Alle inzendingen, jaar 2004, week 33

Hoor De ruige ridder nadert Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad Ik wil ook zo worden Ik doe alsof Wijdbeens zit ik Strak en statig in het fietszadel Ik smeer de ratelende ketting Voor een dolle galop Naar de herberg, de hooizolder Waar een blonde boeredochter popelt Hoor De wolken barsten Druppels geselen het koren Hoefgetrappel…

Hij legde me bij binnenkomst plat En opende meteen mijn lippen Hij keek aandachtig naar mn gat Mijn lichaam lag te wippen Ik kreunde toen zijn harde hand Me van binnen ging bevoelen Op nul ging daarna mijn verstand Ik lag daar maar te kroelen Ik kwijlde, hapte fors naar lucht Maar helaas, 't komende halfjaar Zie ik hem niet meer, ik…

Je bent mooi Zo mooi dat ik je niet raken kan Maar dat hoeft ook niet Want telkens weer word ik Door jou geraakt. Het is als de zon die opkomt En van het grasperk van mijn ziel Wordt al het duister weggeveegd En alles ontwaakt. In het lover zingt de eerste vogel En een bries vertelt me een vreemd verhaal Over stilte en over…

Te lang heb ik je niet ontmoet. Te lang heb ik je niet begroet. Maar nu, op elke wang een kus en één vluchtig op je mond, die ik altijd al te vluchtig vond. Ben dolblij je te zien. Luister jij, luister ik naar dat wat ons beroert, en wat ons samenbrengt en bindt. Twee wegen door het land dat 'leven' heet en hand in hand waar wegen…

ik kijk naar de lucht, zie wolken bewegen van ooghoek naar ooghoek, en altijd op weg naar wazige verten. soms luchtig, doorzichtig, soms loodzwaar, met regen beladen maar altijd op weg. als wolk wil ik reizen met onbekend doel, gestuurd door de wind die mijn richting bepaalt. de aarde omarmen en niet hoeven denken, niet hoeven kiezen…

Haar kleuren spatten als het ware in mijn gezicht koester een diepe schoonheid net als hommels zweef ik betoverd - gedragen door een regenboog - haar zomer ontroert zoekt verkoeling in een bui ik drijf even mee neem afscheid van dit wonder voor even morgen vraag ik haar hand.…

ik praat met je door duizend muren. toch is het net alsof je naast me staat. door duizend muren kus ik je. voel duizend armen om me heen. ik slaap met je, droom duizend zachte dromen. mijn liefde zoekt haar weg door duizend muren. ik kan je bijna zien één muur nog maar te gaan. kijk naar me uit mijn lief, ik raak je bijna aan.…

Deze kamer is een lege huls Ik woon elders Jouw zijden sluier slingert nog rond Opwolkend, kolkend, kwellend Zwellend in het geheugen Ik blaas naar het grijs gordijn Dat tussen ons schoof De muren kaatsen de kreet terug Er was ooit meer Een rimpelend meer van verwachten Diep en stil Maar waar bleef het? Ik spreid een lijkwade over ons…

het pretpark is gevuld met zomersproeten wel zeven keer gaan zij de achtbaan rond de dag genieten zij met open mond er rust een streng verbod op heilig moeten hier danst de kinderziel op blote voeten en sluit zij met het zonlicht een verbond de lijfspreuk luidt er: lachen is gezond de boeman treft het park niet op z’n route de tijd draait…

Afhankelijk van de mechaniek, was menigeen de afgelopen tijd, bijna ziek... Voelde zich ontheemd, de site was "uit de lucht", onbereikbaar.... Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

je tekens kan ik niet meer lezen je schrift verdwijnt in beelden die ik niet begrijp je wijkt als ik je nader en spreekt in een verkeerde taal de woorden dansen niet maar breken allemaal je ogen lachten als ik bij je was nu tasten ze me af ik weet niet wat je ziet maar voel intens verdriet je hand beweegt maar streelt niet meer…

Zit daar nog steeds mee met dat 'vergrijpen om' met 'aan' handtastelijk aanvallen zich wederrechtelijk trachten toe te eigenen Walgelijk ontroerend hoe jij de nostalgie weet te wekken af te doen als niemandalletje dat niemand anders kan op je hoofd gaat staan je laat verwonderen hoe zwaartekracht je jurk overvalt mijn stem die spreekt…

Net als bijna iedereen in de greep van het rusteloze verstand, dat zich moeilijk afsluiten laat voor de eigen gedachten onbehaaglijkheid ervan Nooit de aandacht vrij om helemaal in het moment te vaak gericht op een toekomst denkbeeldig, een verleden geromantiseerd, ijdele hoop meer te ervaren. Een valkuil omdat geluk niet verkrijgbaar…

de weg van tranen doorkerft zijn gezicht groeven vol pijn zijn gebroken lach hij huilt ze verscholen waar de stilte hem wacht verlangt naar het eind die eeuwige nacht waar alles hernieuwt in gesloten ogen zijn lach nog heel even de dood verleidt…

de schreeuw is niet van jou alleen ze splijt de rotsen en vergruist het steen echoot door de dalen jankt door merg en been bloed schandt in het niet verstaan kruipt bergenhoog geen regen wist het onbegrip maar sluiert slechts haar eigen mist het stugge linnen gidst je streken in gebarentaal nagelt de verkeerde kleuren…

Onder water grif ik je naam in de granieten bedding van mijn stroomgebied. Tussen de wieren van het verleden flitsen pijlsnelle vissen als messen voorbij. Alleen in de diepte mag ik je voortaan ontmoeten: mijn warme tegenstroom, mijn lief. Het staat vast dat je dood bent. Maar wat is dood? -------------------------------------…

Bij ’t eten komt een wijntje goed van pas, toch past mij hierbij geen onmatigheid. Dus neem ik, na een hapje op zijn tijd beheerst steeds ‘n klein teugje uit mijn glas. Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…

Als u dit leest is het nog maar de vraag Of het de dinsdag is waartoe het diende We zijn niet in de lucht, mijn websitevrienden… Waarschijnlijk leest u dit dus niet vandaag Wel exclusief, gezien in ander licht: ’t Is of ik achter ’n decoder dicht…

Ze willen graag een stripper laten komen De dames zijn doortastend in de zeden Ze zijn dan ook al jaren ingereden Iets waar een echte man slechts van kan dromen Ach dames, kijk, het duurt misschien wel even Uiteind´lijk wordt de knuppel toch geheven…

Mijn oma woont al jaren bij ons in En daar zij ons niet in de weg mag lopen Bind ik haar vast in bed met ferme knopen, Want oma is een boeienkoningin. Terwijl zij 's zomers samen met de honden Gezellig aan een boom wordt vastgebonden.…