regenboog stralen in momentopnamen is die hemelrankdame de schoonste in Alice's spiegelwonderland Genieten geblazen van kleurrijke fasen wat wij in haar lazen met meerkleurenglazen reikt verder dan…

Vanochtend was de wereld weer erg goed begonnen met blauwe lucht en hier en daar een wolk van zelfgesponnen suiker, en in haar schaduw op de grond een koe, maar als altijd hield ze het voor bekeken toen ik onder haar door reed, over haar heen, en hoorde dat er vandaag geen doden maar wel een paar gewonden waren, en dat we mochten hopen dat…