Alle inzendingen over enthousiasme

Hij is beter dan hij is dat zie ik beter dan hoe hij is Hij houdt van mij Maar avonturen lokken hem In zijn enthousiasme maakt hij ze steeds groter in dwingende verhalen en och, liefde, wat dat is maakt hij klein Ik zie het ook bij de mannen van mijn vriendinnen die het wel weten, maar zich liever vasthouden aan de aandacht die…

Of onze doping-Deen de zaak bedroog staat te bezien. Wát critici ook zeiden. Hij mag dus best een wielerronde rijden ondanks het feit dat hij de Tour uitvloog. Maar dan dat kijkersvolk! Hoe onsportief! Ze reageerden allen positief!…

de wind heb ik zachtjes horen fluisteren de zon strooit over alles haar verklarend licht water betekent leven voor uitgedroogde aarden vuur vuurt gevoelens met enthousiasme aan ergo: de wind heeft mij doen luisteren de zon toont mij een helder inzicht water lest mijn zoektocht naar werkelijke waarden en het vuur het vuur wakkert…

zij is een natuurlijke geefster als zij binnenkomt is daar de lach in de blik van die ogen wordt alle aandacht naar haar gezogen in een volmaakt liefdevol natuurlijk proces langzaam bouwen spanning en enthousiasme een sfeer van feest en plezier want zij is gekomen voor de mensen hier zij praten vaker lachen luider…

praten gaat te snel zijn spraakwaterval verslist in klanken waarbij klinkers hun mooie volheid verliezen het is geen kabbelend beekje dat lieflijk stroomt langs meanderende lichtgroene oevers het hutst en blutst spet en sputtert in speelse kolkjes die klaterend rollen en dollen in jeugdig enthousiasme is hij uitverteld stilte…

Daar waar de bloesem eeuwig lijkt te bloeien, tussen de velden echoot de wind; voorbije klanken, ritselend gras, het enthousiasme van een kind. Waar de mensen elkaar goedemorgen groeten en kennen bij naam. Alles blijft zoals het was, de tijd lijkt stil te staan.…

ik deel bloemen uit de handen hebberig door gratis buit slechts een enkeling ontvangt de pracht in zacht verwachten zij openen en bloeien samen dit mooi moment vol enthousiasme zijn het koren op de molen van leven in de fleurigheid van zon als onze bron zij delen sfeer genereren goede vibraties laten ogen warm schitteren…

het duister fijnzinnig roeien 400 jaar onder webgolven in een opbergdoosje de verbeelding van muzikanten onder de koekoek een pittoresk meesterproef op de schoorsteenmantel visuele luciferstokjes wel duizend gezichten ontiegelijk broos in een bliksemschicht laait een verre wijnboer op gekluisterd aan zijn land hij danst enthousiasme…

Maar het moment fonkeld in mij als een juweel en mijn lichaam is als een kind vol enthousiasme en energie.…

schimmige gestalte gewikkeld, glanzend zwart gelaatloos, gerimpeld aanzienlijk verward blik richtend naar de horizon passie en enthousiasme verloren accepteerde ooit onsterfelijkheid maar wilde niet langer, bij levenden behoren liefde gekend, liefde verloren alles gezien, alles gehoord ik keek naar hem, hij naar mij Hij sprak niet, zei…

Vol kinderlijk enthousiasme geboren in het reeds volwassen huis met alleen grote broers en zussen met afstand de benjamin thuis Velen zagen haar als ‘het zonnetje’ alleen zíj zag die zonneschijn niet want aan de binnenkant van die stralen voelde ze best vaak veel verdriet Vooral door het grote verschil in jaren groeiden ze ongemerkt uit…

Als een klein donzig beertje vol enthousiasme en levensvuur wandelde jij mijn leven binnen. Spreken tot mij in alle talen, een zwiep met je staart een likje aan mijn hand scheppen een onvergetelijke band. Alleen al door dat lieve kopje zet ik mijn zorgen aan de kant.…

Barstensvol enthousiasme hoort daar dan ook weer bij, met steeds maar weer dat geven, want ja, dat is tenslotte toch het leven? Vroeger sprak men van een pijp kaneel, een ieder zoog eraan en kreeg zijn deel, heb ik een laatste verzoek, of is het soms teveel... Wanneer ben ik dan aan de beurt en komt dan eindelijk... MIJN DEEL?…

Je was vol moed en enthousiasme, vervuld van hoop en ging zo door; Al wist je dat je zou verliezen, je bleef vol vuur en ging ervoor. Nu zijn de dagen vol van stilte, de bloemen zwijgen, zingen niet, maar velen vinden in jouw voorbeeld weer kracht, te midden van verdriet.…

Je kijkt het aan en het borrelt van binnen Een stukje vreugde komt omhoog Je zou een liedje willen zingen Je ogen houden het niet droog Je voelt je een vulkaan van liefde Dat heeft dit kindeke gedaan Het was de mensheid die je griefde Maar je enthousiasme komt eraan!…

groetend stap ik de ochtend in en tover vele vraagtekens op gezichten die 't huilen nader staat dan een ontwapende glimlach steevast wandel ik verder alwaar hondenuitlaters een vrolijker humeur bezitten groeten zij spontaan terug vol groeiend enthousiasme kuier ik naar de uitgestrektheid waar zand tussen m'n tenen kriebelt golven het…

bleef jij geloven in jezelf en vertrouwen houden in het lied van de mensen om je heen toch zijn er tranen geweest van onmacht en verdriet om het gevoel dat iedereen jou verliet en jij alleen bleef met je eigen melodie dat eentonig riep om een akkoord om vroeg gehoord te worden in de meerstemmigheid van geestdrift en enthousiasme…

structuren en waarheden orakelen ongevraagd de wegen voor vandaag naar de doolhof van morgen alleen jij mijn muze bent standvastig gebleven geen rots in de branding maar vol enthousiasme en vuur voor het leven dat niet doorlopend ontspoort maar weer keurig op tijd rijdt zoals het na eeuwen ook na corona weer hoort laat je lach…

we liepen samen praatten honderd uit maar alle stappen die we namen brachten ons niet echt vooruit nog keken wij naar een verdwijnpunt in wat nevelig wit droegen argumenten aan consensus hebben we gemist de woorden stokten hun vloed nam af ons aanvankelijk enthousiasme koos steeds het verkeerde pad ik heb je hand genomen jou…

De ogen gesloten, nieuwe lente wezen proeven hoor, het valt een heldere parodie een geheel eigen sfeer deelgenoot van het enthousiasme een irritante, vliegensvlugge en praatzieke aandrang uit de heldere hemel waar origineelste meningen gegeven, en haast, geboden in overvloed, als de vluchtige ongebondenheid, in een echo doet weerklinken…

Ik stap naar buiten en groet met enthousiasme de mensen die ik tegenkom. Glimlachen vallen me toe. Het enige wat ik hoef te doen, is de dag te plukken. Ik verbaas mezelf en ik vraag me af; waarom die nieuwe ik, niet eerder geboren is. Op de hoek van de straat kom ik haar tegen. Ik zwaai naar haar en lach.…

spanning in de lucht, overprikkeld net een ijsje, maar dan gespikkeld als de schimmelvlekjes op m ‘n brood gezonde spanning, enthousiasme is groot pretzenuwen waarin ik ben verwikkeld heb ondenkbaar veel energie ter beschikking want er zit onweer in de lucht, storm ik proef het vuur van de wrevel er is wrijving, frictie tussen warm en koud…

magistrale plein jij de frêle vrouw die boven alles en iedereen was uitgegroeid tot symbool van liefde en begrip in het menselijk samenkomen en zijn weg waren de scherpe randen van agressie en intolerantie verdwenen in vriendelijk warme handen en een lach om blij te zijn jij vroeg niet om te buigen wel hoopvol te wuiven met enthousiasme…

Als telkens wordt vergeten Dat de oorzaak van genot Niet smeult in onze mond En niet ligt op het schavot Dan is het ook misschien Helemaal geen gek idee Van tijd tot tijd te zoeken Naar een rokersvrij café -------------------------------------------- (Dagblad van het Noorden, 16 april 2005) Geschreven naar aanleiding van het artikel ‘Enthousiasme…

Vol enthousiasme pluk ik elke dag. De mooiste vrouwen tonen mij hun lach. Het lijkt wel, of ze allen naar me lonken! Voortdurend wordt me zo geluk gegeven, al leidt m'n levensweg ook naar de dood... Het reisgenot erlangs is echter groot, hetgeen voor mij de zin is van het leven. U merkt het al: het leven vind ik fijn.…

Ineens vroeg ik me af komt LENTE van LENTEMENT langzaam, LENTE de natuur opent zich alles krijgt kleur en geur dieren ontwaken, rekken zich uit de warmte lokt al enigszins het tsjilpen, zoemen en kwetteren vult gelukkig weer de lucht enthousiasme alom, herleving de zomer tegemoet, heerlijk positief eigenlijk gaat alles toch te vlug…

met langdradig scene achtig verloop het ingeblikt applaus weinig verrassende intermezzo’s of verbazingwekkende hoogstandjes van de eenling die een orkest totaal uitgespeeld achterliet ja soms was de spirit volledig verdwenen bleek het leven een zinloos bestaan toch duurde dat maar even tot we weer opgeladen geestdriftig en vol enthousiasme…

Hier, in de achtertuin, snurkten de zagen En klopten hamers hard zonder sarcasme Op de planken die hoofd en wereld schagen - Zij zuchtten, hijgden, zweetten bij het klussen, Niet uit vermoeidheid, maar uit enthousiasme Voor bouwen en de ruimtezee daartussen. ----------------------------------------- uit: 'Het vuil van de schoonheid', 2015…

dat ik je weer bel Jij weet mijn gevoel te raken En ik woon in je hart Geraakt door de woorden Die we elkaar schrijven Een pure ervaring, Heel apart Genieten van het moment Dat is wat ik doe Me geen zorgen maken Over hoe het verder gaat Met ons Want dat doet er niet toe Ik ben in jouw gedachten Bezorg je een lieve lach Door je enthousiasme…

In elke sneeuwpop zie ik je kinderlijke enthousiasme. In elke schaatser zie ik je sierlijke vleugels. In elk sneeuw hoopje zie ik je zachte liefdevolle hand. In elke krijsende vogel in de sneeuwvlokjes zie ik je fluitende geest. ja, het zijn allemaal uitingen van jouw heerlijke artistieke schoonheid.…