Alle inzendingen, jaar 2003, week 50

De oorlog had iets vredigs zoals ook de vrede op oorlog lijkt die niet wordt uitgestreden: in Rotterdam wordt nog gevochten maar in Sloot gaat iemand aan een andere ziekte dood. Terwijl een machteloze wordt gemarteld glimlacht de moeder tegen 't kind dat tegenspartelt als het gezoogd, gewassen en gestreeld tussen de ouders wordt verdeeld.…

Met zoveel veerkracht komt zij naderbij de aarde moet haar dragen lege glazen tinkelen op tafelbladen het grint knerst met elke schrede Zij gaat niet eens zitten blijft staan onthutsend naakt een Venus zonder armen witkoel als marmer van Delos in haar ogen smeult de zon…

waarom leef je tussen woorden vlieg in sprookjes op papier kom eens hier, dan zal ik je verhalen je gezicht is van de mooiste mensen man of vrouw is niet bekend omdat je nooit die wensen hebt gekend je geduld is legendarisch en je haar golft witte pracht, hilarisch wordt er over vleugels nagedacht ook zijn er donkere exemplaren die…

Ik moet kiezen Tussen Herman Brood Of Johannes Calvijn Twijfel verboden Het is of dansen met de dood Of leven met hellevuurse pijn Gelukkig ben ik ergens anders geboren Dus niet nodig mezelf te tormenteren Om te kiezen tussen twee voorbeelden Die nooit en te nimmer Mijn leven zullen dirigeren…

Een prille hofnar streelt de eerste keizerskroon in een speelse tuin.…

Alleen, in eenzaam verdriet glinsteren tranensporen over ingevallen wangen maar niemand die het ziet Zoekend, hoop, verwachting een verloren gewaand gevoel bestaat er nog vriendschap of blijft die stille verachting Smekend, wat nu te doen hoe ooit opnieuw beginnen in een huis, schreeuwend van herinnering, aan toen De radio speelt…

Mijn oma moet haar rijbewijs gaan halen, terwijl dat mens niet eens een auto heeft! Omdat men steeds meer veiligheid nastreeft leert zij nu omgaan met verkeerssignalen Na haar examen stopt ze met patience en gaat ze meedoen met rollatordansen.…

Je groet me en kijkt van me weg voorheen maakten we een praatje, en ik denk, je weet het. Ik vecht met alle kracht en mogelijkheden die me gegeven zijn,jij zegt niets, maar denk ik, je weet het. Praat niet over, maar met me, wees open en noem het woord, want ik zie, je weet het. Laat je hart toch spreken, geef…

Als heel de wereld biefstuk was En louter stroop de zee En enkel Engels schoenensmeer Vulde elke beek en ieder meer Waar lest ge uw dorst dan mee? Dit is genoeg voor een oud man om zich het hoofd te krabben tot hij zich zeer dee. Als heel de wereld biefstuk was En ieder boom een worst En elke beek en ieder meer Was boordevol van schoenensmeer…

aangespoeld verlangen gebroken in golven markeren bakens van mijn wezenlijk bestaan afdruk na afdruk zorgen achterlatend balancerend op grenzen zee keuzes latend richtingloos op zoek naar toekomst gebroken in zorgen verlichting tegemoet…

Een ballerina in Wenen Verloor jammerlijk beide benen Al klinkt het wat wrang Ze treurde niet lang Ze liep altijd maar op haar tenen…

soms voel je je als een vlinder soms als een rups in een cocon soms voel je je als een leeuw die alles overwon soms voel je je als een haasje bang afwachtend voor wat er komen gaat maar dit alles hoort bij het leven en leven is toch waar het om gaat…

een zuchtje wind verdwijnend in het niets is alles wat ik ben…

tegen de zin in draal ik weg in vergetelheid de waan is groot toch beeld ik me in de illusie…

De verslavende blauwe diepte rukt in rap tempo op Om dit mooie, liefdevolle, zuiver gelukkige leven Wederom even nog beter te voelen Het één bestaat niet zonder het andere Ik besta niet echt zonder m’n andere Ik Door m’n gepassioneerd hysterisch verlangen En volledige ontspanning, mezelf, hier en nu Uiteindelijk weer in balans…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

ach heren van de schepping, de tragedie waarmee u vroeg of laat te maken krijgt en die het aardse leed bijkans ontstijgt is onomkeerbaar, kent dus geen remedie natuurlijk kunt u alles camoufleren met handgevlochten ijdele toupet maar weet u, die moet telkens af in bed en zal het vrouwvolk vast niet inspireren ook staat het vrij de scheiding…

Kou kruipt langs mijn mouw omhoog En grijpt me bij mijn nek Versteend sta ‘k in mijn jas op straat De tegels, de stoep, het hek Hier was het, waar hij mij greep Hij hield mij in zijn macht De kilte, angst, mijn hart Mijn lippen, witte streep Ik was zo klein, begreep het niet Ik hield mijn adem in Zijn jas was vies, zijn handen hard ‘k…

De tien geboden, in 't algemeen, zijn niet meer, die van weleer. Want álle geboden, ééns opgesteld, worden met voeten getreden en platgetrapt, dus tellen niet meer? Het is maar goed dat híj die ze ééns heeft opgesteld, niet meemaakt, dat alles bij elkaar opgeteld, De tien geboden verboden zijn geworden!…

Opa had een smederij smeedde boeren-ploegen paarden stonden in de rij voor 't beslaan van hun hoeven. Tijdens het ijzer smeden stond hij in een vonkenregen met gaten in zijn kloffie Opa kon er tegen... Maar als hij schaftte verbrandde de vurige man zijn mond aan hete koffie ...en Oma glimlachte.…

ondergrondse taal verrijst met diepe klank versplintert de bodem in woordbedank geeft zijn uiting vol vermaak zet zijn minnen kansloos schaak blaast de stof van ’t oud geluid eist de aandacht voor zich uit verschreeuwt de fluister weg van hier maakt plaats voor orenstrelend sier…

Als een vogel spreid ik mijn vleugels, Zoekend naar een eigen stek, Uitgevlogen van het ouderlijk nest Zoekend naar een boom, Een boom die geeft wat ik wil, Rust en veiligheid. Een boom met een uitkijk, Over een grootschalig bos, Op zoek naar de hoogste top Gestuurd door de wind, Drijvend door de wolken, Maar, naar beneden kijkend.…

Daar zit ze, Ik zie haar, Met niemand om haar heen Daar zit ze, Voor me, Helemaal alleen. Vooruit starend Met een kleine lach, Heeft ze niet gezien, Dat ik haar zag. Ik blijf kijken, Maar zeg geen gedag, Ik wil iets zeggen, Maar ik weet niet of dat mag.…

Gracieus slingerend langs statige gebouwen door mijn geboortegrond geflankeerd door wijze heren stroomt zij water Mijn Vecht gevangen in vocht haar grillige oevers zacht kreunend van vurig verlangen Konden zij verhalen over het laven der zinne op gries groene grond waar toekomstige herinneringen werden ervaren zij vonden de woorden…

Kaal en in een strak gelid langs eeuwenoude oprijlanen in uniformen fijn van snit staan ze melaats, oude platanen De torenschaduw bedekt hun naakt gebroken takken, ongespalkt de vrieskou heeft hun hart geraakt met rijp de kruinen witgekalkt Een zwijgende stoet van trieste bomen staat roerloos onder het klokgeluid het goddelijk spel, niet…

Sinds die nacht die ons weer bijeen moest brengen en die ons verder dan ooit van elkaar heeft vervreemd ben je langzaam maar zeker aan mijn gedachten ontglipt. Alleen vraag ik me soms nog af hoe je rode kater het maken zou die 's morgens natgeregend op het bed sprong en ons onder luid gesnor geestdriftig kopjes gaf alsof er iets viel goed…

de pijler was gedoopt met bloed dat stolde tegen grijs beton bruinde in de zon voordat hij drager werd bloemen aan zijn voet de knuffels en de beren heren met hun kroost en vrouw, stille auto's in het ademloos passeren hij droeg de weg pas later over andere wegen verbond gescheiden zijn ontbond het leven uit het lijf in ziel…

het levend lichaam loopt in de rechter dij ontstaat een gevoelloze spierlaag als het lichaam gaat zitten komt de dij weer bij het levend lichaam lag wel de hele nacht in slaap wordt wakker met een zwaar gevoel in de onderbuik thermostaat van de prostaat het levend lichaam ademt maar als het de vage geur van een roos wil opsnuiven voelt…

Ik steel even de tijd voor mezelf en reis uit de realiteit van elke dag. Ik zoek onbekende werelden op en droom van verre sprookjeslanden, voor de dag weer verder mag. Ik geloof in roze rivieren en paarse rotsen, in zachte armen die me herkennen, in zilveren ogen die naar me toe rennen. In mijn wereld kijk jij mij aan en…

Een panda in de zoo van San Diego Heet nu naar een liedje van The Boss Dat staat hem wel, die expat-beestkolos 't Is lekker voor zijn wildedierenego Het volgend fokspektakel in de rij Heet waarschijnlijk Heb Je Even Voor Mei…