Alle inzendingen over ziel

Onrust in de ziel is, waar ik viel. Daar waar rust is tenslotte koester ik wat klopt, rust geeft niks mis mee is maar juist vrij en positief in me leeft.…

Getuige was ik van onnoembaar Oorlogsgeweld overal ter wereld Meters oorlogsdoden en vermoorde Baby´s wilden mijn ogen verblinden En toch bleef ik kijken, Het is mijn werk, De waarheid hoe erg ook Moet ik onder ogen zien - 's Avonds, op mijn kamer, Schrijf ik op wat ik gezien heb, En merk ik dat het schrijven Mij lucht geeft,…

Nachtwolken vluchten zwijgzaam. Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen en al spinnend rijpt de dageraad. In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend…

Loslaten zonder protest en verzet accepteren wat er gebeurt Door acceptatie maak je Jezelf benaderbaar Je geeft de ander toestemming om met jou samen te zijn zoals je met jezelf bent Acceptatie stelt anderen op hun gemak en maakt de weg vrij voor liefde…

Liefdevolle aandacht een vrije Uitwisseling tussen jou ziel en die van anderen Ontvang even onbezorgd als je geeft Er zijn geen verplichtingen Liefdevolle aandacht is een natuurlijke zijnstoestand…

als de ziele luistert! ---------------------- lijzig - zacht kouten - praten klappen - praten wee - wei wegel - weg talen - spreken…

Kreeg de waarheid Van jou binnen Waar ik op beter Had gehoopt - Een paar maanden Heb ik nog, hooguit Een half jaar - Ben verbijsterd, Hersens kunnen het Niet meer aan, Ik kijk door het raam Naar buiten nu, Gewoon mijn eigen Raam, het raam In mijn huis, Mijn eigen huis, Kijk naar de appelboom Die al generaties lang…

teveel vervalste kleuren van het leven in de schaduw over de grenzen van het leven die banden van geliefden breekt noem het zielenpijn soms denk ik dat uit zwijgen woorden kunnen bloeien die de schoonste bloem evenaart fluistert zacht vanuit de knop een stem dat bloemen weer zijn te verstaan als onvervalste kleuren opbloeien vanuit de ziel…

Heb je het voorjaar al begroet? Je hoeft er niet voor te reizen Op pleinen en in perken Kan je het bemerken In eigen straat of plein Zal de belofte er zijn De krokussen bloeien Hoop en verwachting groeien Geeft fundament voor het leven De tere twijg wordt weer een tak voor het oog met het grootste gemak Knoppen worden tot bloem verheven…

Machteloos voel ik Me, broertje, dat ik Jou niet redden kon Terwijl het mijn vak Is om mensen te redden Die niet meer willen leven - Dokter was je, net als ik, Gelijkgestemden door die Nauwe band die broertjes Levenslang met elkaar hebben - En toch ben je Tussen mijn vingers Door geglipt - koos Je er voor niet meer Verder…

Kat je af Terwijl ik Zielsveel van Je hou - laat Je mijn nagels Voelen terwijl ik Je eigenlijk alleen Maar strelen wil Bang om je Te verliezen, Zoals ik ook Mijzelf verloren heb…

Zoals alle mensen samen onze mensheid vormen, vormen alle levende katten een onsterfelijke kattenziel. Sinds mijn wijze kater dood is, groet ik alle onbekende poezen, omdat elke eigenzinnige poes de kater voorstelt die ik mis.…

Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets. Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een verdacht…

De littekens op hun zielen blijven zeurend delen De open wonden blijken niet te helen hoogstens mee te dealen Het tonen van echt berouw kan enigszins verlichten De open wonden die hen nog meer verplichten aan echte liefde, echte trouw!…

Als je weet Dat dat bloemetje Naast de voordeur Geweldig mooi is Qua vorm, qua kleur En qua structuur, En het je nu Niets meer zegt, Dan zit je in Je donkerste uur Waarin het niet zijn Lonkt, en het zijn Heeft afgedaan…

Geweldenaars, die kuise Zanggodinnen Zo onbesuisd mishandelt en onteert, En hen, in 't oog van ieder geschoffeerd, Noch vergt om hulpe in uw ontuchtig minnen, Als hadden ze, in bordelen opgevoed, Een druppel van dat geil en eerloos bloed. Kom, leer van Sweerts, door eedler geest gedreven, Geen oren meer te schenden door uw dicht…

’t Is stil en leeg overal buiten men hoort de vogels nu luid fluiten de lente bloeit in Nederland waar corona snoeit met harde hand ondertussen huilt heel de wereld alles aan elkaar waar zoveel zieke mensen sterven het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen…

Grauwsluier over De geblakerde resten Van dit zielloze Bestaan - houtskool En gruis ligt in Dunne restjes te Wachten, terwijl het Mijn leven toedekt, Wachtend op het klapraam Dat open gezet wordt, Schone levenslucht Die naar binnen stroomt, Om nieuw, vers leven Binnen te laten…

Het gevoel hebben Niet meer te kunnen Voelen, gevoelloze Donkerte die gewoon Te diep is, en te lang Duurt, onomkeerbare Somberheid die zonder Pillen levenslang lijkt Te duren, kleinkinderen Die langskomen om hun Verjaardag bij oma te Vieren - en vreugde Die het gevoel niet meer Aanspreekt - hulp die Professioneel gegeven…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

Ziel wórdt Jossie? Ik ziel ik. Ik ziel jong ziel Jossie. Ik ziel ik? Ik ziel jong ziel. Ik ziel oud ziel. Ik ziel weet niet oud ziel ik. Ik ziel oud ziel weet niet oud ziel Jossie. Weet niet ik ziel Jossie. Ik ziel jong ziel. Ik ziel niet gek ziel. Ik ziel soms ziel gek ziel. Grap ziel. Weet niet grap ziel. Weet niet soms ziel.…

Gevangen zit ik in Het idee ergens te Moeten komen, ergens Te moeten zijn - En dat vooral op tijd! Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

Voor Matthijs Het pasgeboren kind Dat al heel snel De ogen herkent Die hem vertrouwend En met liefde zoeken, Elke dag opnieuw, Dat in die zoekende Ogen hen herkent Die hem als geschenk Door de liefde kregen - Dat zich hecht Aan die liefdevolle Blik die hoort bij Mensen die deel Van hem zijn, Hechting aan hen Die…

Klein, klein mensenkind Op wie zo lang in liefde Werd gewacht, maar dat Aan het leven in de Buitenwereld niet bent Toegekomen, alleen de Reservebank hebt warm Gehouden in het warme Donker van de moederbuik, En toen je werd geboren Je mensenleven had Verloren aan een wereld Verloren in schuld - Onbegrip en tranen, Oneindig…

Jarenlang verafschuwd Als onmenselijk Paardenmiddel in De psychiatrie, heb Ik hem in mijn Behandelprogramma Weer opgenomen - Als alle medicatie die ik Maar heb niet blijkt Aan te slaan besluit ik Samen met jou je hersens Te resetten, vertel je Dat geshockt worden Heftig is - Na vier behandelingen Vind je jezelf Langzaam…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

Had er nog nooit Van gehoord, hooguit Als een huis een Andere eigenaar Krijgt en aan hem Wordt overgedragen - Maar dat jij de Mens bent op wie Ik mijn diepste Roerselen projecteer, Dat jij mijn Overdracht bent Die mij het leven Redt, dat zie ik Nu pas, nu jij Mijn leven gered hebt En aan het begin Van mijn nieuwe leven…

een kille stilte nadert de dam ik proef de droefheid die mijn oog vernam verloren grond zwevend in de hel lucht is een gevoel van armoe het voelt zich onwel een stem in de geesten in de ziel verniel vergaan niet meer bestaan verlaten en verloren niet voor geluk geboren de ziel nadert de dam en springt de diepte in het leven nooit…

Als de ziel is gestript en je hart is bloedend verwond Hij jullie verbond schond, terwijl jij hem altijd hebt vertrouwd. Als al je dromen zijn vervlogen en geen toekomst meer zichtbaar is. Je leeft enkel nog nutteloos bij elkaar, omdat hij voor die ander is gezwicht.…