Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.864):

Moeder

ook al ben je haar
inmiddels bijna vergeten
je denkt nog weleens
aan bepaalde dagen

het zijn van die beelden
gebeiteld in steeds brosser
wordende gesteenten
die langzaamaan vervagen

toch altijd blijf je het
ver weg voelen en weten
dat je onlosmakelijk uit en naar
haar zult blijven heten

altijd voel je meer van
haar te zijn dan van hem
en als een hondje met een

schuin koppie en gespitste oren
luistert je diepste ziel
nog steeds naar haar stem