drakendoder

dollende draken spelen met mijn gedachten
hun tongen vurig gespleten likkend
in de verholen hoeken van mijn brein
zo zonnig zoenend
bloembladeren verstrooiend
richten ze hun spleetogen
op de diepten van mijn ziel
daar waar ze willen zijn
pianonoten gezang klinkt daar
niet bekeken
wil ik worden
driftig speel ik door
hun hete adem strijkt langs
de weerloze toetsen
van mijn ziel
keurig opgelijnd in zwart en wit
zie ik ze verschrompelen
fis, bes en gis lossen op
dan is daar het witte paard
ze draagt me onstuimig voort
rennend lip schuimend voor mij
sneller dan de doorwoelde denksels
naderen we de draken verstoord loerend
Joris ben ik nu en richt mijn lans
splijtend hun weerloosheid
zie ik ze verdampen in hun eigen hete adem
dan leg ik mijn hoofd in de zachte manen
en huil zacht
zo moe voel ik mij en ben blij
met de merrie manen dichtbij
ze weet en loopt stapvoets verder..

Schrijver: KeesJan Plomp, 31 oktober 2012

kplomp77gmail.com

draken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 17 stemmen 196