Alle inzendingen over honderdmaal

Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Vervloekt, o heidenhonden, honderdmaal, Ik keer mij van u, Ik, Louis van Gaal.…

we zijn het allemaal angst kruipt als er een datum aan wordt opgehangen iedere minuut beleven we nog intenser dan ooit te voor het grote onwetende tegemoet gemis is al ingezet wisselen we tranen uit bedenken honderdmaal laatste woorden tot ze langzaam niet meer gehoord kunnen worden…

Heb me nog nooit zo verloren gevoeld Tussen al deze mensen, tussen alle etalages Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen Grauw middaglicht in de stad Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich Blinden rollen ratelend dicht Verkoopstertjes kwebbelen de tram in De avond valt in…

En honderdmaal verklaarde ik mij, doch, neen, Zij hoorde 't honderd malen niet, want ogen Verstaan de taal, die zwijgend spreekt, alleen.... En ach! haar ogenlach bekroont mijn pogen!…

Krampachtig vertellen ze een verhaal, mijn nagels breken honderdmaal. Vellen papier volgeschreven met een zwijgende stem, verloren kind, gesneden door hem. Het verstand verloren, het afwenden van koele ogen. Tranen rollen over mijn wangen, ruw geschaafd door verlangen.…

. ___________________________________ UFOÏDE Titanenzonen zouden 't kunnen zijn Of goden, honderdmaal geïncarneerd De schepping gadeslaand, waar niets ontbeert Alleen de mens leeft er constant in schijn Het wachten is op een humanoïde Onfeilbaar, zeker, als een androïde…

deunkwatrijn Ten beste gaf op dansmuziek Dacht ik 'zo waardloos is het niet' Toch slemperde die kastelein Toen hij ineens z'n maal verbraste En zwarotste als gambiet Vertrouwen deed hij op Katrijn Nooit op bekende gasten Ja zelfs die hij in d' ogen ziet Al zingt Jan Klaasen - 't doet me pijn Zo'n meelijwekkend herbergier - Wel honderdmaal…

't Bleef uit, schoon 't Voorgeslacht in d' oude Doelen smulde; 't Bleef uit, schoon 't honderdmaal gediend werd van advies; Ofschoon de geest des tijds van koen verkeerde in kies; Ofschoon Napoleon mijn wens bijna vervulde. 'k Hoop in mijn wanhoop nog: de Raad beraadslaagt weer!…

Een' spreuk, die moeder honderdmalen mij zei, toen zij was welgezind, die kom ik aan mijn meid herhalen: ik min u kind. En vele heerkens heb ik tegen omdat ik spreek de moedertaal, en juffers, in 't korset geregen, die vinden dit zo stijf en kaal. Maar, och!…