Netgedichten

netgedicht (nr. 83.217):

Schalks

ik zag
dat koppie
schalks
wegdraaien voor
een rondje neuzen

een lach
die alsmaar
breder werd
ze speelde en wond
mij om haar vinger

ik voelde mij
daar heerlijk bij
zij deelde van
waar ik ontzettend
verliefd op was

de snelle lach
waar ook zij
uiterst gul
mee was zonder
enig onderscheid

wij voelden
dat delen niet
alleen geven was
maar ook meteen
deel worden van hen