Alle inzendingen over koppie

Natuurlijk ging het goed Het had niet anders kunnen lopen Want door oorzaak en gevolg Kon het niet meer mis gaan lopen. Toch blijft het ongewoon Als je zo een punt ziet maken Alhoewel, als het niet was gelukt Had hij de bal niet goed kunnen raken. Dat zie je vaak Bij extremiteiten Maar als het een keer niet lukt Hoef jij je niets te…

ik zag je op de tak koppie wat scheef jij had alles wel gehad vleugels die niet wilden vliegen voortijdig gestreken door kaalheid en pijn de zin in het leven was je al even vergeten omdat slapen rustiger bleek dan ontwaken toch laat je nog het koppie niet hangen in een intens verlangen om bij ons te zijn…

Ik drink het liefst uit 't mokkie met 't koppie van d' Koningin thee, koffie, melk, water en bier en wijn voor later maar op 30 april heb ik alleen maar zin dan gaat er de hele dag oranje-bitter in in 't mokkie met 't koppie van de Koningin!! Bedankt Beatrix...Proost!…

en af en toe nog steeds dat koppie op mijn schouder…

Alle deuntjes zo uit z’n koppie! Zong je hem eens wat voor dan ging hij er mee door en ontstond er een heel ander moppie.…

Zelfs een gewoon koppie Wordt tegenwoordig koppiekoppie.…

sabine toen en nog steeds ga jij door me koppie zeker meer opties maar wat is het advies jou altijd vanaf die steeg zo leeg dan ben jij degeen de nummer 1.…

je polsde mijn hand sprak in het spreiden van vingers duimde voor dieper verband heb je omarmd je schouders geraakt zag je ogen het koppie gebogen onze liefde heeft lippen gesmaakt opgetogen zijn we gegaan hebben minuten tot uren gewogen de klok wederom horen slaan wij kunnen de wereld weer aan…

je weten je meten in die korte krullenkop nooit raakt de spanning daarin op het zijn je ogen die in blauwgroen de wereld in een lach gedogen parelwitte tanden bijten zich vast in wat er is voor handen jij gaat je eigen gang bent niet bang om op je bek te vallen laat anderen maar brallen in gezichtverlies ik weet dat korte koppie…

Weer dat lieve koppie wat aan mij voorbij gaat, wat even naar me lacht. Zoals het in mijn hart geschreven staat, weet ik dat hij uiteindelijk weer op mij wacht.…

soms weet je niet wat je mist zoals ik toen ik dacht ik mis wat eerste kerstdag koud op perron zes van het HS ik had mij allerminst vergist het was koffie uit een koppie op een schotel aan een oortje met een sophopje om nippend te behappen…

Lief koppie van me kussen, haardos, ogen, bed nog niet moe, huil jij Papa komt troosten met pil van mooiste verhaal Slik je tranen weg want duim smaakt stukken beter…

de kraaien krassen hun zwarte rituelen in oude bomen niet stuk te krijgen al die metalen stemmen mijn mond vol tanden krah krah koppiekrah kraai houdt het koppie erbij ik houd mijn snavel…

Jij, jij met je mooie koppie waar ik van smoor.. Jij, jij maakt mij helemaal gek hoor!…

groene dak op zijn gemak komt ie aangelopen of gekropen koppie steekt uit zoekend naar zijn buit of alleen maar kijken maar laat niks blijken zwemmend in zijn grote bad ik wou dat ik hem eerder had Edgar mijn lieve schildpad…

je oogde klassiek met een tikkeltje ondeugd in je soepele loop dat nonchalante van blik en het koppie stimuleerde mijn hoop in een eerste contact sprongen tot onze schrik de vonken er af wie geladen was blijft nog altijd een vraag over de aarding doe ik maar vaag…

Nog eenmaal tilt hij zijn koppie op legt 'm weer neer...z'n oogjes breken... Hij is niet meer…

in de vroege ochtend hoor ik een vogel zingen ze vermaant haar vermetele kleintjes geen tijd nu om een boompje op te zetten met de zwijgende buur haar waarschuwing is scherp bij naderend overvliegend gevaar ze vraagt de oortjes van van het koppie van haar uithuizige man ze sust en troost ze zet de bloemetjes buiten…

Vraag waarom niet waarom Waarvan of andersom alles legt niemand ooit aan je uit we gaan gewoon jij en ik samen gewoon door keihard door alle muren heen Vooruit kom op koppie op En alle rivieren beginnen aan de top maar het mooiste uitzicht heb je in het dal beneden daar is het rustig daar is het vrede heb je nu nog een vraag?…

ik zag dat koppie schalks wegdraaien voor een rondje neuzen een lach die alsmaar breder werd ze speelde en wond mij om haar vinger ik voelde mij daar heerlijk bij zij deelde van waar ik ontzettend verliefd op was de snelle lach waar ook zij uiterst gul mee was zonder enig onderscheid wij voelden dat delen niet alleen…

ik zoek stilte in mijn hoofd geef mij antwoorden op vragen die door mijn koppie razen wil onderduiken de contacten sluiten er voor niemand zijn zo dat mijn pijn in rust kan helen ik mijn bron kan vinden greep krijg op de dingen en het leven weer kan delen heb me kwetsbaar opgesteld gegeven zonder nemen mijn energie is afgepeld…

Dan zal het goed gaan lieffie en ben je spoedig door Om daarna koppie onder te gaan dan ga je er helemaal voor En ik hoop mijn lieve schat hoe raar het ook mag klinken, Dat je uiteindelijk helemaal in mijn liefde wilt verdrinken…

ik hoef je niet te raken in samen verenigen we staten en maken zo de wereld vrij in je lach schijnt steeds de zon en als ik hagel of weer donder regenboog jij alles om in je slankevingerhand voel ik me veilig kan ik doen en laten wat ik wil jouw liefde is me heilig als jij je koppie op mijn schouder legt en…

je denkt nog weleens aan bepaalde dagen het zijn van die beelden gebeiteld in steeds brosser wordende gesteenten die langzaamaan vervagen toch altijd blijf je het ver weg voelen en weten dat je onlosmakelijk uit en naar haar zult blijven heten altijd voel je meer van haar te zijn dan van hem en als een hondje met een schuin koppie…

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…

je kan noch niet echt praten maar je koppie zegt genoeg en ik zucht weleens als jij wakker bent, zo vroeg en ik brom soms op jou omdat je levensgevaarlijk doet en ik zoveel van je hou kijk dan vertederd naar die toet ik heb mijn ouders nooit verstaan totdat jij in mij was ontstaan nu weet ik zoveel meer omdat ik van je leer pure onschuldigheid…

hoorde je stappen in de gang van weten zag het koppie buigen voor de grote bogen van vergeten naar de zaal van samenkomen fel brandden daar de vuren gevoed door mistige sculpturen die orakelden in vlam op hun vorm en kleuren dansten wij al lang we zijn gegaan langs de kantelen weten het bestaan van die kastelen in de lucht maar…

in een halve zon de schaduw sloeg al om op mijn balkon zag ik je buiten droomde me jouw hand jij liep daar zo parmant het rode koppie in de wind op eindeloze benen ik haakte aan jij liet me gaan een jochie als zovele maar je herkende toch mijn lichte blauwe ogen nog pofte voor jou echt speciaal kastanjes de eersten van dit…

wij krijgen de botjes bekleed met huid waarin een verfijnd tastmechanisme schuilt in een subtiel aangestuurd bewegen verkennen wij de wereld in zijn voor en tegens elektrisch of neuraal de boodschappen gaan naar onze database dat koppie heet aan alles hangt een prijs ook de uiterste tijden van gebruik zijn ons al bekend…

" Lorre kijkt me met een schuin koppie aan Ze spreekt de veelzijdigste woorden nu ik sinds vorige week voor het weggaan de radio voor haar aan laat staan…