Alle inzendingen, jaar 2004, week 33

Hij leed een dubbelleven Alleen wist zij dat niet Hij was erg bedreven In het fluiten van zijn lied Schat, ik hou alleen van jou Zei hij tegen zijn vriendin Maar ook tegen zijn vrouw En had het reuze naar zijn zin Op een dag werd hij betrapt Zijn vrouw kwam het ter ore Ze belde toen naar zijn vriendin Om haar eens uit te horen De beide…

waar striemende woorden de stilte raken echo’s weergalmen in nachten gehuild ontwaakt dit verlangen nog één enkele keer aanhoort zij de spijt zijn zacht gefluister maar alles huilt in die toon der woorden de stilte breekt oorverdovend…

Het wordt gevaarlijk in Irak voor ons Nu ook op onze jongens wordt geschoten En om hun veiligheid daar te vergroten Stuurt Kamp daarom twee extra pelotons. En straks moet hij nog veel meer troepen zenden Om ook voor hen het onheil af te wenden.…

M’n ogen, Dwalen over het oneindig Verre landschap, Naar de horizon, Van over de zee naar de bergen, Door valleien naar een huis, En in dat huis, .... Zit jij!…

een kudde wilde overhemden ze staan daar te rillen op de savanne en denken aan hoe het was de afgelopen zomer aan de zomerplas…

Flarden van geluk waren slechts mijn deel Ben ik ontevreden, vroeg ik soms teveel? Ik was toch overduidelijk in wat ik van je wilde Of ik het nou fluisterde of van de daken gilde Het werd niet goed gehoord tenminste niet door jou Waar MIJN hart overkookte, reageerde jij slechts lauw Waar ben ik toch mee bezig was ik dan echt…

Je doet het telkens weer mijn schat en leert er maar niet van Ik vind dat wat jij steeds weer doet eigenlijk gewoon niet kan Je schuldgevoel breekt je steeds op en verlicht dat op jouw manier Maar geeft hem daarmee mogelijk hoop en ontneemt mij mijn plezier Alsof je alleen maar winnen wilt en niets ervoor wilt verliezen Maar…

vol met zelfverzekerdheid begeef ik mij door straten van geluk alles zo prachtig dat vergelijkbaar is met Rembrandts meesterstuk willen pronken met al het schoon dat wij op ons levenspad tegengekomen zodat een ieder mag mee genieten waardoor ze even van hun angsten mogen bekomen de illusie van veiligheid loopt dan vol overmoed…

Ik zal je ruimte geven het ging je iets te snel Ik doe het echter uit liefde maar ja dat weet je wel Ik wil je niet teveel pushen maar ik ben erg enthousiast Ik wil je steeds overtuigen en haal alles uit de kast Pas als ik zeker ben van jou zal ik pas wat rustiger zijn Je zegt dat je zeker bent en dat vind ik heel fijn…

vechten voor elk stukje grond dat naar ieders wens gecreëerd is door de tijd heen met vallen en opstaan schreven wij geschiedenis geen mens die krachtig genoeg was om onze vriendschap ten gronde te slaan angstvallig probeerde een ieder een ronde te kunnen doorstaan hopend dat het gevecht zal kantelen zette de ridders…

straks komt er een dag dat wij hand in hand ons droomeiland kunnen betreden alles achter ons laten zodat wij ons paleisje met verse liefde kunnen bekleden dan kunnen we samen naar de sterren kijken vanaf een romantisch beschenen balkon zodat er intense rust in ons lichaam heerst veroorzaakt door de prachtige horizon twee…

Boven het dal van tranen wil ik de regenboog zijn de dauw op jouw wimpers bij het eerste ochtendlicht Op zwaar bevochten verdriet breng ik een straaltje licht ik wil hét antwoord zijn voor de lach op jouw gezicht Ik wil de spiegel van je ziel zijn wanneer jouw ogen stralen de lijntjes om jouw mond zijn de sproeten in je gezicht Ik…

De hemel Deze nacht bezaait met sterren schitteren mijn ogen helderlicht ik voel jouw warmte al van verre lees de liefde op jouw gezicht Eindelijk elkaar gevangen in het warm doch donk’re duister trillend vervuld wordt ons verlangen hete zoenen, zacht gefluister Kleine lettertjes die teder dansen vlinderlicht over mijn huid heeft onze…

Jouw ogen liggen in mijn schoot, zo nabij, een gaaf gezicht. Voor meningen is geen plaats, onze monden zijn fijn gesnoerd. Een zwangere zee van stilte baart rijk omrande dromen. Wij bewegen licht geroerd. Mijn hand rust op je golvende dij, jij raakt mijn verheven tepel. Aarden in het hemelse bestaan geeft ons vurige zonnegloed. In de volheid…

Ach, wie wil er nog weten wat je voelt Wat je eigenlijk met je woorden bedoelt Men knikt ja en schudt nee En leeft zogenaamd enorm met je mee Er zijn van die beroerde dagen Dat je je wel eens af zit te vragen (en dat zijn er best veel welgeteld) Leven de mensen om ons heen alleen nog maar voor geld?…

Tranen van verdriet Nu hij weg is van alles En toch ook van niets Hij is bij ons Gedachten Ze lossen niet Helpen hem te herinneren Tranen Tranen van hoop Ze komen in stukjes Tranen Ze helpen bij dit verdriet Tranen Ze gaan ons doen denken aan jou Dit is echt het allerlaatste dat je wou!…

Koester jij ook dat verlangen Van die prins op 't witte paard Die je met liefde zal behangen Je verdedigt met zijn zwaard? Heb je ook wel die gedachten Van zo'n kanjer aan je zij? 'k Zit er al jaren op te wachten Maar hij komt maar niet voorbij 'k Heb nu een heel normale Hij houdt van me, is trouw Dat is met geen geld te betalen…

Een haastige spoed is hetzelfde goed Ik kan helaas niet anders Wat mijn geest met me doet Ik denk niet dat ik verander Geduld is een schone zaak Een klus die moet je klaren Wat mijn geest met mij doet Probeer ik tijd te besparen Eerst nadenken en dan doen Zoiets bestaat alleen in het wonder Want alles draait hier om de poen En…

Kussen is een troon van morgenlicht, waar men heersen leert en nederknielen; Kussen is een kostbaar evenwicht, tussen mensenhart en mensenziele. Kussen is een wonderlijk akkoord, waar de zielen in elkaar verglijen; Kussen is wel 't goddelijkste woord, dat uit mensenmonden kan gedijen. Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

O nacht, word wakker, speel een lage tuba droefenis of erfenis voor het vergeten. O nacht, sta haastig op, gedenk allen die hier stonden: Jacques, Edith en Aretha o.a. O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin…

ik heb hem gezien de man met de hamer vormloos van gedaante onherkenbaar gezicht ik heb hem gehoord de man met de hamer zijn sluipende treden voortdurend aanwezig ik heb hem gevoeld de man met de hamer blauwgeplekt beursgeslagen mijn hoofd muurvast klem ik heb hem geproefd de man met de hamer de smaak van lauw water zoute drop…

*Ontdek toch een pil voor de vrede, De wereld heeft genoeg geleden!" Met die leus ging hij demonstreren Op het Binnenhof bij de machtige heren Eerst stond hij er alleen te staan Sommigen keken hem raar aan Maar dat kon die man dus niet storen Hij wilde zijn stem laten horen Hij ging uiting geven aan zijn zorgen *Mensen denk toch aan de dag…

Poserend als de man van 12 miljoen, zo zit de burgemeester op zijn stoep. Een stille demonstratie vormt de groep, gezien de machtsverhoudingen van toen. Jan Steen heeft toen het beeld al neergezet van Balkenende’s rampenkabinet.…

Er komt nooit onverwacht bezoek als ik ben opgetut wel, als ik in pyjama loop en sta mooi voor schut. Als ik opgemaakt 't dorp in ga kom ik niemand tegen ga ik snel in slobbertrui is 't dorp van bekenden vergeven. We willen altijd tip-top ogen dàn voelen we ons goed maar is 't niet de uitstraling die er veel meer toe doet?…

Ik zal hem nooit vergeten of hem de rug toekeren hij blijft een deel van mij en ik zal hem nooit weren. Ook al is het nu wat moeilijk de hoop gaat nooit voorbij dat ik hem weer in mijn armen sluit want hij blijft dat ene kind van mij. Het mooiste deel van mijn leven was de geboorte van dit kind dat nu even de weg kwijt is maar het…

Getoupeerde haren, wolken lak, onhandige colbertjes, brillantine: twee moeilijke rijen, elk aan een kant. In het lege midden met das en pochet, de danskeraar, zalvend, zijn assistente zedig, naar het lijkt, in een zwarte jurk. De foxtrot, de tango, een Engelse wals; het jasje dicht, een houterige buiging. Gegiechel en gestrompel op de vloer…

Mopperend loop ik door de regen Plu op, weggedoken in m'n jas Snertweer, bah, kan er niet tegen Verdorie, alweer midden in een plas Brrr, m'n voeten voelen natjes Ik kijk eens even naar de lucht Dit is geen weer voor watjes En weer slaak in een diepe zucht Bijna ben ik waar ik wezen wil En op klaart mijn humeur Ineens staan m'n gedachten…

Hij rookt, en ja hij rookt teveel Zuigt gulzig aan die sigaret Ook al heeft hij een zere keel Of ligt hij ziekjes in z'n bed Hij behoort nu tot d'asocialen Zijn karakter is dus zwak Rookt z'n shag uit balen En voelt zich eigenlijk brak 's Morgens hoestend uit z'n bed Snel de trap af naar beneden De vlam in 't eerste peukje gezet…

Iedere dag stuurt zij gedichten Naar een sombere vriend Om z'n dag wat op te lichten En hij wat minder grient Hij belt haar dan met gulle lach Voordat ie slapen gaat "Gek oud mens, er komt een dag Dat ik niet meer met je praat Ik huil tranen van verdriet Maar tranen van plezier om jou Je weet dat ik ervan geniet Dankje lieve vrouw…