Alle inzendingen over buurvrouw

De poes van de buurvrouw krijgt hopelijk voor heel even de schrik van haar leven Haar langdradige poëzie met miauwende decibellen begon me gruwelijk te kwellen Toen ze met veel kattengejank haar werpselen wilde uiten rond middernacht in de tuin buiten De stank is niet meer om te harden te zacht om op te tillen rottende sheba uit die…

mijn buurman is potent en schrander hij hopt van ’t ene bed in ’t ander de buurt spreekt schande van de man maar krijgt er stiekem rode koontjes van de buurvrouw, van de linkerhoek en Fenna van twee blokken verder wachten beurtelings op zijn bezoek hij heeft zijn schaapjes welgesteld met alle liefde daargelaten en onderwerpt zich zelfs…

Je bent BUURVROUW als men nooit tevergeefs bij je aanklopt. Je bent een goeie LUISTERAAR als men je altijd weet te vinden, voor advies, voor raad of zelfs voor hulp. Maar geef die 5 hierboven een complimentje en ze kruipen in d'r schulp!…

buurvrouw is de 95 gepasseerd toch niet te geloven zo bij de tijd ze dicht op internet eigengereid wakker gewiekst en onverveerd onder zeventien schuilnamen één hunner zit reeds twee jaar pikant jong drieëndertig jaar op walletjes voor de ramen uiteraard gaat de klandizie voor maar tussen de bedrijven door doet ze aan hersengymnastiek…

Mijn buurvrouw zwoegt. Black-out? Ze zucht. Luchtig knip ik. Ik verdubbel papiertjes. Ik schrijf woorden en namen. Ik gum ze weer uit. Hij zit drie meter achter me. Kijkt hij? Schaar, gum, potlood, plakband. Zijn ogen zijn licht blauw. Ik doe ze in mijn etui. De rits gaat dicht.…

Zomer in Holland Nu het weer lekker zomer is, zie ik mijn buurvrouw zitten, daar achter op haar klein balkon, in`t zonnetje te pitten. Ze is van top tot teen gehuld, in zwarte draperieen, en is een heuse moslima, met twee verborgen knieen.…

de tijd valt hier samen met het ego door de mand Dean Martin stuurt nog steeds Red Roses for a Blue Lady hoe lang ben ik nou hier een half jaartje ongeveer, Henk de buurvrouw van Henk fluistert dat ze zijn mes en vork aan de goed kant gelegd heeft ik snap niet hoe ik hier gekomen ben herhaalt Henk, het was volgens mij een ongeluk…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

De buurvrouw heeft het me verteld, ze werd gisteren gebeld door haar neef uit Rome. Die heeft hem meegenomen en ingevroren moet je horen, voor het kerstdiner. Daar zit ik best wel mee. Daarom heb ik die neef gebeld. Ik zei: "er wordt hier verteld dat u op de Aleöten een kalkoen hebt doodgeschoten.…

er is een zoon geboren bij de buren hiernaast het was te verwachten 't heeft niemand verbaasd je kon 't zien aan buurvrouw ze was ronder dan voorheen leuk voor ouders en dochter Lily een broertje, hoera, niet meer alleen in het najaar lekker samen ravotten dan kan de kleine vast wel lopen en volgend jaar in de zomer de deur naar de…

aan een gouden ketting om de onbedekte hals haar hennahanden bewegen in dezelfde nijver het gezin waar zou moeder genoemd de zorgen en liefde verdeelt in gelijke porties over allen zoals dat in gezinnen hoort haar tong valt soms vreemd maar meent ieder woord dat nodig dient gezegd al is dat doorgaans in een andere taal ze is mijn buurvrouw…

Mijn buurvrouwen aan de overkant Hebben het rolgordijn nog dicht. Er roert zich nog niets. Het huis moet eerst opwarmen, Voordat de "besjes"zich vertonen. Ik ben dus wel vroeg op. Nou ja, de dag begint wel, Ook al blijf je in bed. De buurman vertoont zich, Straks zegt hij weer: "Jij was op tijd".…

een treurwilg wiegt met de wind Een engel gemaakt in de sneeuw een sneeuwman met steenkolen ogen versleten muts op en sjaal Zelf geschapen met koude handen rondgelopen met tenen, stampend koud naar de melkman gezwaaid Een poging tot vliegen gedaan een meter van de grond gekomen neergestort in een berg van sneeuw Een kaakje van de buurvrouw…

Ze is lief en aardig, en O.. zo waardig, een echte dame is 't en zo fijn het zou een tweede moeder Theresa kunnen zijn alles geeft zij weg, de huisraad van de buurman en het spaarvarkentje van de buurvrouw, de voedselbank staat nu weer blank te glimmen zonder al die dozen met die lekkere dingen voor de allerarmste van 't welvarend…

Peter heet 'beperkt' te zijn; hij kent mijn naam: “Dag buurvrouw Joke, wat is het koud he? Heb jij het ook zo koud? Ik wil zo graag weer dansen met..., jou maar Tjitske zegt dat het nog niet mag: Houd je nog wel een beetje van mij?” Ja, lieve Peter, ik houd nog steeds van jou. En we gaan weer dansen, zeker weten!…

Ze is lief en aardig en zo waardig een echte dame is ‘t en zo fijn het zou een tweede moeder Theresa kunnen zijn alles geeft zij weg de huisraad van de buurman en het spaarvarkentje van de buurvrouw de voedselbank staat nu weer blank te glimmen zonder al die dozen met die lekkere dingen voor de allerarmste van ‘t welvarend…

Vanuit de keuken kijk ik uit op de tuin waar vogels zoeken naar zaad en pieren de esdoorn heeft nog een kale kruin blauwe druifjes rinkelen met hun belletjes de eerste lentejurkjes geven mij zwier geen idee wat de nieuwste mode wordt de krant verkreukel ik tot oud papier gastvrijheid pruttelt in de koffiepot de buurvrouw zet haar raam al…

het grote zwijgen over mijn bestaan wordt gaandeweg doorbroken terwijl men overal was heen gegaan werd over mij weinig gesproken ik ben nog steeds geen topmodel maar mijn kleurrijke buurvrouw met haar glanzende huid is dat wel je moet even het hoekje om gaan dan zie je daar in vol ornaat een rijk beschilderd topstuk staan soms glijdt…

niks het komt hun strot uit precies als zuurkool waar hun gezicht naar staat eeuwig in de knoop spruiten lusten niks die kegelen naar ballen in de boom opoe schudt haar hoofd als kaviaar springt op de tong ze weten niet wat honger laat ze eens een weekie vasten om te voelen wat verrekken is bijvoorbeeld rond de Kerst mijn buurvrouw…

Daar zit je dan in je mooie flat Het is nog vroeg, dus nog maar een kopje thee gezet Achterover hangend in je luie stoel Waar moet je beginnen, wat is vandaag je doel Je kan niet meer mopperen tegen die ander, want die is er nu niet meer Niet meer samen eten of lekker zeuren over het weer Een bezoekje aan de buurvrouw of een boodschapje…

Het vel droogt uit, maar het hart dat is doordrenkt van liefde houdt de trouw in stand, gesteld dat er geen buurvrouw naar je wenkt.…

Buurvrouw heeft last van occupatie van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat speurt ze bewust naar een locatie waar ze totaal achter staat daar blijft ze soms wel uren turen voert zij haar occuperen naar de top achter gordijnen zie je buren gluren pas dan ruimt ze de augiasstallen op rond haar eigen huis is het een pan daar loopt ze maanden…

ik ben alweer bijna vergeten wat ik dacht wat je pas beseft als je niet meer weet waar je je sleutels had wie was die buurvrouw die je jaren sprak waarover hebben we het al die jaren gehad op weg naar de supermarkt is allemaal weg de herinneringen en de aanbiedingen ergens moet je je dwingen dat je althans iets nog de jonge…

De mensen zoeken waarde Voor hun spullen en hun geld En om dat te bereiken Gebruiken ze wapens en geweld Mijn buurvrouw huilde zachtjes Toen haar zoontje overleed Zijn lichaam niet te herkennen Nadat die tank er over reed Het huilen en de tranen…

schiet een bliksem en ik zie het licht (en heel veel sterren) voordat een pan mijn arme hersens klutst haar even aanstaar heel onthutst en me erbij neerleg (een uurtje of zes) - dan bid ik nog even tot mijn lieve heer: bewaar me, behoud me en zo meer, laat ze maar lekker slapen hier terwijl ik stilletjes kruip onder de wol, bij de buurvrouw…

worden afgedroogd of in nabijheid verwijlen zij bloeit in alle seizoenen tot zover is de mens in staat ze kent de vormen van meloenen met een kracht die nimmer vergaat daar zij behoort tot de onuitroeibare oenen ja ik doe kond van een schepping die niet groeit aan een boom maar welig tiert, kent nimmer enig verzuim ik spreek over mijn buurvrouw…

ze waren weer present, die rare hoeden een dame had een bloemkool op haar hoofd haar buurvrouw had een vogelnest geroofd zo groot, daar kon een ooievaar op broeden een uitgelaten juffrouw, een gegoede had zich vandaag bijzonder uitgesloofd een zwaarbeladen vrachtschip sappig ooft genoeg om heel het ziekenhuis te voeden ’t is fraai, zo’n…

mijn buurvrouw verderop overgedreven met acteerprestaties valt me op omdat die slachtoffers sterk duiden ene keer zegt ze niks andere keer lacht ze in het wilde weg uiterst overdreven dan heb ik nog niet eens wat gezegd soms schud ik wel ja en nee omdat ze de was buiten hangt tussen de struiken: ze doet wat ze wil dan boomt ze tegen…

Hopelijk is m’n buurvrouw doof of in ieder geval een beetje.…

Het stormt als buurvrouw wordt begraven, zoals het in de wereld waait, iemand wordt vluchtig uitgezwaaid, auto’s vullen zich met de in raven- zwart geklede nazaten van Naam. langzaam trekt de stoet langs beukenhagen om haar naar de plaats van rust te dragen, meelevend trek ik jas en schoenen aan.…