Alle inzendingen over achtereen

Vertel gerust hoe dagen achtereen wereld na de wereld zich in je ziel ontvouwt, vogel zijn of zangnoot, jij een goed oog gefotografeerd hebt, mist optrekkend via bomende wortels.…

Hoewel schoonheid zich nooit verloochent Onder stoelen of banken zich schuilhoudt Eigenlijk voor eeuwig Danst Lig jij vanaf hier gezien achter de loofrijke boom Nooit gedacht, maar graag geweten; de liefde van jouw mond Eigenlijk, ietwat obsceen, droom ik de Rust van jouw lijf in Eden In elk geval, zonder ge- kunsteldheden Jaren achtereen…

Mijn wens behoede u onverrot, O STOK en stut, die geen verrader, Maar ’s vrijdoms stut en Hollands Vader Gestut hebt op dat wreed schavot; Toen hij voor ’t bloedig zwaard most knielen, Veroordeeld, als een Seneca, Door Nero's haat en ongena, Tot droefenis der braafste zielen, Gij zult nog, jaren achtereen, De…

al boven wat hoort bij mij en is van jou mijn lieve metgezel met vleugels,oh zo teer jij past op mij, dat ik me niet bezeer dit is een leven in een atmosfeer, die ik niet ken maar wel begeer jij herkent je vrijheid altijd weer samen kijken we op de aarde neer onze reis duurt jarenlang, ik wil niet terug wij blijven samen, vliegen uren achtereen…

knielen Dikwijls zat ’t poesje voor ’t raam verlangend naar eenieder te staren ’t Diertje voelde zich wat eenzaam want ze zag kanjers door de haren Iedereen die ‘t beestje wilde aaien die moest aan de eigenaar dokken alvorens zaden in de tuin te zaaien Doch elk deed dit zonder mokken Onverzadigbaar was het beest wel die kon wel weken achtereen…

Als een lentebloem openen de lippen en blazen zacht tegen de opening waarop octaven achtereen ontglippen tot een laatste tremolo opklinkt. De muziek sluipt steels onder het kleed, wordt meegetroond door de obers bij het lopen en een ieder van hen weet, welke dame niet meer eet staat er hartstochtelijk voor open.…

Uren achtereen en over alles, echt alles. Ik wilde steeds meer bij je zijn, dichter bij je zijn. God, wat kreeg ik je lief. We verschilden op vele vlakken. Toch hadden we ook weer veel gemeen. Sommige dingen leerden we samen en andere leerde je mij. Ik vond mijn rust bij jou. Jaren was ik gelukkig. Veel gedaan en veel gedeeld.…

ja, hij hees potverdorie vele uren achtereen!…

mandarijneend vol van kleuren Een stelletje, verliefd, geminnekoosd Een prachtige wereld viel te bespeuren Ik was aangestoken, zwaar verslaafd De eend, dat was mijn passie, zeker Want dat diertje was zo begaafd Een regelrechte hartenbreker Dus ging ik weer op eigen initiatief Op zoek naar de wilde eend, alleen Ik volgde ze heel assertief Wel dagen achtereen…

Zomergoud smelt in de kroes der korenzee; strelensziek ritselt ze om ons met listig spel, daar we nu 't kronkelend pad bestijgen, achtereen, naar de kruin. Daarbeneên rust, in zijn tent van donker groen, 't koele dal, even ontvlucht, en doet de blik weiflen in wisselend verlangen tussen stil genot, steiler vlucht!…