Alle inzendingen over huid

er knaagt iets onder mijn huid als het mooiste stukje fruit, van buiten glimmend en vol pracht maar van binnen aangevreten en verdacht. er woedt iets hier van binnen ik raak soms helemaal buiten zinnen het ene moment angstig stil dan weer is er zwaar weer op til.…

voel mijn huid nog zacht al ben ik oud gestreden tegen wind en alles dat op weerzin lijkt voel mijn huid nog steeds niet koud altijd bemind door het strelen verrijkt…

het schuwe kind dun, ook aan de binnenkant breekt twijgjes tot littekens de stilte, al jaren ouder stuurt levensloze dromen onder houten huid wanneer armen vol bomen slechts willen wonen in het zachte geritsel van de wind ze zit veraf van de zon door de nacht te staren en ik wil haar geven het ochtendgloren, in ogen vol vlinders…

vlak boven het geultje van haar stuit waar de rivier ontspringt van haar twee benen staat iets getekend op haar huid gebeiteld als in marmeren stenen het lijkt gegroeid van binnenuit en biedt een uitzicht voor degenen die haar als minnaar hebben buit- gemaakt en balanceren met hun tenen het prikkend ornament prijkt als een stempel op haar…

ik droeg liefde en kind verder verder dan het sterven en de bomen in mijn bed de rillingen aan het raam gleden om flarden landschap en altijd door de wind ik herinner me mijn huid witter met de deuren dicht het licht was toen en ik ben nu de dood loopt om en om * afbeelding : Art Dekat ©…

omdat het overleven zich uitsluitend beperkt tussen woorden en het spreken mij moedeloos maakt zal ik weggaan en mijn brieven nalaten aan vreemden het waait wel gezichten, namen van verraad die me achterlieten in allerlei vormen met de tong stijf en scheve tanden maar ik ben stervend genoeg opdat ze me niet meer naderen…

Er was weinig zinnigs tegen hem te zeggen Dus mijn ongewilde stilte wraakte zich alom Het verwurgde en was alles verstikkend Hij borrelde met een strot vol verwensingen Gevoelloos stripte hij zorgvuldig mijn huid Doorbrak grof mijn broze defensie Vernederd doch opgelucht stond ik buiten…

het ** van je ** origineel: Ik lees je volle warme lippen met het puntje van m’n tong die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

Ik sta wakker in mijn kamer en kijk flux de wereld rond Daar waar ooit mijn schaduw stond ligt een worp aan scherpe messen Het is enigszins na zessen als de liefde zich ontkurkt Trouwe dienaar der beminden die zich openhartig schurkt langs een huid van zilverschoon kriebelen vonken sensueler Zinnenstrelend in het donker waar de…

Elke ronding elke welving elke plooiing elk haartje al je bijzonderheden voelen als mijn eigen huid ik streel je landschap kus je verborgen parel mijn huid glijdt in de jouwe tot één wellustig lichaam op weg naar het genot…

strelen, spelen voor velen die dit niet delen onbekende taferelen hongeren en dorsten naar huid en handen aanraken, betasten strelen delen voor velen helen…

dat wij als reizigers die de glans van toeval deed verbleken, oceaan van paarse gloed die scheen, uit haar welgevallig oog welt een traan in de liefdevolle opwinding van wederkerigheid, daar ligt de kiem van intimiteit, een dialoog die wij tot wils-gebied hebben verklaard van alle materie ontdaan, toen was er alleen de geurige huid…

Alleen jij speelt met mijn huid, wanneer wij intiem samen zijn. Zachtjes streel jij oude wonden en zalf jij met de zoetheid van het gelukkig zijn. Alleen als ik zin heb om te huilen en de hele wereld mij te nauw omsluit, breng jij barmhartigheid met jouw omarming en haal jij mij de diepste uit.…

Geen dermatoloog kon wat vinden behalve Dat ik me drie keren per dag moest gaan zalven Ach laat ik maar stoppen om niet door te draven 't Is dorst waar m'n huid zich maar niet aan kan laven…

Wie is er niet wild van de nonchalante pyjama’s in zijde. De monochrome exemplaren In rijke kleuren, als diepblauw of smaragdgroen. Ideaal voor een zondagse brunch. De bloemenprints vind ik onweerstaanbaar. Draag ze casual met instappers of een flink paar hakken. Een oversized zonnebril op je neus voor dat kleine beetje Beyonce gevoel…

Kom je, met jouw Huid naar mijn Lichaam, de Tempel -- van het aanraken?…

Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…

ja, dans maar door door de straten naar het vuurwerk op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je het niet meer terug kan vinden je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij en dan gaan we alles anders doen als het op jou…

Huid, peau, skin, Haut je huid ademt in alle talen. Wat doe je me aan? Op winternamiddagen streel ik met voorzichtige vingers je huid, glanzend in de schemering. Onder je huid bonst je hart, brengt mijn hart, fladderend als een vlinder, tot rust.…

ik zie je stralen bij de gedachte een frisse neus te gaan halen daar buiten waar warm en kou zijn eigen kleur kiest die samen de schoonheid van het moment bepalen de basis een huid die verschillend kan reageren op de weerssferen en toch in staat is een behaaglijk gevoel te genereren of aan de bibber gaan om warmte te laten ontstaan…

maar op jouw huid schreef ik mijn liefde voluit in het grensgebied tussen licht en schaduw de ontspanning kwam van diep binnenuit…

Een druppel water verlaat je haar en baant zich een weg langs je rug ik vang het op met mijn vinger zodat ik het een triest einde bespaar en breng het naar de oorsprong terug Een nagel over jouw ruggengraat veroorzaakt een reactie op jouw huid en door in herhaling te vallen de rilling die het achterlaat maak je een spinnend geluid Iedere…

mijn hand op haar borst voelde een jas geen huid wilde een veld geen straat…

Oppervlakkig koud een op een voetstuk geplaatst brons straalt bij voortduring warmte uit de liefde van een hand wil graag de ziel bewegen die met de tijd in ‘t brons bevroor als een verbeelding van het eeuwige leven wee de streling langs de huid je zult je vingers branden…

het zijn ontelbare laagjes die antwoorden op vraagjes aan je huid op de grens van buiten en binnenkant wordt het spel gespeeld de autonoom die nooit de deur dichtslaat voor een probleem communiceert ook al wordt hij zwaar geattaqueerd en in het nauw gedreven er zullen altijd laagjes zijn die antwoorden geven uit de tijd van…

ik streelde over je strakke huid besefte dat buiten ook gewoon doorloopt naar binnen als hechte verdediging het is fijn te weten dat binnenste buiten ook in ons lichaam zich als contact manifesteert en zo ook vreemden weert toch is er meer als wij van alles het buitenste naar binnen keren het fysieke leeft ook in de metafysische…

De felle zon brandt diepe rimpels vervaagt jouw zoete blik getergd en somber een uitgedroogde bron verdampt in laatste snik Al zienderogen doof je uit jouw laatste hoop vervlogen mijn tranen stromen met je mee ik wens je regen op je huid…

Verlekkerd voelen zij elkanders huid. Het bruidje is zo lelijk als de nacht. Ze liggen samen in het felle licht. Hij denkt: 'Slechts op m'n tastzin komt het aan' en streelt d'r borsten met z'n ogen dicht. Het liefdesspel brengt vreugde met zich mee. Hij is tevreden met z'n tastorgaan: z'n brailletijdschrift. Hij is abonné.…

Viel in het vuur, geleid door het hart Geef me water, geef me brood wek de doden in mij, maar geef niet de hoop uit deze huid te scheuren, waar ik in hang. Donder in de lucht, een storm die steelt, je liet me de stilte zien die door deze wereld rent. Kan niet luider spreken dan woorden.…

niet alles wat jij raakt deelt zegeningen uit opent vaak heel ongemerkt je ontvankelijke huid terug in herinnering ontmoette je het voorval dat voorafging aan de geregistreerde beschadiging van opzet wordt niet uitgegaan kwade lijnen hebben in principe geen bestaan in jouw contacten het is uiterst zeldzaam een tegenpool…