358 resultaten.
In dwars gebogen koppen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 160 kilte beet onbegrip
in zongekleurde sluiers
rafelde verwachting tot angst
gebed ontwarde
geen knopen met
het vouwen van de handen
gezang weerkaatste demonisch
de vervalste melodie van
naastenliefde en toegewijd zijn
toch daalde
voortvarendheid
in dwars gebogen koppen
hun tongen spraken
de talen van elkaar
in het opgaan van de…
JHWH
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 Wat ging er door je heen
Eenmaal opeen geperst op weg
Was er de ruimte nog om zoals
Je dat wilde je handen te vouwen
Of was het leven te verstoord
In veewagon twaalf voor een
Hart zo oud als een aartsvader
Koekoeksbloemen en lupinen
Speelden op de hei woestijntje
Toen je zingend de barak verliet
De macrokosmos in je binnensfeer…
Hoogspanning
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 108 op een klein stukje van mijn huid
schrijf je het woord elektriciteit
met je zachte lange vingers
helemaal over me uit
je ontdoet me van mijn woorden
berooft me strelend van mijn zinnen
vonkenregels produceren plots
een hart kloppend kabaal
metaalmoeheid maakt zich meester
van de punten en de komma's
ik vouw ze uit tot liggende streepjes…
Ouder en kouder
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 89 zij voelde
rond en warm
oneindig lief
in universele
streling zonder
oponthoud
door breuk
vouw of kreuk
overzichtelijk
tot in lengte
van dagen omdat
tijd geen deel
uitmaakte van
maar in rond
besloten was
zonder begin en
einde door ons
niet te evenaren
omdat wij met
ons lichaam
helaas niet altijd
zo goed konden
rondkomen werden…
Rozen waken in de nacht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 703 Rozen waken in de nacht
en vouwen hun handen
stil en zacht
om ’t daglicht te bedanken.
Rozen flirten in de nacht
met maanlicht en sterrenblauw.
Ze snakken met vuurrode vacht
naar zon en morgendauw.
Rozen geuren in de nacht.
Ze tuiten hun fluwelen lippen
en houden eeuwig de wacht
met één wens: zonnelicht nippen.…
Kwetsbaar sterk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 607 De vlucht van de dag
kan gaan beginnen
Vouw mijn handen
fluister een gebed.
Even in gedachten.
Op dat moment voel
ik mij kwetsbaar en
toch ook heel sterk.
Deze dag zal ik zwerven
maar nooit ver weg zijn
Vandaag leef ik verder.
God gaat met mij mee
waarheen ik ook ga.
Hij weet waar ik sta.…
Appelscha
gedicht
2.0 met 25 stemmen 13.033 .
----------------------------------------------------------------
uit: 'Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen', 1986.…
Onder de Notenboom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 444 Onder dit knusse bladerkleed,
hangt een koele kilte
en vouwen we handen
in Zalige Stilte.…
Vochtige grond
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 403 Het duistert in mijn hart
Verdwenen zijn alle dagen
Monotoon rijgt de tijd zich aaneen
Berustend zijn vele beelden
Roerloos vouw ik mijn handen
Ik leg me neer op mijn grafsteen
Ik strooi een bloemenkrans op
Mijn rouwende hart en kerf
Stil de letters van mijn naam
Een diepe stilte scheidt me
Vochtig van de grijze grond
Waar kan ik nog…
eenvoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.110 barbaars:
omgekeerd leven
brood op de plank
handen even
vouwen bij het
licht van een kaars
in een gebaar
van dank
gebed:
ingetogen woord
in Godsnaam niet
weer onverhoord
een smeekbede
op rijm gezet
als gedicht van
verdriet
patroon:
schuw de materie
een beloning
in mysterie
vol heilig licht
als een icoon
een klooster als
woning…
Groeven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 873 Langzaam vouw je
morgen open en laat
gisteren heel stil
achteruit lopen
zachte handen
tillen mij op
wiegen vandaag
in slaap terwijl
de laatste droom
haar tijd verslaapt
zwijgen muren in
alle talen zelfs
de spiegel aan het
plafond doet na een
laatste knipoog haar
stralende ogen dicht…
ze dicht mirakels
gedicht
4.0 met 38 stemmen 5.257 poëzie haar zang
tonen dragen verre verten
toomloos temperament
haar letters
houden ’t niet binnen
schreeuwen het uit
schreien zouten over schermen
resoneren
voor eeuw’g
op ’s mensen huid
zelfs dan nog
is zij ingesnoerd
haar zegging
springt buiten zinnen
hangend aan haar mouwen
ziet men haar altaar
alles is uit vouwen
spett’rend van…
Flitsend
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 2.612 Stropdasje, pakje, broek in de vouw.
Mijn kar is groter dan die van jou.
Vergeten en verliezen zich.
Totdat de burn-out daar is.
Dan zien ze ineens het licht.
Eenmaal bijgekomen en weer fit
bedenken ze of daar soms geld in zit.…
Oorlog Op Tafel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.298 Sausvlekken zitten
op handen en mouwen,
die hadden we misschien
beter om kunnen vouwen.
Gesmijt met bestek
Heeft de aarde doen beven,
ik wou dat het stil was,
al was het maar even.…
Pijnlijke klinkers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 431 Ik vouw de woorden
zachtjes open
leg ze even
naast mij neer
lees de taal
in jouw gebaren
hoor verstild
de klanken aan
zie de waarheid
in jouw ogen
lippen laten
leugens gaan
harde letters
raken zinnen
klinkers doen
nog immer zeer
smijt de zinnen
in een hoekje
wil geen houden
van
nooit meer…
Jij in mij ( in memoriam )
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.140 morgen zal slechts uit papier bestaan
papier waarin ik je glimlach vouw
samen met het laatste licht
jij laat me alleen
en gaat me voor
naar een dag
nog stiller
dan vandaag
wanneer ik in mijn lichaam ween
dieprode woorden
en de lucht grijs staar
door het breken
van je ogen
vang ik je stem
in lege wolken
want morgen zal zijn…
toekomst
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 785 Toekomst ligt breekbaar
In mijn gedachten
Mijn handen vouwen zich
In gebed om zekerheid
Ik doop mijn pen
In meren van verlangens
En laat een waterval
Het onbevlekte wit bevangen
Mijn verlangens schrijvend
Ontdoe ik mij van het blad
Voor mijn mond en laat gedachten
de einder zoeken
Mijn handen ontvouwen zich
Berustend in eigen kracht…
een gedicht in vergadering
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.147 in mijn plooibroek met scherpe vouwen
sleur ik de woorden met mijn knuisten
al wandelend door het raam
terwijl de zon op mijn geheugen schijnt
plooi ik met mijn tienvingere
handen de lichtzinnen uit de stilte
een gedicht in vergadering
ik luisterde afwezig wat er aan de orde was
niet opgewassen tegen traagheid
peuterde…
zwarte wind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.192 duisternis
krassen zerken in
schaduwen begraven
wie zal hen horen
als het middaguur al likt
aan de bloedende kou
van verloren liefdes
in winternachten van morgen
op de kale akkers waar
wind zal wuiven naar
een stroomversnelling
vervluchtigd tot herinnering
in het afgemaaide gras
van vergeefse tranen
wie zal hen horen
de handen vouwen…
Wit damast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 947 Wit damast
met vouwen vast
je lijn ontvouwd
op kreupelhout
Voor wie je morst
met dorst of zout
kauwt de korst
van kippenbout
Zuren kringen
jaren oud
wringen zich
in stof benauwd
Totdat sonoor
gebleekt ivoor
zijn nukken lalt
in stukken valt
Wit damast
men scheurt je vast
tot repen bloed
en luiergoed…
Ik droom je maar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.693 Hoe ik uit mijn twijfels glijd,
mijn handen rood tot ridders sla
twee onbevlekte paarden vouw
en je zo, dwars door alle straten heen
naar m’n bed toe streel.
Mijn droom is een hoop
stil jij - de ochtend vrees ik
als een speld in de lucht.…
witte vogels van papier
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.058 ik vouw gedachten
tot witte vogels
van papier
beschrijf emoties
kleur met stilte
op a-vier
ze drijven op de wind
gaan omhoog
op wat thermiek
ze zullen landen
in de open handen
van het lezende publiek
dan gaan letters
woorden dansen
in zinnen vol plezier
u zult de zachte
melodieën horen van
mijn witte vogels hier…
Lavendelveld (slot)
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.843 Jij verdween
zwart
voor mij
ik leef
verder
in de wereld
vol kleur
vouwen
mijn vingers
dromen
vogels stijgen
onbewolkt
dagen knippen
lentegaten
zomers zoenen
het licht
zo groot
ik vraag niet meer
tussen rijen bomen
je blik versmalt
bedroeft mijn longen
in lavendelvelden
leef ik
verder
een zacht herinneren…
Vang rail
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 269 Ik vang jouw lach
in bloesembermen
terwijl stilte
grote sprongen
maakt over bijna
rimpelloos water
verdrink ik
gedachteloos doch
rillend gevangen
in een rail van
wisselstroken
ademloos vouw ik
thuis open en zie
de laatste rimpel
verdwijnen uit het
zicht naar daar
waar morgen niet meer
bestaat maar nu kleur
geeft aan uren die…
storend aanwezig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.531 in de stilte buitengaats
vanmorgen bij vorst en kou
gingen we weer voor de vouw
op straat en werkplaats
met de aller allerbeste wensen
uit alle verdiepingen
tot aan de hoogste baas
de hele dag op kantoren
zul je veel geritsel horen
van kranten dikke bijlagen
die in de kreukels niet gelezen
wel doorbladerd diep van binnen
echt storend…
A-M-O-U-R 3.03.2023
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 175 met licht gekanteld hoofd
verbreekt hij de stilte na de dood
het lichaam iets voorover gebogen
zijn lege armen vouwen zich
als zwarte vleugels om haar heen
je ne repartirai pas
zwijgend danst hij haar naam
Agnès in de laatste liefdesdans
buiten op het plein
l’amour est tout ce que
je peut te donner
ne me quitte pas…
Zelf dichter worden
gedicht
2.0 met 25 stemmen 6.664 Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar
uit liefde voor het firmament
dat niemand open of dicht zal vouwen.
Trek halverwege de berg je kleren aan.
Leef, maar haast je.
----------------------------------
uit: 'Dat zij mij leest', 1998.…
dag lief heksje van me
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 559 jouw maanklokje
ongegerept in delen
vandaag ontvangen
zonder knak in de splitpen
die na eerst te vouwen
met hete pek en donsjes
vast is aangehecht
sindsdien wekt hoogst secuur
walmend om het uur
met terechtwijzing
door je zwavelstokje
dat voor de koekoek
recht is opgehangen
wat nu nog ontbreekt
is de gesluierde godin
met purperen…
(kanker 18) ogenblik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 en al het witte duizendblad
dat honderdvoudig in de bermen
langs de weg de ogen sluit
hun nachtwake voor even
een gegeven zacht moment, slechts daar
waar stille hindes schuw hun
lippen rond een veldbloem vouwen
hoeveel vrouwen zouden er
hetzelfde doen als ik?…
onbereikbaar plekje
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 413 je draait je in kreuken en bochten en vouwen
het lijkt wel of er van binnen iets knapt
vandaar dat zoveel mensen trouwen
dan is er tenminste iemand die krabt!…