Alle inzendingen, jaar 2014, week 20

Ik zal zelf moeten werken, om te laten zien, dat ik hoor bij de sterken, om te krijgen wat me is beloofd en waarin ik zelf al die tijd heb geloofd.…

mag ik voor even naar binnen gaan dank u en de deur laat ik wel aan rust om in de spiegel te kijken voor een dagelijks vergelijken de lach om het goede naast twijfel over kwaad plots knapt het glas in gebroken schaduw verschijnt de ster die ik was…

De avond was gerezen, de dag zacht uitgegaan, de maan, heel bleek van wezen, kwam hoog, omhoge staan. Veel vreemde witte dampen die waasden alles weg, alleen matgoud van lampen glom, boven zwarte heg. Daar zong een teder meiske met kindje aan haar hand, een zacht en teder wijske door 't witte avondland. De zwarte en witte…

Hij was wel onze eerste astronaut Maar hield zich steeds meer bezig met de aarde Zijn duurzaamheidsprojecten hadden waarde Al zijn ze voor een deel niet afgebouwd Hij ging voor het idee, niet het detail De limit was en bleef voor hem the sky…

De bomen verdwenen, de aarde vervuild, het water vergiftigd, de lucht verstoft en verstankt - dat is de wereld van ons en onze kinderen…

God, ik kan het Licht niet zien, het Duister is te zwaar. Ik weet wel dat het Licht er is achter de donkere Duisternis blijft het verborgen voor mij.…

Er is een tuin rondom een huis met leven, met groei en met geur, met wormen en vogels en slakken. De andere huizen worden omzoomd door tegels en grind en vierkante vijvers, en hier en daar een kubus of bol, strak in 't pak.…

Hoe je het ook bekijkt Het is niet wat het lijkt Het is vaak Een schijnbare tegenspraak Die afwijkt. Paradox Out off the box.…

Volg de vrije vlucht Die Hanny vandaag zo Tastbaar mooi beschreef; Ben die zeemeeuw die met Gestrekte vleugels van tien Hoog naar beneden zweeft - Ik die geen vogel maar mens ben Bij wie de vleugels niet zijn aangeboren Wil in mijn droom in vrije val naar beneden Waarna al mijn vluchtige toekomstdromen In tienduizenden bijna onzichtbare…

aan de stalen tafel schrijft hij zijn annalen zijn pen gevuld met vitriool de data en de namen de onbekwame, de gegeselde en de gek hij haat hen, ze kennen zijn gebrek vanuit het raam ziet hij de rozentuin, de rotsen en het getraliede hek zijn hoofd staat niet naar strepen die schuinweg de tegels delen licht en donker hij tekent het…

kiezelstranden omzomen mijn water in de woestijn gesloten in ogen gevouwen, zuchtend naar een mond vloeibaar naar weiden of een verworpen stad bevangen aan uiterste randen van trillende lucht op een morgen ontwaakt nog beschonken van donker de volgende dag na vandaag met daarboven eeuwig hemel het zicht ontnomen, in kluwen tot stof vergaan…

Jouw as verstrooid op het gras Jouw as meegenomen door de wind want eens was jij een mensenkind Jouw as waarheen gewaaid waar? voorgoed onvindbaar Jouw as is zijn weg gegaan zoals jij bij mij bent weggegaan Jouw as krijgt een laatste groet vaarwel mijn lief het ga je goed…

Langzaam me vermoordend een lied dat in minuten jou mijn hele leven vertelt van het begin tot het eind en omgekeerd weer terug couplet na couplet zing ik voor jou als beste vriend die ik mijn duisternis noem in stilte waarheden die me hebben gesmoord welke kracht er uitgaat van dit ingetogen lied dat wegsterft en oplost in nevels van…

in de stad weerklinken vertrouwde klanken over het oude plein mensen staan stil luisteren naar het spel van de beiaardier ongezien, wel gehoord brengt zijn muziek vrolijke sfeer in de straat een moeder met kind neuriet het wijsje zachtjes mee: "Vader Jacob, slaapt gij nog"…

Hemels blauwe lucht stilte mag ontwaken vanuit het hart een blij verzucht. Uit de verborgen cocon ingetogen smart vleugels zichtbaar hernieuwde krachtbron. Zonnestralen gloed verwarmt elk wezen een nieuwe start ongekende invloed. De vlinder pracht grootse verandering perfecte spiegel subtiel bedacht. (de vlinder, ons prachtig…

Als er iemand zuiver wilde zijn, dan was ik het wel. Als er iemand zich inzette voor de mensheid: gedurende mijn tijd. Als er iemand wist wat verlies is, had ik het niet meer mis. Witte lelies zijn oorspronkelijk een teken van zuiverheid. Laat ik, me hier in schikken... tot in eeuwigheid.…

koel en vol vangt zuster maan het licht uit licht…

De eeuwige strijd tussen supportersscharen wordt even op een laag pitje gezet komen de hooligans weer tot bedaren en is het wij-gevoel weer even aan zet samen staan brullen aan de zijlijn hand in hand achter het team gaan staan waar je een echte supporter kan zijn zonder een ander de kop in te slaan de oranjegekte bereikt het kookpunt als…

ik zag de eindeloze rij zwaaiende handen in snelle vaart wilde ik voorbij maar moest ze in de ogen kijken om ook hun afscheid te begrijpen voelde nog de warmte van samen ook al kende ik niet alle namen stukjes leven kwamen in herinnering die oplichtten in hun blikken weer doofden in vergetelheid van geest het was mooi geweest…

Ik breng je heel mijn ziel, zo tam, mijn niets-zijn, zonder aarzeling, mijn schrale trots, mijn povere vlam, mijn hele kleine ontgoocheling. Ik weet je bent het geenszins waardig; maar ben ik waard te zijn bemind? ik weet je vindt jezelf strijdvaardig, jij weet hoe geblaseerd 'k me vind. Ik heb de geestdrift nagemeten, jij voelde…

We schreeuwen ‘néé’ en ‘tégen, ‘móórd en brand!’ We kennen allemaal wel drie bezwaren: 1 Pólen, 2 Roeménen 3 Bulgáren! Dan klinkt een stem… vanaf de and’re kant: ‘Gedenk toch elke dag,’ zegt dode opa ‘De vrijheid en de vrede in Europa!’…