7091 resultaten.
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…
onafwendbaar !
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 dat kan je niet uit je geheugen zetten
maar wat wel altijd zal blijven:
mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…
DATINGSITE
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 454 O wat een uitvinding!
Internetdatingsites!
Iedereen heeft toch een hart
in zijn lijf?
Vind je geluk dankzij
liefdesverdrietigen:
geld lacht je toe
met zo’n datingbedrijf!…
vergeven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 Vergeten, een geweten.
Gespleten in tweeën.
Vergeven is daar maar wat is er waar.
Wie zal het weten.
Vergeven en vergeten.
Het leven gaat door.
Tijd voor 't avondeten...…
Sleuteltje
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 182 Dipjes kunnen maar best niet te lang duren
Weer een smile van hier tot in Tokio.
Dat roer in eigen handen nemen,
Sturen en bijsturen.
Dansend hart zo zelfzeker
Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent.
Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe
Frustratie, enkelingen kicken erop.
Sterkte dit hen niet te gunnen
Gezond egoïsme…
Peter van Straaten †
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 367 Hij tekende het menselijk tekort
en liet je gniffelen om eenzaamheid
Verveling, jaloezie en ijdelheid
Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord
Als hij vilein politici geschetst had
Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…
Makkie
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 141 Van Tsjechië gaan we natuurlijk winnen
Ook Denemarken is een peulenschil
Daarna nog even Duitsland op de grill
En de finale kan voor ons beginnen
Ons team geeft de Azzurri van katoen
Dus zijn we virtueel al kampioen…
In balans zijn...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 De geur van gras en water
dat kabbelt door riet omgeven.
Waar later zwanen sierlijk neer
strijken.
En mensen langs de waterkant kijken
naar schepen die voorbij varen,
terwijl aan de andere kant van hen
het verkeer voorbij raast.
Rennen of stil staan in het leven
waarin menigeen zich haast.
Natuurlijk evenwicht is als yin en yang.
Iets…
4 mei Herdenken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Op deze dag
Stappen we in de Auschwitz trein
Beleven verschrikkingen en pijn
Dompelen onder in verdriet
Dat niemand ziet
Verloren mensen komen tot leven
De vrijheid werd ons gegeven
Verbinding voor altijd met het heden
Pijn in het hart door het verleden
Als pleister op de wonde
Wordt verbinding gevonden
Twee minuten stil in het hele…
misverstand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 wie niet van goede wil is,
blijft hameren
op zijn kortzichtigheid,
die kant noch wal raakt,
blijft dure de comprenure.
en spreekt zichzelf
voortdurend tegen.
geen kerel om huidige problemen,
proberen
in te zien, te behandelen
noch te verbeteren.…
jong en fris
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 244 jong en fris
reizen met tijd
maken plaats voor
oud en wijs
niet getreurd
want ieder op beurt
maakt wel kennis met
verdwenen jeugd
herinneringen lachen
en zullen niet sterven
want het levensverhaal wordt
fris en jeugdig...wel verder verteld!…
Donkerrood
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 762 Vragend in het naakte licht
fluister ik
naar haar vreemde gezicht
wat de tijd niet antwoordt
en
breekbare woorden
machteloos herhalen
met een stem die
bang
de tijd
vraagt
wat
achterblijft
als de stilte
weer
terugkeert
waar onze liefde
slecht
een eenzame echo
is…
Sterker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 491 In het tijdloze moment zal ik
vinden
wat het geluk
mij niet verbergt
als het licht
zwijgt
en
mijn
dierbare
stilte
mijn
woorden
weer
verwacht…
Zacht en stil
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.181 Sterven is geluk bedwingen.
Want jij bent het verleden dat ik wens
als jij
me weer vergiftigt met
vragen die leven waar ik besta
en
weer
weet dat alleen de
doden
mij zullen vragen of ik
eeuwig gelukkig wil zijn.…
Waar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 562 Maar er is een leegte
die hij niet meer wenst
maar volgt
wanneer hij zijn
gedachten verliezen
wil
en weet dat
alleen
zijn schaduwen
hem zullen
geven wat hij
zal
blijven
wensen.…
Stil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 598 Vraag het de gezichten
die van jouw zijn.
Ze zullen een
masker wensen
dat van jouw zal kunnen
zijn
want je bent
voor
de eenzaamheid
geboren en ik
de vloek en
het geweten dat
je nooit zult
missen.…
Dapper
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 540 Wat ik niet meer aanraak
is
wat ik
met woorden
verander
in de ketting
en de ring
die je draagt
en weer
leidt
naar het
verhaal waar we
woorden verzamelen
en het
einde
steeds weer
laten verdwijnen
in een stilte
die ons
altijd dapper
maakt…
Ga nu maar liggen liefste ...
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 11.833 Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.…
Uitdoven
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 725 De nacht zal ons verstoppen
en
beloven
wat we fluisteren
met de
woorden die elk licht
laten verdwijnen
met de blijdschap
dat we zonder dromen
nog steeds
verdwaald zijn.…
Zeggen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 824 Zacht wil ik blijven
waar je nu slaapt
want de
liefde is het woord
dat
we laten komen en een stem geven
die gulzig met
onze lippen
speelt.…
Telkens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 395 De regen danst met mij
en ik zie
wat de regen
wegspoelt
op het eiland waar ik altijd wakker ben
en
dromen zoek die
de regen kunnen laten verdwijnen
op het eiland waar ik
een regenbui geworden
ben…
Anders
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 De nieuwe dag
een woord
dat ik zal
spreken
en volgen
zoals de
tijd dat vraagt
met zijn
aanwezige
vloek
zonder de woorden
die weer beginnen
waar ik
voorbij ga
als de
schim
die zijn verhaal zoekt
en alleen nog maar
oude woorden ontmoet…
Laten
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 918 Met zachte woorden fluister
ik in de nacht
die jou verbergt.
Teveel zou ik willen schreeuwen.
Eenzaam schreeuwen.
De nacht zou me vragen waarom
ik schreeuw
en zoek naar
het licht
dat bij jou
hoort.
Het licht dat mijn schaduw
verdraagt als jij slaapt
en vragend fluistert
of ik nog steeds besta.…
Luisteren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 600 Verdwalen is verzinnen
wat ik niet bereik
met mijn gevangen stem
die
hulpeloos fluistert
met gevonden woorden
en
de waanzin
weer
om een aalmoes
vraagt.…
Een oude kampioen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.457 De geschiedenis is een boek van woorden
en herinneringen die blijven maar niet meer winnen
waar hij kijkt en weet
dat de bergen zijn bergen waren
en zijn naam een echo was die altijd terugkwam
tot hij moest stoppen
waar hij nu naar zijn
glorie kijkt en ziet
dat niemand meer wacht of juicht.…
Waar licht niets meer aanraakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 308 De avond tekent een gezicht
met de rode gloed die blijft
vragen
naar de ogen die
het licht doven
omdat ze
niet meer wachten
op de maan
die al zijn schaduwen met
een
eindeloze
eenzaamheid aan
sterren
bedekt…
Spiegelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 936 De pijn volgt
ons niet meer
en verstopt
in het glas
waar mijn dromen
op sterk water
gedachten
blijven heb jij
de deur gesloten
waar ik
nog steeds besta.…
Overblijven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 471 De stilte
is
veranderd.
De
tafel niet
meer de spiegel
die ik zoek.
Gedachten vragen mij
iets.
Vragen wil
ik jou
waarom
je bent gebleven
en slaapt
met de blik
die al mijn leugens
meteen weer wakker maakt.
Maar ik zwijg
en denk
even
liever
aan niets.…
Met dichte ogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 987 Elegant sluiten haar ogen
en ben ik dichtbij weer alleen
in de droom die ze met haar slapende schoonheid
verbergt
omdat ze mij niet zoekt
in haar dromen
over de liefde die haar laat dromen
tot ze
weer
glimlachend
ontdekt dat
ik haar met tedere
woorden
wakker maak.…
Voor Marco
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.986 Weggedragen in het wit
zwijgt hij voorgoed
want op de bergen heeft hij gewonnen
en
triomfen
gevonden.
Maar de pijn in de afdaling naar
het einde heeft hem gestopt en laten liggen
in een tragedie
die begint met zijn lijkwade
waar we nu naar kijken en
weten dat hij niet meer kijkt
en opstaat
om weer…