Prijs

Ik kan niets zeggen,
ik kan niets doen.
Hij zal het anders uitleggen,
en wachten op een zoen.

Ik moet hem steeds op afstand houden,
ik wil die hand niet op mijn been.
Bedenk me waarom we het laten zouden,
waar gaan mijn gedachten heen.

Zijn koppie flitst aan mij voorbij,
zo lief, mooi en kwetsbaar.
Dat lieve kereltje, helemaal van mij,
bedenk ik me, terwijl ik voor me uitstaar.

Het was voor mij genoeg,
en de prijs is mij veel te hoog.
De prijs die die avond bedroeg,
die alle emotie uit mij zoog.

Weer dat lieve koppie wat aan mij voorbij gaat,
wat even naar me lacht.
Zoals het in mijn hart geschreven staat,
weet ik dat hij uiteindelijk weer op mij wacht.

Schrijver: Kimberley, 8 juli 2003

Ik_Puckjuhhotmail.com

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.952