Alle inzendingen over luisterd

Ik luisterde zogenaamd aandachtig maar je woorden gingen aan mij voorbij ik zag alleen je mond bewegen, maar hoorde geen woord van wat je zei. Ik was met mijn gedachten ergens anders waar, dat weet ik echt niet meer het zal wel niks bijzonders zijn geweest maar terug komen doet het wel een keer.…

hij vertelde zij luisterde zijn tranen rolden over haar wangen…

Met oren die mij vertaalden in zijn soortelijk gewicht luisterde hij mij tot zijn woorden en namen luisterde aureolen om zich heen cirkels met de middenlijn van altijd zijn schedel. ----------------------------------- uit: 'Letters van een naam', 1985.…

Ik herinner me dat we luisterden naar Whispering Pines van The Band op een zomeravond tegenover ons gingen families aan tafel om de Ramadan te vieren want de schemer viel in en wij luisterden naar Whispering Pines en naar de geluiden aan de overkant wie weet waren ze gelukkiger maar dat is niet waar het om gaat als je hoort…

er maar iemand Luisterde er maar iemand onzeker en met liefde terug op aarde…

Woordjes letterend Ik luisterde. Over kleintjes was het Niet.…

Soms denk ik Wat als Ik dat anders had gedaan Dan zou ik hier niet stil bij hoeven staan Wat als ik naar je luisterde dan had ik geweten waarover men fluisterde…

Blik door het venster regen op het platte dak asgrauw daarboven zij luisterde niet maar het blauw van haar ogen daar verdronk hij in…

Samen met de anderen, Luisterde ik, Hoorde wat ik horen wilde, Luisterende gezichten, Luisterde met me mee, Samen met de anderen, Denk ik na, Dacht ik wat ik denken wou, Denkende hoofden, Denken met me mee, Ik zie, wat ik zien wou, Ik hoorde, wat ik horen wilde, Ik dacht, wat ik denken wou, Als de wereld zo zou zijn, Zou ik pas gelukkig…

Zachtjes om me niet te wekken, stond hij op, zette de koffie aan en kwam weer terug in de echtelijke sponde, ik luisterde naar de ochtendgeluiden, luisterde naar het pruttelen van de koffie, deed alsof ik nog sliep. De koffie uitgeprutteld, stond hij op, om me vlak erna te wekken met een geurende bak troost.…

Toen ik met je over de kloof sprak dacht jij dat het tussen ons was jij luisterde half onder het zoeken boven je mobieltje maar het was de scheur tussen mijn kiezen als je zo voortgaat zit je er wel nabij.…

Ik merkte dat ik steeds minder te zeggen had, ik zweeg, luisterde en ontdekte wat. In die stilte ontdekte ik jou en zoveel andere dingen waarom ik van je hou...…

ik luisterde en vond drie takken taal een drietakttaal voor één gedicht. daar is geen zin mee te verrichten. ik stop dat oor maar met een stopwoord dicht. ---------------------------- uit: 'Gedichten I', 1977.…

haar betoog was zo vurig tegenover mij kaarsen dansten in haar ogen ik luisterde niet keek alleen naar die ogen haar lippen langs haar heen ze vroeg iets nikske zei ik zag de week voorbij verlangde naar haar stille huid…

stukken van zinnen kon ik zelfs verstaan van andere schrijvers,die mij niet kenden ik had het gevoel,dat ik nauwer bij hen stond bij hun taal,die ik lang ontwend was ik luisterde op mijn knieën en keek versuft om mij heen,en verloor mijzelf in de schoonheid van vreugde…

Steen na steen wordt gevoegd verband verbindt geen breuken welke op een slagveld bot gevangen hebben ik luisterde niet toen jij sprak stapelde gedachten op zeker weten ruis werd gruis taal is zó poreus…

in de fluwelen duisternis, waar kwetsbaarheid tederheid wordt lag je in mijn armen, innig geborgen nagloeiend we zwegen in veelzeggende stilte en luisterden hoe de tijd tot rust kwam en stolde tot tijdloosheid niets was er nog behalve wij…

De wereld luisterde niet. Nu ben ik zelf een oude vader. De wereld luistert nog steeds niet. Wie wel naar mijn verwachtingen? De wereld is wel wijzer. Laat me lachen!…

mijn moeder Hielp me door mijn kinderjaren Kamde elke ochtend mijn haren Vertelde me over haar puberteit Luisterde tot in de eeuwigheid Gaf me tips voor op school gaf me soms een klein symbool om te laten zien ik hou van je, mijn lieve lien…

ik zie je daar nog zitten alleen, aan de keukentafel in een fluitende dialoog met de merel op het dak een magisch moment van rust in de chaos van een kroostrijk gezin iedereen werd stil en luisterde mee hoe jij dat deed pa is me nog steeds een raadsel…

Wat was ik dwaas vandaag: ik luisterde niet goed naar wat zou moeten. Wat was ik dwaas vandaag: daarom wil ik met liefs wat mensen groeten.…

gisteren trok een storm de stekker uit het net – definitief afgesloten verwoest ze renden de straat op scandeerden leuzen maar niemand luisterde of zag ze staan nu de stekker eruit lag en het wereldwijde net definitief afgesloten verwoest…

toen ik het niet meer wist ging ik naar de strekdam wachten op de vloed als altijd dreven wolken boven mijn hoofd voorbij in onaangedaanheid ik luisterde naar golven die beukten op de blokken zij droegen mij ik vroeg de vogels die naar voedsel doken: "Wat nu?" Zij schreeuwden slechts: "Mens, Leef!"…

Graag luisterde ik naar mijn eigennaam Totdat een hond dezelfde voornaam kreeg En ik er beter aan deed dat ik zweeg Nu voel ik mij weer Maximiliaan! Zo ziet u, vaders, moeders, dames, heren "What's in a name" kan mettertijd verkeren…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

De man was uitzonderlijk mak en hij luisterde braaf, toen ze sprak: 'Zeg je moet nu beslist naar de mondhygiënist!' - En hij ging: hij zat onder de plak.…

Let op uw zaak, de wereld staat in brand Als weerprofeet kreeg hij ons op de knieën Wij luisterden naar al zijn profetieën Straks raast hij als een "storm" door Nederland ´t Klimaat verandert nooit meer als voorheen Sinds Gerrit Hiemstra van het scherm verdween…

De strengste vrouw van onze mooie natie Werd laatst op een bezoek van Pronk vergast Daar zat ze dan vlak voor haar boekenkast Ze luisterde met volle concentratie Toen ging ze zes miljoen keer heftig stampen En deelde hen daarmee zo in twee kampen…

Daar luisterde, diep in gebed verzonken, een misdienaar naar hoe die klokken klonken. Het trof hem diep, vooral die éne bronzen.... “Waar is mijn GSM”, vroeg hij bebloed, “ik heb wel dertig kilo bel-tegoed.“…

Eens liep zij daar in de tuin over de zachte rose rozenblaadjes en luisterde naar zijn woorden zacht fluisterend in het donker van de nacht nu rest haar enkel nog de herinnering van zijn lichte wapperende haren rondom de rafels van haar gezicht haar zilveren huid bestoven met de zoete geur van zijn bestaan…