Alle inzendingen over rijs

Blinkend rijs jij op, koelwarm als jouw huid strijkt het ochtendlicht mij ten leven totdat ik in de geest geheel en al met jouw bloed en adem samenval.…

Ik slaap zoals een ongeboren kind zou slapen in uw schoot, En drink uw koele donkre kracht in nachtelijke dood, En elke nieuwe morgen in het nieuwe licht Rijs ik op sterker vleuglen, Moeder, weg uit uw gezicht: Als ziel en vogel die zijn moeheid dichtst aan uw hart verslaat, Die stijgt en zingt het naast bij God met iedre dageraad...…

De halfvolwassenen en de kleinen, Zij zo groen en zo zacht Als druppend rijs, waar ’t zonneschijnen Iets lichts en warms heeft ingebracht. Wij, ouder hout, met voller lover, Moeten beschuttend om hen staan. Dan komt tot hen als lisplen over Gods storm die ons te grond doet gaan.…

De halfvolwassenen en de kleinen, Zij zo open en zo zacht Als druppend rijs, waar ’t zonneschijnen Iets lichts en warms heeft ingebracht. Wij, ouder hout, met voller lover, Moeten beschuttend om hen staan.…

Ik leg mijn lepel zwijgend neêr En zie mijn weêrhelft aan, Toen rijs ik van mijn zetel op Om naar haar toe te gaan; Ik kus en kus haar blij te moe - De kind'ren zien verwonderd toe. 'O, teedre gade!…

Gedijen in getijden Door het tikken van de sikkel Wiegend door haar rijs en dalen Omringd door klotsend gulg Alle kennis losgelaten Geketend aan het nieuw Drachtig onderdeel In een nieuw bestaan Door zintuigen gevangen Gebonden door verlangen Zonder weet van weten Wat geweten is en wordt Zinderend vertraagd geluid Doet horen voelen…

Straks krijgen we zelfs negatieve rente en nóg een ramp: inflatie is te laag en daarom is voor mij de grote vraag: Waarheen met al mijn zuurverdiende centen? Dat is een typisch vraagje van de rijken Die stinkerds hebben altijd wat te zeiken…

Rijs: rijst. Bank: gang…

zij voeren in de boot van mijn omarmen voorbij de dood. zij zijn bedwelmd van zaligheid, vervoerd – ik echter rijs, als riet uit strelingen van wind en water, machtiger. ik breek de dood die zij mij schenken willen, die ik zelf verbeid, achteloos schier.…

- marslied - Rep uit de schemer uw schuchtere voeten, Rijs uit het dal om 't licht te begroeten.…

Rijs, grote Orion! rijs omhoog! Zijt welkom, held! aan onze transen! Verruk, verruk ons starend oog! Wat sterrenglans, die eerbied baart, Praalt op uw' gordel, knots en zwaard, Bezaaid met tintelende vieren! 'k Zie Betelgeuzes rode gloed Uw schouder, naast Bellatrix, sieren, En Rigel flonkren op uw' voet.…

Ô Prometheus, gij eeuwig zinnebeeld Van ieder wie een God te volgen poogt, Van ieder wie, om ijdle schimmenteelt, Het heilig vuur aan Godes hemel steelt, Rijs op! Rijs op! Getuig aan wie het vraagt Hoe lang de gier u aan de boezem knaagt Zeg mij waarom, ô Vrienden, wilt ge uw brein Met allerhande dromerij bevrachten?…

En zuchtend rijs ik weer, en ga, en dank de boden. Doch, brommerig en slaaps, slaan zij de deuren dicht. O wijde wereldrijk, weer zwerven mijne voeten, Weer ga 'k, met tranend oog, uw wijde einder toe. Och, mocht 'k dees avondstond die diepe rust gemoeten, Die nimmer einde neemt: ik ben zo moe, zo moe.…

De nachtvorst stolt in 't morgenuur Al 't druipend nat tot ijs, En wat als zuiltjes nederhangt Aan toppen, stam en rijs. Hier straalt, hoe doods zich 't landschap toont, Hier glanst het overal, En rees een wonderschoon paleis Van tintelend kristal.…

Op zijn reis, Zag ik zijn vleugelslag uit het rijs, Mijn wiegekamer. Nog weet ik het wel. Mijn moeder was een stroomvrouw en wen hel De maanschijf hing te prijk, dan zag ik hoe Zij op mij kwam, een hooge vrouw, en toe Mijn oogen sloot met een zacht handgestrook.…