Alle inzendingen over gepakt

de ochtend wil niet klaren in het grauw en grijs van mist en regenbui nieuwjaar geeft zich nog niet prijs tussen verschraalde drank en peukenstank de kamer lijkt een kroeg waar gasten van de nacht hun biezen net hebben gepakt aangeschoten door het licht toch straalt er al een sprankje zon uit heldere ogen in je wakkere gezicht…

mijn uitgestoken hand heb jij gepakt ik zag je levenslijnen je voelde warm aan een kleine palm waarin lange vingers overheersten zij vertelden in beweeglijkheid over je leven de drang om steeds te geven voor nemen maakte jij nooit tijd daar was je niet op voorbereid ik heb je vastgepakt op het keerpunt in bestaan toen jij jezelf…

ik heb het huis gebouwd gefundeerd op onze liefde mag ik je rondleiden mijn bruid drempelloos is de entree overweldigend het licht in ruimte om te groeien voor ons twee ik heb je hand gepakt samen op de trap naar boven woordloos straalden zacht je ogen het uitzicht bracht de wereld dichterbij opende meer vrijheid tussen jou en mij…

ik herinner me het glooiend geel waar jij zo open was, nog heel waar ik jou bloemen bracht die ons wekten met hun pracht de druiven bleken wranger dan hun rode kleur beloofde we waren zo verliefd dat we nog in elkaar geloofden ik heb je niet gezien toen je mijn tranen droogde je hebt mijn hand gepakt toen drank mijn pijn verdoofde…

Je hebt me gepakt.…

Je had je koffers gepakt en keek niet één keer om. Je kon je draai hier niet vinden vond alles en iedereen dom. De grote stad moest het zijn want je had niets te verliezen. Nu wil je weer naar huis iets anders heb je niet te kiezen. Het is je zo tegengevallen alleen in de grote stad.…

De dader ligt op 't kerkhof en is nog niet gepakt... en is nu door zijn hebberigheid wel heel diep afgezakt... Hoe moet men dit verdriet verwerken? Familie weet het niet! Wat kan hen in 't verdriet versterken... Zacht klinkt hun laatste afscheidslied...…

Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die mooie blanco pagina’s gaan vullen? En ze zeggen dat het leven pas bij 40 begint Dus ik ga! En ze zeggen Dat na 7 slechte 7 goede komen Dus ik bof!…

haren voor de ogen buitenwereld dichtgeplakt gesluierd onvermogen ’t koffer vol verlangen al gepakt een sluik gordijn van koperdraad je eigen koudeoorlogstaal gepantserd schromen over straat wattendot in roestvrij staal wanneer zal de bloem ontwaken die sluimert onder glimmend ijs wanneer de rozenknop ooit blaken wanneer zaad in plaats…

heb donkere wolken gepakt maak de wereld kil en nat met tal van sombere buien nog kaatsen flinters licht in zwarte plassen waar ik spetterend doorheen wil raggen om met nietsontziende golven het pad te schonen van eeuwig moe en altijd ongemak opgelucht vlucht ik na deze woeste vlagen met sprankjes hoop de perspectieven in voel…

Zijn onze koffers al gepakt? Zijn we al klaar voor de reuzensprong?…

ik herinner me het glooiend geel waar jij zo open was, nog heel waar ik jou de bloemen bracht die ons wekten met hun pracht de druiven bleken wranger dan hun rode kleur beloofde we waren zo verliefd dat we nog in elkaar geloofden ik heb je nooit gezien toen je mijn tranen droogde je hebt mijn hand gepakt toen drank mijn pijn verdoofde…

er was geen boek met een versleten verhalenlijn zij zat alleen in een gewone stoel op het toneel te praten tot zij haar hand had uitgestoken en wij hem hadden gepakt om met haar mee te gaan naar ver onbekend zeker als het om van binnen uit gaat dat liet zij zien in blik en lichaamstaal zij regisseerde ogen hand en…

samen zijn wij even weggeweest naar een feest zonder wereld alles hebben wij losgelaten geen agenda of afspraken richtingloos hebben wij zonder kaartje de trein gepakt hij stond voor ons op wacht vertrok meteen na de fluit reed snel het anoniem stationnetje uit nog tikken de wielen hun maatschappelijk verbonden cadans…

Té zuinig wordt men nu, gepákt worden de 'minder' bedeelden, afspraken worden gemaakt, om niét te hoeven nagevolgd? Hoe kunnen wij nu nog vertrouwen hebben, als 'gemaakte' afspraken ónder de táfel worden geveegd? Kastélen bouwen, vergéét het maar, ruíne's blijven over, in deze welvárende, zich aan de afspraak houdende staat!…

nieuws berichten over verlichte geesten en hun exploten in de naam van wiens naam het eerst vergeten niet anders dan ijdel misbruikt gewoon een anagram moet zijn staan ze gedrumd te wachten op hun beurt, onafwendbaar hun lot te verbinden met de wereld van het geloof eerst mijn god, mijn nirwana de geestelijke koffer al eeuwen geleden gepakt…

ik heb de steentjes gepakt die ik tegenkwam op de dag en verpakt in papiertjes met kleur gesorteerd naar gewicht leg ik ze duidelijk in zicht zij weven mijn droom in een niet aflatende stroom het patroon varieert in beschouwend kijken lichte lijnen snel in gebruik de keitjes springen er uit het zijn de drempels van iedere dag…

ik heb je bij de vleugel gepakt wilde weg naar groener gras maar kon niet vliegen jij bent geen droom maar vloog voorbij geruisloos in het kerend tij landde jij met natte voeten het was herkenning in spontaan begroeten de wereld delen ging niet ongemerkt aan ons voorbij vrijheid heb jij in ervaren moeten leren opmerkelijk is je…

Hadden zij ook hun koffers gepakt, de huisvrienden van de vrije dag? Ik schreef het reeds meer. Die morgen liep hij van de keuken naar de straatdeur en kwam niet weer. -------------------------------- uit: 'Jaren na maart', 1983.…

Haastig het noodzakelijkste gepakt jassen aan, mutsen op, sjalen om openen van de deur naar buiten schuilen onder de boom tegen de regen wachten op wat gebeuren gaat.…

Ik wilde het pakken en lezen maar wist al dat erin zou staan dat jij je koffers had gepakt en voorgoed was weggegaan. Ik sloot daarom mijn ogen weer terug naar de onwerkelijkheid waarin ik dacht dat ik weer slapen zou in mijn eigen eenzaamheid.…

Elke winter die valt is als een huis dat smelt wat we moeten vasthouden en iedere vorm van spel Gelaarsd en gepakt gaan we de boer op spreken we van nestwarmte en een nieuwe dracht Koperen onderleggers, smaragden vazen elke kast heeft recht op haar uitzet O u kan niet tegen knus het maakt u wee en naar Dat u dat dan uitlegt aan die man…

Als het samenwonen voorbij is de koffers en dozen zijn gepakt ga dan vooral niet bij de pakken neer zitten Laat gerust je tranen de vrije loop ga gerust rennen tot je er bij neervalt rust zoveel je maar wilt, voelt, kunt Schreeuw, krijs, vloek ook gerust tot je in je middelste midden van je zijn je andere ik tegenkomt,die diepe eigen ik…

Geen week, tot nu toe, zonder handen wassen, desinfectie geen vel meer op je handen we zijn bang Elke dag weer talloze doden gepakt door een onzichtbare vijand niet tegen te vechten doodsbang Talloze berichten, we doen het goed hoor ik in m’n oor, terwijl ik de krant zie en over de doden hoor. Houdt moed, wanhoop maakt ook ziek!…

je lachte ik liet wolken dobberen op het hemelblauw jij zag immense diepte voelde de onmogelijke kou ik nam de tijd en brak haar tot verleden jouw toekomst deed meer pijn dan je lijden aan het heden we babelden in misverstaan rondom torens van verwarring geloof werd in de ban gedaan begrip stierf in verstarring ik heb je hand gepakt…

in geel groene kleuren en zacht zoete geuren ritselt en ruist een kluwen bont blauwe vrouwen in wir war van touwen gekust en gekuist op zot zatte feesten door bar boze beesten betast en benomen een kluwen klink klare waarheid in vuil vieze klaarheid gepakt en genomen in vreemd vale kleuren en zilt zure geuren gezien en gezocht…

ik heb lange takken gepakt om de mooiste vruchten uit de boom te slaan natuurlijk heel voorzichtig aan de onderste vijgen waren zelfs als onrijp snel verdwenen maar in het topje van de boom groeiden dichtbij hemel en zon de mooiste hun droom zelfs met takken kon ik ze niet pakken moest klimmen en in een wankel evenwicht viel…

Wat men voelt, is voor ieder wat je dan vraagt het maakt ons van streek, om dat wat jij weet ben blij, dat ik deze kans heb gepakt en gewaagd men verliest in ieder geval iets wat zwaarder weegt!…

voel je de herfst in al zijn kleuren wankelt nu al in oktober straks november weer met storm heb jij je dikke winterjas al gepakt voel je die bladeren om je heen steeds meer verzamelen ze zich alsof ze hebben afgesproken dat het nu de tijd is zie je dat de kleuren van de bladeren verspringen van goud naar geel en dan weer goud het…

Rutte zag na 13 jaar wegkijken Na 13 jaar plooien strijken Ravage na de ramp in de Schammenkamp “War-on-Drugs” is een leugen Een zoethoudertje voor hen die braaf werken en leven die pareltjes kansen geven Een “War” is bruut, niet humaan Geen massage in lauw sop Wie gepakt wordt, gaat er aan De lijken stapelen zich op Dealers direct…