Alle inzendingen, jaar 2007, week 21

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

Een stofje in het universum Een deel van het geheel Meer mogen we niet zijn Een onderdeel van veel De twinkeling van een ster De wereld van dromen Totdat z’n vrije val Daar een einde aan laat komen De diepte van het zwarte gat Verdriet van wat we missen De zuiging van het lot Dat zonder reden kan beslissen De straling van de maan…

Hoe kon ik er tóch weer in trappen alsof ik keek met m'n ogen dicht Je overtuigde me met gladde praatjes voel me door jou emotioneel opgelicht…

Heel even stokte zijn stem. Toen dat gevoel opkwam ...en slechts stilte sprekend was. © Ivo Maes…

je gezicht is vrouw gevoelig in de plooitjes je huid licht donzig en fluwelig van begrip zachtjes streel ik vleugjes glimlach van je bovenlip je lippen openen mijn hart vertellen jouw deel in mijn leven spreken mij apart zoenen terug als ik een kus wil geven ik heb je ogen niet gepeild je blikken deel ik vluchtig die momenten…

Ik heb al wat Ik bezat Mijn enige schat, Mijn groot hart gegeven. En wat heb jij de liefdedronken Jongen Die ik was, geschonken?…

Als tranen van de mensen op aarde in een meer terecht zouden komen tranen van pijn, hoop en dromen dan had dat meer dan grote waarde? Tranen vergoten om verdriet zien de meeste mensen niet tranen van vreugde daarentegen worden vaak gezien als milde regen. Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet…

Als tranen van de mensen op aarde in een meer terecht zouden komen tranen van pijn, hoop en dromen heeft dat meer dan grote waarde? Tranen vergoten om verdriet zien de meeste mensen niet tranen van vreugde daarentegen worden vaak gezien als milde regen. Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet meer…

Gevoel kan zijn verlangen, pijn... Gevoel ongrijpbaar... Nu eens contra ratio, dan weer één met haar…

Wanneer iemand de toegang wordt ontzegd alleen omdat zijn huid niet blank gekleurd is zoals in discotheken vaak gebeurd is, dan lijkt een lijst daarvan ons heel terecht. Discriminatie moet je niet verbloemen. Maar of je dat nou “zwarte lijst” moet noemen…?…

Gebroken rijst. Vannacht ben je overleden, gebroken rijst: niet wit, niet zwart. Een triest gevolg van een koloniaal verleden, niet erg geliefd: een ras apart. Een kind voor het verdriet geboren, door beide rassen niet geacht, daar baboe en meester niet tot de zelfde stand behoorden, werd ze haar leven lang veracht. Wat ze niet gaf, dat…

''k heb geen cent te makkuh en ik heb ook geen geduld' zingt de man zonder benen. hij is afhankelijk van hulp. 'k ben nergens goed voor' swingt in zijn band de blinde man. 'maar ik kan van je houden, zoals niemand anders kan.' Samen trekken ze de gevoelloze toeschouwer over de drempel van hun blikveld de dove hoort de stomme spreekt…

wanneer de stilte van de tuin zich nestelt tussen mijn twee oren gelijk vleugels van een duif ontmoet ik je op de weg waar waarheid en leven bomen zijn vereer ik je met de mirre van mijn diepste binnenkant -nog luiert het licht op struikenbladeren terwijl het beeld van de avondlucht bibberend blijft hangen- vereer ik je met de…

Ik heb een boek gelezen Er stond van alles in Dat zal wel steeds zo wezen Wat letters aan ´t begin En verderop alweer Tot aan de laatste zin Dat lezen deed geen zeer Dit schrijven des te meer…

vreemde wolk ik heldere lucht als een droom zwevend over jou ze wast haar handen in de rivier van gedachten duikt in de zee van gevoelens haar ogen drogen mijn gevoelens van haar af haar hand maakt mijn gedachten tot herinneringen de droom over haar als een vreemde zwevende wolk…

De Grote Donorshow toont onbetwist Dat implanteren niet alleen voor mensen Belangrijk is, ook BNN heeft wensen Vanwege dat het smaak en hersens mist De overheid moet nu een oordeel vellen En zal daarvoor een nieuw orgaan instellen…

zon kleurt de schubben in rimpelloze vijver wit-oranje koi…

Trossen hangen neer langs omstrengelde palen blauw is de regen…

Wow, wat een vijver! een kikker springt vanuit groen plonst in het water (vrij naar Basho, Japanse Haikudichter 1644 - 1694)…

vurig vlam je op, je daagt elke schilder uit, naakte pioenroos…

zo zuiver spelen: Chinese pianiste doet Mozart blozen…

verborgen vogel je roept steeds je eigen naam vanuit loofrijk bos…

Soms vouwen we de handen tezamen En soms mogen we onze handen dichtknijpen Een andere keer steken we ze uit de mouwen of zelfs voor iemand in het vuur Soms reiken we elkaar de hand of houden we iemand de hand boven het hoofd Dat doen we bijvoorbeeld ook als iemand ons iets heeft toegezegd, ons iets heeft…

Het Muiderslot in heldere avondzonnestralen met toneeldrama liefdespoëzie en verhalen had de grootse schrijver Pieter Corneliszoon Hooft het nu oude middeleeuwse kasteel bewoond in de gouden eeuw was hij humanist koos geen partij in de tachtigjarige kerkentwist. Het Muiderslot zacht verlicht in warme nacht als spiegeling in water ervaren wij…

Brood? Brood is dood Nee, bloot! Sauna, naaktstrand, achtertuin darkroom, pornsite, zomerduin op de tafel en in bad overal in blote gat Vervelen? Verveeld is gekeeld Nee, spelen! jackpot, dildo, loterij bingo, bowling, standje vrij in de speeltuin of in bed overal alleen maar pret Brood is dood verveeld gekeeld en...iedereen nu blij?…

Hier zit ik alweer, tussen gisteren en morgen. Vandaag?...Vandaag voel ik me leeg, leeg...en toch een hele hoop zorgen. Ik zou wel willen wenen, maar ik weet niet waarom. Zelfs mijn handen trillen en ook mijn benen, 'k zou willen weten waar dit alles begon. Men zegt dat ik het niet weten wil, ach...misschien hebben ze wel gelijk. Alles…

Ik heb je nooit mogen zien, nooit mogen horen. Het is te vroeg, te wreed, we hebben je verloren. Ik had een plek voor jou, hier diep in mijn hart. Maar het mocht niet zo wezen, niet zo zijn, nu is die plek gehuld in zwart. Je zou mijn kleine jongen of meid zijn, ik zou van je houden, je in mijn armen sluiten. Je beschermen en je tante…

Langzaam voel ik dat Uw werk als warmte in mij doordringt. U laat voelen en ook horen dat het leven mij omringt. In mij voel ik de Levensbron die mijn leven laat leven. Uw hand voel ik in mijn hand U laat mijn leven zweven. Ik vrees het leven niet meer want U loopt met mij mee. Het is vertrouwd en eigen Ik ben gelukkig Uw kind weer.…

ik vond jouw schaduw en vulde hem met duinen ik zei niets zag enkel rimpels buigen over maanlicht en noordenwind echo’s van zout waren in je hoofd gevangen; zo oud de angst in alles en adem mijn vingers volgden de stemmen van zand, ook je huid uit glas geblazen je keek in woorden en donkere dagen zag het meisje van eb en vloed…

Nu doet de pijn mij eerst vervagen Zoet is de liefde die ik vind Eigenlijk mag ik niet eens klagen Ik voel de liefde van een moeder voor haar kind Menig man die haar behaagde Nimmer was ze onbemind Toch was het geen vrouw die het erop waagde Het lot was haar simpelweg die dag niet goed gezind. De donkere novemberdagen, de kou de wind…