Alle inzendingen over buskruit

Nobel buskruit doodt. Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…

gouden regen staat in bloei paarse papavers besprenkelen het groen rood twinkelt geel vlamt blauw flitst even de lente in mijn ogen knallen moet het, tweeduizend twee is doei Dat kunnen we nooit meer over doen Die lijkzakken zijn voor altijd dicht geritst En daar wordt dan kleurrijk over gelogen…

Om met een open deur dit af te ronden: De Yank heeft niet het buskruit uitgevonden.…

Maar deze man vond, tot zijn groot verdriet, volstrekt niets uit, het buskruit zéker niet.…

Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde hoe je gericht door mijn buskruit maalde van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten je naam zuur te laten druppelen op zompige straten De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen tot je licht…

Het licht valt weer op de juiste plek bij de armsten verzacht de buskruit dampen zijn atelier ademt sfeer het alledaagse houdt op linnen doet ‘t licht met kleur bestrijken tot onze verbazing keer op keer op het gezicht aangebracht in lichtpunten zonder smoor zien wij het wereldse schitteren met een parel aan haar oor.…

In een veldtent lag zij bijna levenloos en keek naar haar dertiende levensjaar onder de hijgende stank van buskruit, wodka en zweet tot bloedens toe beet zij op de rand van haar eigen omhoog getrokken hemd en vloog weg, ver weg dromende over vrijen met een jongen uit liefde, uit liefde, uit liefde en nooit, nooit meer, voor één brood…

vertel eens opa, was u echt zo goed kon ADO zonder u geen wedstrijd winnen men wilde zonder u niet eens beginnen en zat er buskruit in uw rechtervoet een topclub wou u hebben, coûte que coûte dan was u rijk geweest, dan was u binnen dan had u oma niet, maar tien vriendinnen dan was er nu bezoek in overvloed wel vreemd hoor, u heeft zulke…

Meer buskruit verhoogde de waarde, zodat ze 'n vermogen vergaarden, doch uit was de pret, toen de klapsigaret in een moordende rookbom ontaardde.…

Daar is slechts iets, dat elk verveelt: Bedilzucht, die met buskruit speelt, Om haar verstand te luchten. 1867…

Nooit had ik zoiets moois aanschouwd doch vooral lag dat meisje geheel bloot Ze baadde in die drukkende zomerzon waar ze waarachtig zo heerlijk genoot Mannen van haar overliggende balkon die genoten zelfs van haar zachte bloot Opeens rekte deze schoonheid zich uit dacht dat ze ongezien bloemen begoot Mannen genoten van ’t stukje buskruit…

las in de krant een overleden piloot uit woII ik dacht ik schrijf ter zijner nagedachtenis net als reve dit gedicht ter herinninering aan hem en alle soldaten uit alle oorlogen zo zinloos een oorlog levert alleen nutteloze slachtoffers op en daarom moet oorlog worden voorkomen maar het zal er altijd wel ergens zijn zo is de mens sinds het buskruit…

Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde hoe je gericht door mijn buskruit maalde van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten je naam zuur te laten druppelen op zompige straten De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen tot je licht…

buskruit boekdrukkunst kwantumtheorie aluminiumfolie wenteltrap weetteelt trein vertragingen baggeren polderen dralen rage ballotage ballonvaart draagkracht Plato Socrates wijsheid vriijheid natuurkrachten verontachtzamen schrikkeljaar antilope ontlopen ontmoedigen broedseizoen moeite doen oproerkraaier keizersnede ledenvergadering…

Zie ik een regen van rijst Aan de overkant, in het portaal, een bruid Mijn bloed jaagt langs kleppen In de maag wolkt het buskruit De jeukende vuist wil me oppeppen Voor het eerst krijs ik luid Naar de schaduw in de oude vijver Een steekvlieg zuigt zich in mijn kuit.…

misplaatst liep te pronken Een verdwaalde boer Waar enkel schele maagden naar lonken Gasten hield hij braaf buiten Hun vinnige tong raspte zijn week vlees Nog liever zou hij zijn neus snuiten -Als een grimmige nar zonder vrees- In de bruidssluier van hun moeder En van zich af bijten met klare taal ‘Wacht tot ik uw dwergparkiet voeder Met buskruit…