65 resultaten.
Welke weg?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 206 De weg rechtdoor is alleen recht,
links of rechts zijn ook niet slecht,
maar durf hobbels te nemen,
toon durf en lef.
Is het vreemd als ik toezeg,
dat ik het hobbelige pad genomen heb?…
Weerspiegeling?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 rouge van de avond blijft hangen,
gejonast in de golven van een verleidelijke
oceaan lonken oases nog begeerlijker in
de dingen die ik ving en door een chirurgijn
gedolven uit de mazen van de geest
het blijft twijfelachtig of dat geneest om
niet in een emotionele morgana te verdrinken,
wedijver tussen scepticisme en ironie
op het hobbelige…
Het leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 849 Wat is het leven
met je auto over de snelweg
of met je fiets over een hobbelig pad
een gatenkaas
een lekkere reep chocolade
het einde van de wereld
wat je leven ook is
je mag er trots op zijn…
Nee
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 232 Het woordje is nee
Ik doe er wat mee
Schrijf mijzelf niet meer weg
Luister toch naar wat ik zeg
Ik hobbel er niet meer achter aan
Zie mij daar als trotse vrouw staan
Ik ben veranderd als mens
En bepaal nu zelf de grens.…
Concours hippique
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 152 Een snelsonnet moet absoluut vormvast,
Op horden en op hobbels moet je letten.
Ik hijs me dan in het korset van Driek,
Een snelsonnet is míjn concours hippique!…
anders niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 laat het leesbaar
zijn gemakkelijk
zonder
stekelige wendingen
laat het in mijn
straatje met stokpaardjes
wonen zonder hobbels
en in galop
laat het zijn
wat ik ook vind
zonder subversieve
tegendraadsheden
laat het sterk lijken
op wie ik denk
te zijn anders
niet…
Voor Anouk
hartenkreet
3.0 met 40 stemmen 10.053 Het leven is lachen,
het leven is huilen,
het leven is hobbels,
het leven is kuilen.
Het leven is blijdschap,
het leven is verdriet.
Hoe iemands leven is,
dat zie je meestal niet.…
niemand weet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 aan het begin
van de taal staat
het verlangen
trage vragen
wachten voor
drempels van papier
onze dwaalster
tastbaar in de tijd
is het heden
een hobbelende stoet
van losse eindjes
ligt in ons besloten
niemand weet hoe
lang het duurt
oneindigheid…
Marche funèbre
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 54 Geen normen, laat staan balkenendse waarden
Te zien in rutte's marche
funèbre koets
Geen steek kwam hij vooruit,
hooguit stapvoets
Getrokken door vier reeds halfdode paarden
Gestruikeld over hobbelige
keien
Viel niets te repareren door livreien…
Zonder titel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Heeft bewustzijn zin als zin ontbreekt en bewust overschat
Zijn het woorden of de daden die zoveel invloed hebben
Lijken de wegen vol hobbels en toch is het plat
Zegt men weleens dat spreken zilver is en zwijgen goud
Toont dit jouw stilte, jouw vorm, gesneden uit hout…
Een omgehakte bomenblik
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 190 je keek me aan
gaf me een omgehakte
bomenblik en liet me staan
jouw weg was
altijd geplaveid met
schaarse tegels in het blauw
voor hobbels en oneffenheden
sloten we de ogen lommerrijke
bomen bogen graag hun kronen
jij hebt de bijl
er in gezet en onze blik verwijd
tot aan de blauwe onbereikbaarheid…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 275 de storm rukt
het vale herfstblad
rolt over hobbelige keien
tussen de
hongerige honden
hun valse tanden
in gescheurde lompen
likken ze
etter en bloed
uit wonden van de bedelaar
zittend aan de hemelpoort
de zon
houdt zich schuil
achter sinistere grijze wolken
terwijl hemeltranen
het land teisteren…
Mont ventoux
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 250 daar ligt de berg
begraven onder
een witte deken, langs
het hobbelige
pad een rij
bomen de stam gehard, takken
verward als haar
lange lokken in de wind, we
verzamelen bij het fontein
in het
pittoreske dorp temidden
van de wijngaarden:
toi toi toi mijn
vrienden de klim is hoog, en
ik, ik kus de regenboog.…
Je eigen pad
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 46 je lijkt
wrijvingsloos
op je lach
door het leven
te glijden
zonder obstakels
hobbels en
andersoortig irritant
gestroomlijnd
door energie
van liefde
dans jij op het
levenskoord
waarvan de
balans als talent
bij je hoort
toch voel
ook jij je pas vrij
als je de opstap
genomen hebt
en de bekende
wereld verlaat en
zo zonder…
hellingproef
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.597 de deur staat op een kiertje
het kind in mij
kruipt er kirrend doorheen
mijn treintje doet spontaan mee
frank en vrij ontdekkend
de nog zuiverheid van het leven
zoekend en dwalend
in alles wat in handbereik ligt
het treintje legt heel wat af
hobbelend over het vloerkleed
soms neemt het de hellingproef
en die zul je nog wel eens moeten…
Raadselachtig
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 610 Ze wil de stad bekijken
zonder dat de stad haar ziet
wandelend in de schaduw
van de brugpijlers
voetstappen in en nabij de goot
ze struikelt over hobbelige
kasseien,wurmt zich
tussen struiken door
steekt donkere straten over
met blinde dove ogen
ze fluistert zich een weg
onbespied en ongezien
haar voetstappen
zonder spoor
achter…
Ik heb de weg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 282 Ik heb de weg alleen gelopen
vol met hobbels en kuilen met
stenen in elke vorm en kleur.
Ik zocht er naar antwoorden
uit mijn verleden die mij weer
nieuwe kracht zouden moeten
geven, voor nu en in het heden.…
pijn voelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 206 ik wil niet dat je dat voelt en ziet
Gelukkig maar dat je dat niet voelt
ik zou het je niet wensen
maar je zou eens moeten voelen
wat er leeft onder mensen
Tegelijk heb ik ook gevoelens
die wel gelukkig zijn
maar wat weegt zwaarder
dan het hebben van veel pijn
Niemand komt er onderuit
ieder krijgt zijn deel
elk levenspad heeft zijn hobbels…
In Verliezen ben ik.......
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 175 De grootste hobbel,
is met jou geen strijd.
Jij vult mijn leven
en geeft het zin.
Soms ben je het laatste
waar ik van wil dromen,
vaak ben je de enige er in.…
de gezamelijke individueel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 142 Strijdend voor mijn eigen zaakjes
Vlieg ik in emotie even in de zachte wind
Waarin ik en dan ook echt alleen ik
Beslis over het gevoel van de eenzaamheid in mijn denken,
Want daar ben ik tenslotte een individu voor
Ook al zijn er daar zovele van, maar durven
Al die mensen zich te uiten in hun denken
Of hobbelen ze stilletjes achter de meute…
de heuvels van het leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 433 op de slee
glijden we
van de heuvels
wit is hun kleur,
de kleur van hoop
zonder enig
obstakel
glijden we
recht naar beneden
ik voel me weer
kind,
in harmonie,
samen met mijn kind
maar
als ik glijd
van de heuvels
van het leven
gaat alles veel
moeizamer
ik kom
hobbels en putten
tegen,
ze gooien me
omhoog en weer
omlaag…
Een kille blik
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.123 De hobbel in de weg,
de bobbel in je broek
het gevoel van verlangen
op jouw leeftijd nog niet weg.
Muziek galmt uit kroegjes
en de pijn in je arm
van die spuit van vandaag
je hebt zin in een borrel.
Je kijkt even achterom
er ligt al heel wat achter je
dit leven heeft geleden
en zal nog heel wat moeten lijden.…
Lieverds
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.319 Soms was de weg wat hobbelig en kwam ik tot val
Dapper opstaan, vergeten dat dal.
Lieverds, ik wens jullie bergen moed
Geloof me vrij; alles komt goed!…
Heel het zacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 63 Wanneer ik wandel
op strak geplaveide paden
Mijn voeten zorgeloos neergezet en ik de hobbels al wel kan raden.
Ontstaan er met de tijd en zijn argeloze passen,
scheuren die mij uiteindelijk dan nog pijnlijk kunnen verrassen.…
toen ik zei, ik heb je lief
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 631 steeds dieper
beweegt de tijd
het gedicht in mij
verder reikend
dan het hobbelige spoor
op mijn hand
ik bekleed
witte vlakken
met eindeloos geduld
terwijl het licht
de trouwe minnaar
in naamloze ogen vangt
mijn stem raakt de nacht
sneeuwt sterren uit hun lange baan
toch
laat ik hem vreemd
in mijn adem bewegen
en wanneer…
met jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 503 ik
al zo lang samen
zoveel samen
meegemaakt
in goede en kwade dagen
ik heb jou nodig
elke dag weer
ook al laat ik dit
niet zo blijken
zonder jou
stuurloos en verloren
als ik dreig te vallen
reik jij me weer de hand
jij gaf me het mooiste
dat iemand ooit kan geven
een heel nieuw leven,
verrijkt door jou
ons pad is veeleer
hobbelig…
Modder stinkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 over takken
ik keek niet
het pad lijkt begaanbaar
als ik opsta verzamel ik moed
gelukkig dat niemand het ziet
het bloed
de tranen
de schaamte
modder stinkt
gelukkig schijnt er zonlicht
door de bomen
ik moet nu wel
ik heb zelf
dit pad genomen
nu val ik niet meer
al doet de wond nog zeer
ik ga opletten dit keer
het pad is hobbelig…
LIEVER EEN ZWART SCHAAP, DAN EEN WOLF IN SCHAAPSKLEREN
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 311 Vind mijn weg langs hobbelige wegen,
en kijk de familie schaapachtig aan.
Een mak lammetje ben ik nooit geweest,
want als er één schaap over de dam was,
liep ik beslist niet in dezelfde pas.
Ik ben een door de wol geverfd beest.
Men heeft van alles over mij gedacht,
en ze zijn zich heel vaak lam geschrokken.…
De horizon dichtbij
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 56 je leunde
op de stok
voeten in de klei
keek blij met
overwinnaarsblik
en lachte de
horizon dichtbij
de grootste hobbels
zijn genomen na
een lock down
die erger was en
langer duurde
dan in de dromen
van je levendige geest
het is je gelukt
dat wat zo voor
de hand leek te liggen
ook binnen ambtelijke
kaders vast te prikken
in vrijheid…
Eenvoud in verhaal
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 116 Mijn blik dwaalt over het eenvoudige verhaal,
volgt het hobbelige oude karrenspoor door akkerveld
langs klaverblad en gedorst hooi,
blijft rusten aan de oevers van het water
waar het riet in de fluisterende, wiegende wind
murmelend het stil verhaal meezingt.…