Eenvoud in verhaal
Mijn blik dwaalt over het eenvoudige verhaal,
volgt het hobbelige oude karrenspoor door akkerveld
langs klaverblad en gedorst hooi,
blijft rusten aan de oevers van het water
waar het riet in de fluisterende, wiegende wind
murmelend het stil verhaal meezingt.
Mijn blik dwaalt mee met het stille lied,
dobberend op het waterblad
langs slingerende beekjes,
kronkelende rivieren naar zee en oceaan.
Zo werd ik, als kleine levensdruppel,
deel van dat ene grote universele verhaal.
Mijn blik dwaalt niet meer...
Geplaatst in de categorie: natuur