7096 resultaten.
Donkerrood
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 762 Vragend in het naakte licht
fluister ik
naar haar vreemde gezicht
wat de tijd niet antwoordt
en
breekbare woorden
machteloos herhalen
met een stem die
bang
de tijd
vraagt
wat
achterblijft
als de stilte
weer
terugkeert
waar onze liefde
slecht
een eenzame echo
is…
Sterker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 491 In het tijdloze moment zal ik
vinden
wat het geluk
mij niet verbergt
als het licht
zwijgt
en
mijn
dierbare
stilte
mijn
woorden
weer
verwacht…
Zacht en stil
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.181 Sterven is geluk bedwingen.
Want jij bent het verleden dat ik wens
als jij
me weer vergiftigt met
vragen die leven waar ik besta
en
weer
weet dat alleen de
doden
mij zullen vragen of ik
eeuwig gelukkig wil zijn.…
Uitdoven
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 725 De nacht zal ons verstoppen
en
beloven
wat we fluisteren
met de
woorden die elk licht
laten verdwijnen
met de blijdschap
dat we zonder dromen
nog steeds
verdwaald zijn.…
Zeggen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 824 Zacht wil ik blijven
waar je nu slaapt
want de
liefde is het woord
dat
we laten komen en een stem geven
die gulzig met
onze lippen
speelt.…
Telkens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 395 De regen danst met mij
en ik zie
wat de regen
wegspoelt
op het eiland waar ik altijd wakker ben
en
dromen zoek die
de regen kunnen laten verdwijnen
op het eiland waar ik
een regenbui geworden
ben…
Anders
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 De nieuwe dag
een woord
dat ik zal
spreken
en volgen
zoals de
tijd dat vraagt
met zijn
aanwezige
vloek
zonder de woorden
die weer beginnen
waar ik
voorbij ga
als de
schim
die zijn verhaal zoekt
en alleen nog maar
oude woorden ontmoet…
Een oude kampioen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.458 De geschiedenis is een boek van woorden
en herinneringen die blijven maar niet meer winnen
waar hij kijkt en weet
dat de bergen zijn bergen waren
en zijn naam een echo was die altijd terugkwam
tot hij moest stoppen
waar hij nu naar zijn
glorie kijkt en ziet
dat niemand meer wacht of juicht.…
Blijven bij Jou
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.812 Ik gooi het eruit maar zit vast
dus overboord ermee
vang mezelf in de golfslag
mijn armen verstrikken
ik zink en ben bang dat het lichaam zal stikken
ik zit er al zolang tegen aan te hikken
schrijven aan jou is soms speels gemak
ik voel mij haast zondig
een scherm overbodig
de koe die de haas negeert
omdat ik zo meta kan beschouwen en ongegeneerd…
Met dichte ogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 987 Elegant sluiten haar ogen
en ben ik dichtbij weer alleen
in de droom die ze met haar slapende schoonheid
verbergt
omdat ze mij niet zoekt
in haar dromen
over de liefde die haar laat dromen
tot ze
weer
glimlachend
ontdekt dat
ik haar met tedere
woorden
wakker maak.…
Voor Marco
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.987 Weggedragen in het wit
zwijgt hij voorgoed
want op de bergen heeft hij gewonnen
en
triomfen
gevonden.
Maar de pijn in de afdaling naar
het einde heeft hem gestopt en laten liggen
in een tragedie
die begint met zijn lijkwade
waar we nu naar kijken en
weten dat hij niet meer kijkt
en opstaat
om weer…
De optocht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.730 De muziek heeft de tijd verloren
en stampt met de oude vrolijkheid
die weer is begonnen.
Stemmen staan nog stil.
Schmink is plezier
en de koude zon glimlacht
zoals de maskers en de wagens
wachten en kilometers lang
deze dag versieren met warme kleuren
omdat de tijd het vraagt
en de mensen het wensen
als dwaze…
Schilderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 628 De dood is een schilder met de naam die
hij verbergt
in de kleuren die gewonden
een naam laat fluisteren
en hun ogen
geven wat ze tekenen
met machteloze gedachten
zoals hij hun lijden wenst
en ze
in hun achtergebleven verdriet
bedankt
met de stilte
die niets meer
verbergt…
De muur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 756 De muren beschreven ze
met scherven
over de waarheid
die al het
glas van de werkelijkheid verwoestte
en de
stemmen deed
fluisteren
achter de muren die
de leugens
beschermden
en hun
gedachten
beschermden
omdat de
muur hun
laatste boodschap
was…
Geef de sterren
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.291 De nacht drinkt de sterren
en geeft ze ogen die
elk licht beminnen
want de eenzaamheid en de eeuwigheid
zijn de liefde
die ontstaat
waar de tijd verliest wat de
nacht voorgoed
in zijn sterren
bewaart…
Waar licht niets meer aanraakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 308 De avond tekent een gezicht
met de rode gloed die blijft
vragen
naar de ogen die
het licht doven
omdat ze
niet meer wachten
op de maan
die al zijn schaduwen met
een
eindeloze
eenzaamheid aan
sterren
bedekt…
Spiegelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 936 De pijn volgt
ons niet meer
en verstopt
in het glas
waar mijn dromen
op sterk water
gedachten
blijven heb jij
de deur gesloten
waar ik
nog steeds besta.…
Overblijven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 471 De stilte
is
veranderd.
De
tafel niet
meer de spiegel
die ik zoek.
Gedachten vragen mij
iets.
Vragen wil
ik jou
waarom
je bent gebleven
en slaapt
met de blik
die al mijn leugens
meteen weer wakker maakt.
Maar ik zwijg
en denk
even
liever
aan niets.…
samen blijven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 317 spatte door de plassen op de straat
het leek nooit anders te zijn geweest
op de glanzende keien trok je sporen
in het patroon van je schoenzolen
zodat ik je altijd wel herkennen zou
zelfs als de maan haar stralen brak
op het randje van je linkervoet
je sierde alle ramen met de afdruk
van je glimlach naast de mijne
nooit had ik gedacht aan blijven…
Zo leeg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.051 Stil vergaan
woorden tot gedachten die
niets meer kunnen raken
dan een gulzige leegte
waarin de kleuren
van hoogmoed
tot stof
vergaan
en
hij niets meer is dan
de naam die verdwijnen zal
zolang hij zich vertoont
en
blijft
lijken
op een eenzame dief
die alleen maar leugens
wilde stelen…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 6.418 Warm zijn je ogen
een
herinnering die overblijft
en de tijd tekent met
vragende woorden.
Die je naam
weer laten klinken
met de stem
die hoort bij het moment
dat ik bewaar
in de echo
die je
dankbaar
achterliet.…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.034 Woorden zouden haar
kunnen aanraken.
Stemmen zouden haar
kunnen laten rusten
in de schemer van haar dromen.
Waar ze weer een kind is dat geen onheil zoekt
en
de liefde niet versplintert
van wie haar wil bereiken
met gebaren
van vertrouwen
en
gedachten die
die kunnen helen
wat ze verloren heeft
in alle wonden…
Vergeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 736 Een woord van een gedachte
die het stof dat elke herinnering bedekt
niet alles geeft.
De tijd niet alle momenten
laat beginnen
met die eenzame zin.
En mij laat wachten
met verlaten ogen
en
versteende
dromen
die ik steeds
verzamel
en
weer
vergeet
omdat ze
niets
beloven.…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 180 Op zoek naar het alfabet
van eenzaam vragen om
schaduwen en letters die
niet vervagen en
blijven
wachten op
een dialoog of een
gebed.…
Zonder gedachten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 801 Het leven zou hem niets meer vragen of veranderen.
De dood fluisterde wat hij niet meer kon dromen.
Dankbaar zocht hij de stilte die hij niet kon verliezen.
Waar hij wachtte werd de stilte een metgezel en
keek hij naar de mensen die hun stemmen volgden
Ze zagen hem maar gunden hem alleen een oude schaduw op een bank waar wachten geen belofte…
De stem
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 2.758 Zwijgende gedachten slapen in de herinnering
aan de ogen die me vaak vertelden
wat ik nog moest leren
toen ik mezelf zocht
en hij wilde zeggen
wat de tijd niet verandert.
Zijn gezicht was het verhaal
dat ik kende maar dat ik koppig
zelf wilde schrijven.
En wilde ontdekken om hem te kunnen geloven
dat hij mijn gids en voorbeeld was en…
DE TIKTAKMAN
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.415 Je opkomst en je ondergang verstreken
in enkele eeuwen (nee, dagen). Je opdracht was
de optelling van alles.
Je was geen boom vergeten, geen sloot
(of oceaan)
(behalve de kleine oceaan
waar iemand stiekem voor ging staan,
alsof je een stel arme sloebers
hun oceaantje af zou pakken). Evengoed
stond je op straat…
Dichtbij en niet verder
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 429 Het afscheid is de klok die herinneringen wegtikt
en niets geeft.
Verlaten is de wakkere gedachte die je lege schaduw nog leger maakt.
Ik waak weer met teveel woorden
en teken met mijn ogen
een herinnering die je zou
kunnen vinden
en die je misschien
zou willen bewaren
wanneer ik je blijf zoeken
en je zonder een
echo gevonden…
Avondkleuren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 442 En je ogen wil vragen wie ik mag zijn
als je mij tekent
wanneer
mijn gedachten blauwe golven
zullen blijven
en jij ons moment
weer verstoppen wil
met je fluwelen blik.…
zul je blijven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 240 zul je blijven
als ik je naam zeg
al lang voordat
de woorden
zich vormden
de beelden
zich kleurden
tussen jou en mij
had ik je al herkend
zul je blijven staan
of alleen omkijken
in verwondering
en doorgaan
zonder mij
zul je blijven?…