Alle inzendingen, jaar 2012, week 40

Zeg ik wilde je eens vragen, staat je hoofd altijd bovenop? Ook wilde ik je vragen, zit er dan ook verstand in, in die mooie kop? Ook wilde ik je vragen, hoeveel je daarvan hebt, want weet je, ik wilde vragen, of het werkt, dat verstand, ik bedoel ook echt, want weet je wilde ik je vragen, wanneer ik je iets in vertrouwen vertel, waarom…

Een jonge vrouw. Die open staat om haar ziel te ontwikkelen. Nieuwsgierig in het leven staat. Bereid om verder te komen. Een ruwe diamant. Natuur en dierliefhebber. Wil het goede zien in elke mens. De tijd zal het leren. Op zoek naar vernieuwende oplossingen. Niet altijd de meest voor de hand liggende. Handelend vanuit het hart. Zo…

Een traan rolt over mijn wangen een traan van liefde gemis en pijn Een traan vol van verlangen om ook maar even bij jou te zijn ik wou dat ik hem kon vangen aan jou kon geven ook al is hij zo klein Die traan staat voor mijn liefde ik hou van je en dat voelt fijn…

Het lijden van De Wereld onbewust Op zijn schouders Genomen - Door Alleman En ook door Jan Besmuikt spottend Als kneus weggezet Had hij - voorgoed Opgelucht - zijn Last in het voorportaal Van de hemel neergezet regel 11 en 12: dank aan ds F. de Jong, Drachten…

In het vroege Donker - ergens Tussen Wolvega En Steenwijk-Noord Vond ik m'n Waterloo En werd mijn Ik vermoord Thema: dysthieme depressie…

Veel volk veel nat er deint een bonte stoet van leuke regenschermen door de stad…

Snelle luchten passeren de hemel, vluchtig als de tijd. Symbool van leed dat is geleden. vervaging van de strijd. Zon die strijdt om haar plekje, als hoop aan de horizon. Zij deed de wolken en regen verbleken, zoals de donkere nacht niet kon. Vooruitgegaan door regenbogen, als bannieren van de overwinning. Helaas won het niet…

mijn verrekijkers overzien de wereld wel zonder problemen…

In ’t raamkozijn een meisje van dertien dat het leven nog ziet als spannend boek, met haar Arabische prinsessen-“look” zich de dochter waant van een bedoeïen. Bijna geen kind meer speelt ze met hoofddoek nog een hemels meisje, maar ongezien voelt ze zich innerlijk heel feminien en smacht naar iets moois op elke straathoek. In één vertrek…

Orgasmes, toch tig? Schaars ik naast Hollandse lig, Bochtig noch vochtig. Drachtig of spochtig? Niet zeug of Hollandse big, Steeds achterdochtig. Hoogtepunten, veel? Nooit nat uit Hollandse keel, Onbesproeid prieel. Lol in het leven? Vermoedelijk heel even. Als Sint Pieter belt.…

wilde de glans van het marmer schrapen in een poging het dieper te raken volgde het grillige rood in zijn geaderd patroon voelde hoe het zich warmde aan mijn handen van weerstand ontbloot volgde haar strijd tegen natuur en verleden in sprietig verloop heb toen haar pijnen met schoonheid gewreven de tijd verstillend gepolijst…

Hier zit ik samen met mijn vrouw, haar naam is Arend Jan, gezellig op ons leren bankstel, met wijn, daar houdt ze van. We zijn nu al een jaar getrouwd, en een gelukkig paar, er was op onze huwlijksdag geen weigeramtenaar. We willen ook als ieder stel een familie gaan stichten, dat is nu ook al mogelijk, met neven en met nichten. De…

Futiele naald, fragiele vliegmachine wiens stiekem drenzen op mijn zenuw kauwt; minieme nachtmerrie met cellofanen wiekjes uit chips en microdraad gebouwd. O dracula, aërodynamisch vormgegeven, je plat slaan is een zonde tegen 't leven: dus kruip ik weg in laken, rook en net. Heer, door vlerk voor gek gezet. --------------------------- uit…

Ze kwamen plots de grens over marcheren Ons landje was daar niet op voorbereid Eén tank slechts had het leger indertijd Daar zijn ze weer maar nu om te cremeren? ‘k Vertrouw het niet...in elke kist een dooie? Vertel mij wat...‘t zijn Leopards van Troje…

Kort gezegd, Het is een zakelijk zekerheidsrecht Door de hypotheeknemer opgelegd. De hypotheekgever, de klant, Geeft dus het onderpand. Hypo betekent onder, Daarmee begint het gedonder.…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

over koorden van woorden zweven gevoelens heen en weer verdriet en zorgen blijdschap en humor schoonheid en ernst vanuit de ondertoon van liefdevolle aandacht door de magie van warme zinnen halen ze elkaar letterlijk dichterbij maar de afstand blijft platonisch…

verdovend voor het ongewende oor de stilte duizelingwekkend de zon op dit leeg geruimde land…

Geen geruis gaat aan stilte voorbij voor wie wil horen wat niet is. Geen struiken willen gewillig wijken voor wie wil treden in ruige wildernis. Het lot blijft onbeschoren langs de lijnen van een grillige horizon. Niemand zou ooit nog stoppen, zelfs als dat in een oogwenk kon; een zielverdrogend verlangen om langs onbegaanbare paden te gaan…

Kruimels rond haar mond ogen vertederend er groeit iets groots en chaotisch boven haar terwijl in haar de gekte zich stapelt steunt zij haar hoofd bang dat het breken zal.…

De Openbaar Onderwijs Groep Groningen heet tegenwoordig O2G2. --------------------------------------- O2G2 Men noemt een deelstudie nu een module, In mijn tijd was groep 3 de eerste klas. Het Onderwijs (dat vroeger beter was), Oogt met dat O2G2 als formule. Wanneer gaat de bedenker van die namen Zich hier nou eens diep over zitten schamen…

Ik lig hier nu al vele eeuwen mijn knekels liggen door elkaar er is niets meer van te breien, dat komt door het respectloos heien de kist om mij heen, is al verdwenen mijn schedel heeft nog al mijn tanden ik mis veel kootjes van mijn handen de mooie bel, die ik heb meegekregen heeft altijd aan mijn zij gelegen de Statenbijbel is ook al…

Toen ik de geest gaf, hoorde ik Een vlieg mijn slaapvertrek belagen De stilte daar was voor de storm Of tussen felle regenvlagen De ogen waren uitgewrongen De ademhaling schoolde samen Om zich ferm en kordaat te houden Straks voor de Grote Kroongetuige Wat vond uit mijn nalatenschap Bij wie als erfstuk onderdak? Dat vast te leggen was…

Als ik zonk, heel diep zonk klonken Goden hun Godendranken op mijn Goddelijk Gezang. Wanneer de draken uit sagen mij bestookten, nam ik mijn Vlijmscherp Zwaard van Woorden der Geweten, om hen te doen neerslaan, buigen. Telkens als regen, bliksem en onweer, orkanen en stormen opstreken, liet ik blijken, niet klein te krijgen, worden of lijken…

Met grote vreugde Geven wij, Lijf en Leden, U kennis van het cum laude Afstuderen van onze ziel Na het decennia lang volgen Van colleges aan de Universiteit Des levens Hierbij nodigen wij u van harte Uit A.D. 2012 met ons het glas te Heffen in Party Centrum Het Gedicht Regellaan dertien, Alhier…

Beslist oprecht. Zeker eerlijk Nooit meer mijn lach tussen haar benen Nooit meer haar gestoken met mijn tong Chimère en hersenspinsel Groot verlang van jaren Opeens moment Niets geforceerd. Slechts heel spontaan Nooit meer echt de gade van weleer Nooit meer mijn lans in haar mooi' schede Verzinsel en nog meer sprookjes Opgebouwde liefde…

Zie jou warm en zacht Zo lief in het zonlicht staan Wil je zo graag omarmen Heb het niet gedaan Wel in mijn gedachten Gevoeld, gestreeld, omarmd Zo werden wij toch samen Door de zon verwarmd!…

Niet naar de kerk wel naar het werk maar een te sterk geloof maakt meer kapot dan onze economie ons lief is 't liefst een geloof met weinig toeters en bellen Maar wandelen en handelen met de god van de handel en de god van de liefde gaan hand in hand en dan mag je best een zondag overslaan als je op maandag maar weer "in het zweet…

Ik heb weer vlinders in mijn kleine tuin pauen- ogen wondermooi het geeft gewichtigheid aan mijn tuin lijk iets exotisch wij drinken koffie op het terras er blinken poppies in je ogen…

ja, ik weet het wel zal sorry zeggen voor alle ezelsoren of geknakte boeken die ik even weglegde zodat ik wist waar ik was altijd verdwijnen ze wanneer het nodig is dus pak ik kladjes, tandenstokers, ansichtkaarten of oude benzinebonnen de aangebrachte vouwtjes strijk ik altijd weer glad zo wis ik sporen uit…