inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.810):

Blijven bij Jou

Ik gooi het eruit maar zit vast
dus overboord ermee
vang mezelf in de golfslag
mijn armen verstrikken
ik zink en ben bang dat het lichaam zal stikken
ik zit er al zolang tegen aan te hikken

schrijven aan jou is soms speels gemak
ik voel mij haast zondig
een scherm overbodig
de koe die de haas negeert
omdat ik zo meta kan beschouwen en ongegeneerd
opga in het vertrouwen dat jij me waardeert

die tweestrijd is nodig
niet kort en niet bondig
van de hak op tak
en zolang het nog mag
drink ik van jouw zee
terwijl jij erin plast

wanneer ik je vertel over golfstromen
diffusie van zout en de dieren die omkomen
werp jij je net uit, benieuwd naar meer
meer dan ik je kan vertellen

omdat de wereld bespannen
iets anders is
dan de eigen beleving bevatten
en behouden.

jouw wereld zal je spoedig toe komen waaien
een eiland meer of minder
de wereld vergrijst de wijsgeer verwijst
en de krijger (mijn tijger jij)

blijft onnavolgbaar in haar bewegingen.

Schrijver: wiron, 24 juli 2005


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.812

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)