Alle inzendingen over joris

Hij had een vrome moeder en heette Joris de Heus, Het bloed sloeg door zijn lichaam als het bloed van een watergeus. Hij zat vijf weken gevangen in een cel aan het Haagse Veer Bij luchten, iedere morgen, liep hij met mij op en neer. Wij zagen naar de wolken die kwamen van over Westmaas.…

Als we de steen mogen geloven Dan rust jij, Wim, vier lentes net, Hier haast een halve eeuw al met Je broertje Joris, dat van boven Boem! op je buikje werd geschoven Als veel te groot verjaarspakket - Geen toetertje deed rettettet, Geen wimpeltje werd rondgewoven.…

Een klinkerwerker uit Sint-Joris-Weert was het spellen ooit verleerd Hij was thuis niet te verstaan wat een gevolg was van zijn baan. Daag’lijks in de weer met klinkers, kwam hij ’s avonds doodmoe thuis. Sprak nog slechts in medeklinkers: nam zijn werk niet mee naar huis.…

lenen Vandaag heeft hij iets, een bloedknikker Volgens hem is het echt bloed maar niet van mensen De knikker rolt in zijn hand Het is zwaar bloed, zegt hij je weet wel, net als zwaar water Er bestaan gemuteerde dieren die beter overleven met zwaar bloed In Nagasaki We willen tegen hem spelen Hij aarzelt, Joris…

App Thuisbezorgd was uren onbereikbaar Moet ik vanavond op een houtje bijten Waaraan heb ik dat ongemak te wijten Wie maakt er zo laat nog mijn potje klaar Daar komt mijn vrouw aan met een bord vol eten Mijn “thuisbezorgd”...hoe kon ik dat vergeten…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

Achter het geklater kijken wij samen naar de Stem van ooit die uitstort in ons willen horen ze doorboren ons verloren klanken suizen onophoudelijk in de leegte toch, jullie vergeef mijn suizen verhoor mijn stilte in jullie verlangen zijn woorden vergeten wordt zwijgen verstaan bedwongen word ik in het alles geven uit eigen…

Onder de mat na de voordeur legt hij het luik naar de kruipruimte op zijn plaats De vloer dreunt boven mijn hoofd Ik volg zijn voetstappen naar het gat dat zij geboord heeft Langs de plint is slordig Tussen tuner en speaker moet snoer onzichtbaar zijn Het zand is nat en koud Mijn hand plet een zwam Ik vang rag vol verpopte spinnen…

Verlamd is mijn lichaam, bij het nemen van de eerste teug. Mijn angst maakt een sprong, bij het weerzien van mijn vreugde. Deinend op het genot, van extase drijft mijn hart. Op de woeste zee van gedachten, dans ik alleen een duet.…

Met lego speel ik op schaal het ongeval een paar keer na Grote atomen gunnen het slachtoffer een zwakke zwaartekracht Zelfs in de ambulance lacht ze onuitwisbaar ----------------------------- uit: 'Grote atomen', 2001.…

Zottige koppe Slaan kupige vlotte Een holderlin volderin Mottige mokkel Gaat klungelig lummelig Op leuterkoek slungelig Kriebelorig balorig Recht op en neer Stroeiwoeiend speuls Met danseke sjanseke Ganzeke zwanzeke Friemele manseke Lanzeke speer Met zottige totteke Kom lotte totte mij Jan Joris vlot in mij Totte mij zotte…

dan weet je ook heel goed dat hij nooit op tijd eens klaar is en ook nooit iets echt goed doet Hij is de allerslimste niet je moet iets steeds opnieuw uitleggen dat doet zijn moeder veel verdriet ze moet hem alles 10 keer zeggen Vader Joris Dromedaris gebruikt zijn hersens heel erg goed die is politiecommissaris en weet wel hoe je denken…

worden driftig speel ik door hun hete adem strijkt langs de weerloze toetsen van mijn ziel keurig opgelijnd in zwart en wit zie ik ze verschrompelen fis, bes en gis lossen op dan is daar het witte paard ze draagt me onstuimig voort rennend lip schuimend voor mij sneller dan de doorwoelde denksels naderen we de draken verstoord loerend Joris…

Onze wil om sint Joris te wezen stelt de mens voor de onmogelijke taak, om elke dag weer een kwade kop van de draak te verslaan; en voor even ruimte te geven de weg van het goede te gaan.…

daar sluit ik mijn ogen echt niet voor gisteravond met silence wittness had ik tranen in mijn hart en ziel wat een misstanden waren dat het was reality zoals het daar toe gaat in de arme wijken waar de jeugd geen toekomst heeft waar opbouwwerk vechten tegen de bierkaai is met gangs, drugs, haat en geweld ook op het vliegveld wist die Joris…

De directeur van klein Madurodam verlaat de platgetreden minipaden en gaat aan ´t werk bij onze kameraden voor vast een goed belegde boterham Maar “hand in hand” wordt het voorlopig niet Ook “daden” liggen ver in het verschiet…

In Den Haag daar woont een graaf verscheen tussen de mensen Joris Driepinter. Met drie glazen met melk in zijn rechterarmpje. Hij zei dat we driemaal een beker melk moeten drinken.…

' Gelijk der woelwater gewoonte was De twee vertrokken in de herbergnacht Tezamen als een rolmops opgerold Doldronken doch reeds vroeg voor dag en dauw Toog 't tweetal in de trekschuit langs het jaagpad Desanderendaags in hermandadse kleren Dra hoorden zij vier parlevinkers spelen Michiel, piet hein, jan-joris en corneel Ditmaal wou…

inspireren door dagelijkse kost verbaal en culinair souffleren Drie in de pan vlam in de pan een kookboek in de hand geen fantasie doch bellettrie met hoed door 't ganse land Hieraan heb ik houweel met pik uit voorzorg toegevoegd wij trekken daarmee voorwaarts noordwaarts naar de ijszee toe Met man en muis vergingen ooit piet joris…

Hij was heel lang de topman van Justitie Vaak had hij iets met jongens in die tijd Althans, dat blijft naar Demmink het verwijt Dat zaakje stinkt - zegt ook mijn intuïtie Hoe kan het dat – door Opstelten bepaald - Justitie zijn verdediging betaalt?…

Ik dichtte heel wat af voor goede doelen Straks dus zo'n 150 regels lang Ik trek mij met dit vers alvast op gang Als voorschot op wat ik straks ga doorvoelen Ik houd het voor vandaag nog éven kort Maar véél dank als u voor het lange stort…

En Joris driepinter schonk aan de kindertjes een glas melk. Het ijs was lange sloot. Lange sloot zonder einde. Het ijs ging bijna tot in het oneindige door. Tot in de zwartgevlekte friesekoeienweide. Waar eenzame schaatsers met mutsen op van wol voor eeuwig leken te verdwalen. De dood en de gesel joeg hen in het gezicht.…