Alle inzendingen over bacchanaal

ik had ze niet eens uitgenodigd maar iedere avond werd ik weer bezocht hun vocht danste wild in de glazen ze lazen de kaarten, op winnende hand ze bleven tot diep in de nacht en lieten me achter, berooid en verslagen…

Ik wil in vreugde dansen met jou of wie dan ook ik wil een orgie van kleuren van de mooiste gewaden een bacchanaal moet het zijn maar aan dat moment van verdriet al is het nog zo klein ontsnap ik niet.…

er was een waas van bloemig zijde het rood was feller dan normaal groen schikte zich tot beide zich vonden in een bacchanaal men smeekte om wat libido dat zich nog moest ontvouwen op een gehuurde video voorzien van wulpse vrouwen…

het glas was zwart beroet door de walm van een kaars die te weinig zuurstof had het bacchanaal liep ten einde hoewel de gordijnen de dag nog buitensloten gebroken glas gevallen flessen geknoeide drank in de stank van asbakken en bier nee ik was niet hier maar zie het mensonterend tafereel van veel te veel doe niet mee aan dit vertier…

de dichter schrijver wel eens als wereldverbeteraar geroemd pleegde bacchanalen in woorden geschriften verhalen maar iedereen die een joint prefereerde werd door zijn woord in de vunzige Vlaamse kerkers geslagen gefolterd zelfs vermoord zijn hersenen drijvend in alcohol dreven hem steeds verder tot ter dood als de beroemde…

En ik goochel wat af om mijn ellende te transformeren en ik verzuip mezelf in bacchanalen van virtuele hugs en tederheden. En in de realiteit, beste mensen, laat iedereen iedereen koud.…

verloren wanend in balans een aantal bladzijden is wit gebleven we hebben toen elkaar in pijn beschreven maar we bloedden dood geen tekst om tranen vloeibaarder te maken geen zin om scherper de gevoelens te gaan raken in dit rancuneus bestaan zwijgen kreeg geen letter op papier stilte schitterde in kapitalen we verzopen ons in bacchanalen…

ik zou zo graag een echte schilder willen zijn met een oud en stoffig atelier hier en daar wat flessen wijn een paar gebroken glazen van een bacchanaal in eerdere dagen een flamboyant figuur met grote zware laarzen die pillen slikkend zijn kunstbroeders steeds doet verbazen de baret en zwarte cape die ik mij aanmeet suggereren…

je hebt de euforie gehad van bacchanalen en nachtenlang doorhalen het ongeremd de grenzen overgaan naar een wereld die nog zonder normen kan bestaan je de standaard toegeëigend van lak aan alles krijgend als het feesten maar niet stopt want de beesten zijn nog los maar in demping van gevoelens krimpt de tijd tot een meedogenloos…

Brünhilde’s adem is ‘t, die ‘k ademhaal: Haar jonge kracht, haar gretig lichaam trachten Niet af te weren, wat ze heet verwachtten, ‘T uit ‘t wereldhart opwagn’rend bacchanaal. Zo geeft zich – Ruik! Ruik! ‘T eeuwig leven wast!…

generatiekloof in het vitaal cyclisme van het eeuwig loof toch wordt haar krachtige moraal ook regelmatig ingehaald door decadentie en de wuft corrupte uitspatting dan zakken rijken in elkaar bewoners verdwijnen waar bendes verschijnen onder het los zand regime van onbenul zelfs de goden hebben spijt van vadsigheden en dagenlange bacchanalen…

De Amsterdamse bacchanalen ijlen nog na in zijn zwaar getormenteerde ziel, die gebroken is door de onderdrukking van zijn homoseksualiteit. Zijn jeugdvriend pleegde zelfdoding door zichzelf te verdrinken, dat gemis overschaduwde hem het meest. Hij stond zelf vaak op dat punt.…

Er woedt een storm van ijzer bleek bacchanaal geknoopt om het roekeloos eiland lijnen dat als een zwaar lichaam zwijgt, verzonken in dronken slaap. Lange sporen omarmen elkaar onder licht van de maan. De laatste trein is ratelend in de nacht gegaan. Lege wagens zuchten, schuifdeuren half open.…

aanbidding kniel de zoete zaaiers die jij zaaide ontsproten op de landingsbaan daar vormden zich de liefste dromen waarin ik mij in jou liet gaan tot het ochtendrood voorbij ging waar de dag ons weer begroette en de middag zo maar weg trok we elkaar opnieuw ontmoetten in een laatste avondmaal nog eer de haan gekraaid had voor het derde bacchanaal…

‘Kwaadwillende’, ‘prelaten’, ‘converseren’, ‘joviaal’, ‘Goedaardige’, ‘poëten’, ‘frequenteren’, ‘bacchanaal’, ‘Verkeerscongestie’, ‘schrijnend’, ‘qua’, ‘gefnuikte’, ‘citadel’; U merkt: er zit geen lijn in, maar bekoorlijk is het wel.…