Alle inzendingen over dichtslaan

Er is geen geluid zo treurig als het dichtslaan van de toegangspoort tot het hart.…

het ongekende verlangen naar roerloosheid voelt de deur dichtslaan wegstervende voetstappen…

irritatie voelbaar door de dag heen het dichtslaan verzacht heel even prikkelt lente de zintuigen een heel seizoen lang…

Waar ruiten sneuvelen deuren dichtslaan en regen valt. Geen verwijt aan welk adres oprecht en eerlijk pas op de plaats. Het gootsteenputje spoelt nu door waar ik voor vecht.…

ze kijkt naar de deur nu nog op een kier en vraagt zich af of ze zal breken als hij dichtslaat de warmte van buiten kijkt uitnodigend naar binnen haalt haar over om eindelijk de laatste stappen te nemen ze loopt naar de deur ontsnapt door de kier en voelt zich geheeld na het dichtslaan…

ze raapt ze naast de rivier op de stenen die traag in de zakken van haar jas verdwijnen ze geeft zich over aan de diepte van het water een bedding voor de dood ze reist uit haar eigen haven de stemmen zwijgen niemand meer tot last ze zei: na het dichtslaan ben je pas op de helft neem de tijd een andere ervaring…

Het beste wat me is overkomen Je had mijn liefde aangenomen Ik zag je daar voor me staan En voelde mezelf dichtslaan Je liep nog goed in de lessen Je was een van me besten Plots stond je stil Voor mij werd het heel kil Ik hoorde dat je was overleden Het is nu al heel lang geleden Maar lieve beauty boy, Ik mis je nog steeds En je…

Ik lachte niet,maar hoorde alleen het harde dichtslaan van de deur wat achterbleef waren alleen de krant een paar oude pantoffels en zijn geur. Ik lachte niet, maar keek naar buiten en voelde de tranen in mijn ogen en vroeg me af:waar ging het mis waarom heeft hij me voorgelogen.…

Ooit was ik trots op jou Dat is lang geleden Ooit hield ik van jou Ook dat gaat terug naar het verleden Al twee jaar uit mijn leven Je hebt ons zoveel ellende gegeven Ik kan niet zeggen dat ik je mis Ik weet dat dit het beste is Nooit zal ik vergeten Wat jij ons hebt aangedaan Nooit kan ik vergeten Hoe makkelijk jij de deur kon dichtslaan…

vanuit grijze wolkenflarden scheurt de hemel open: een God wil zijn boek dichtslaan maar hoort de donder rollen vertwijfeld gaat zijn blik naar het oosten, de witte bergen waar hij een eik ziet branden, getroffen door Zeus' bliksem kletterend valt de regen en koelt de geschonden eik terwijl Noach zijn ark stuurt, in de richting van een…

de postzegelstraten even weer verlaten mogen zijn zij vrolijk en opgewekt als kinderen in een speeltuin toch schuilt nog het monster dat de oorzaak was van alles in de ongeziene mistige deken die een hoestbui spreiden kan blijf dus liever nog bescheiden nu juist het voorzichtige begin ons met een onvoorzichtig einde weer alle deuren dichtslaan…

hoofd De loden last van een gebroken belofte drukte zwaar op zijn hart Uit liefde voor haar bekent hij zijn schuld en hoopt op vergeving Hij stottert Zij zwijgt ademloos stil Hij ziet hoe haar ogen hun glans verliezen Trillend draait zij zich om en loopt weg van hem Hij weet Hij voelt Hij hoort de deur van haar hart genadeloos dichtslaan…

gedachten dwalen over hoe jouw leven werd verscheurd Waarom blijf je steeds weer hangen in die vreselijke periode van toen kun je dit alles niet gaan vervangen en de deur naar het heden opendoen Waarom wil en durf je niet te vergeten wat het allemaal met je heeft gedaan je hebt al teveel dagen in pijn versleten laat de deur van het verleden dichtslaan…

bewakers eerst het stenen trapje af en dan in die lege ruimte betrapt en wachtend wachtend wachtend op het wassende water koud of lauw of warm maar alles wat ze hoorde was het akelige gesis van kranen zonder water en mensen die kermend om haar vielen en zij als laatste dacht aan deuren die knarsend en hermetisch dichtslaan…

Maar als je ooit terug wilt komen dan zal de deur voor je open staan nooit zal ik jou uit mijn leven weren of de deur voor je neus dichtslaan. We hoeven echt niet veel te praten blikken zeggen al meer dan genoeg vergeven zouden we elkaar ook kunnen als één van beide er als eerste om vroeg.…

Zij dolen langs doelloze wegen komen allerlei hindernissen tegen hongerig, afgemat en uitgeput voor de oorlogsgruwel gevlucht zij komen aan in een onbekend land iedereen kijkt hen argwanend aan kinderen op de arm en aan de hand zien zij deuren voor hen dichtslaan de winter komt met ijskoude nachten ze schuilen dicht in een tent bij…

Zij dolen langs doelloze wegen komen allerlei hindernissen tegen hongerig, afgemat en uitgeput voor de oorlogsgruwel gevlucht zij komen aan in een onbekend land iedereen kijkt hen argwanend aan kinderen op de arm en aan de hand zien zij deuren voor hen dichtslaan de winter komt met ijskoude nachten ze schuilen dicht in een tent bij elkaar…

Voordat hij zijn leerlingen paraat bevond En naar het Oosten en Westen uitzond Ondervroeg hij hen ten lange leste Teneinde ze spiritueel te testen: Dus als jullie straks de wereld ingaan En ze de deuren in je gezicht dichtslaan En mijn bevindingen enkel misverstaan Wat geef je dan ten beste?…

oprecht gekust ze ving me enkel omdat -al die mensen- ik miste de vertoning op jouw witte doek bewust in plaats daarvan heb ik drie bundels doorgespit één vertelt hoe dood zich wierp in een glas waarin dauwdruppels dorstig in de sneeuw op gras wachtten de tweede bundel was zo cynisch en vuil dat de humor boven dreef omdat ik na het dichtslaan…

'k Hoor portieren openen en dichtslaan van mensen die naar de winkel gaan aan de overkant, een praatje hoor ik, een lach. En ik, die telkens een wit scherm weer vinden mag om op te schrijven, omdat een nieuw verhaal, ideeën zomaar boven komen drijven.…

put stinkend als modderplas kondigt zich daar de dood de laatste adem happend huilt wanhoop in tranen die regen verwateren laat in deze inktzwarte nacht zijn graf hier wel wetend welt uit woede en angst in hem een reuzenkracht tot drang te overleven adem happend valt hij in nu kniehoog water al waarvan bedorven lucht zijn keel dichtslaan…