Alle inzendingen over oei

ik heb een poentootje een rode met twee deuren het is zo'n blikken autootje waarmee ik door mijn dorp over drempels kan scheuren soms neem ik een slalom langs bakken met verdorde bloemen als ik dan met 8o km op mijn gaspedaal ga hakken hoor ik mijn geweten stillekes over een bekeuring zoemen oei, daar is weer een cirkelzaag brm brm…

oei wat een licht, stil, luister Ze zeggen dat Hij ook zal komen op een wolk. Zullen we doen zoals Hij ons gezegd heeft totdat we met de Geest worden gedoopt kom laten we dan opgaan biddend wachten op wat de Vader in de Zoon ons heeft beloofd.…

Bij het inchecken, oei, paspoorten liggen thuis. Pa besluit met een race tegen de klok, de afstand van Amsterdam naar Capelle te " nemen", en komt ' gelukkig' op tijd aan, om de paspoorten af te geven. Maar wat is geluk? Wat is haast? Wat is nog logisch? Wat is onvoorstelbaar?…

Stap uit bed op zoek naar tik, tik deed gordijnen open oei even schrik. Op mijn vensterbankje zaten vier vogeltjes te pikken en te piepen zachtjes opende ik 't raam. Zette het schoteltje met voer en 't bakje drinken snel buiten ze zaten er eerder op, dan dat ik 't raam weer op de knip deed.…

ver weg van de doos Want muizen waren niet gewild bij de familie Kroos Het muisje liep muisstil de trap af, zachtjes tree voor tree De trap was nieuw en kraakte niet, dat viel gelukkig mee Beneden in de keuken zag het muisje een stuk kaas Het water liep haar in de mond, haar honger was de baas Maar toen ze dichterbij kwam, zag ze, oei…

Ze zaten op een terras Glas in de hand en een peuk En lagen samen over wat voorbijkwam in een deuk Vooral de vrouwen werden onder de loep genomen Een soortement gekeurd en de heertjes maar dromen Die daar, heeft mooie benen Oei, maar wat een lelijke kop En kijk dat sloofje eens gaan alleen haar handjes in 't sop Ze hadden commentaar…

Zachtjes sloop ik door het huis en hoorde er een plotselinge gil Ik dacht oei, ‘t is hier niet pluis en dus was ik eventjes muisstil Stilletjes bukte ik bij de bank en ik gluurde toen de kamer in Wat ik zag was werkelijk slank: een griezelig, langpotige spin Zachtjes maar niet stil genoeg probeerde ik het nachtslot vlug toen opeens de…

vrouw omdat het lijden ophemelen typisch christelijk is spant de vrouw de kroon en zelfs boven dat beperkte element uit laat je foto het eeuwenoude godinnendom opleven dwars door dit nare beeld heen waar het lijden is vervangen voor vruchtbaarheid en onvermoeibaar optimisme ondanks de vergankelijkheid de zinloze opofferingsgezindheid oei…

een paar uren later, ze had gelukkig bedacht wat ze zouden eten vandaag, even een glaasje wijn lekker ontspannend….oei het was wel wat aan de vroege kant. ze was gelukkig, stapel op haar man de kinderen? stapel was ze op hen ze had maar mazzel in het leven alles wat haar hartje ooit begeerde en toch?…

Je huist in het putje van m'n Hart; zo kunnen we elkaar nog duizend jaren overvloedig schenken en Geven. .............. oei, enkele traantjes, vast een verkoudheid............…

's avonds terug haasten, haasten rennen, rennen wat een verkeer 's morgens file en 's avonds weer haasten, haasten rennen, rennen o, wat een stress 's morgens half zeven en 's avonds half zes haasten, haasten rennen, rennen gut, wat ben ik moe 's morgens ogen open en 's avonds ogen toe haasten, haasten rennen, rennen oei…

Oei! Toch weer de Hemel ten tonele gevoerd: zie je?…

Want zeg nou zelf: met de minuut te beginnen 't worden weken, maanden, jaren oei pijn van binnen en liefkozend zeggen: je bent zo oud als je je voelt is dan misschien wel goed bedoeld, Maar voor mij gaat het echt veel te snel!…

Oei, ik heb een lepel nodig waar heeft hij zich nu weer verstopt. Ja, inderdaad ik heb hem zelf in een doos gedropt. Vermoeid doe ik verder maar aan wat aan alles en niets. Geen structuur, geen besef. Ik ben overstuur, de tijd tikt zijn minuten vervlogen tijd is verloren tijd en de wijzers lachen.…

snikheet de nachten zo koud wijl er ’s nachts soms een leeuw buiten stond Teruggekeerd van een vergeefse hongerjacht rook hij mensenvlees als inhoud van die tent Ai, dacht de leeuw toch nog te eten vannacht die daarin liggen zijn morgen vanzelf absent Ver weerklonken geluiden door het oerwoud de leeuw spitste zijn oren en snelde vlug heen Oei…