Alle inzendingen over singel

Mokum Maandag loop ik langs het Rokin Ik neem genoegen met de vogels Ik heb geen huis Maar dansen kan ik nog wel Dinsdag loop ik langs het Singel Het begin is er nooit geweest Ik voel onder mijn voeten Mijn zoete Mokumse grond Woensdag loop ik op de Lindengracht Zo eenvoudig kan het zijn De deur bijt in zijn slot Hij legt zijn handen…

meiwind en pluisjes groothoefblad en paardebloem halen elkaar in…

Maar kom niet met de praat van veel te vol Ik hou van al die klanken, kleren, kleuren, omhels mijn stad die zo hard welkom roept geverfd door een pallet aan kleuren wol hoe smaakvol de melange van etensgeuren (terwijl de Duitse herder op het Singel poept)…

een poort naar veraf strak in het land op lange stammen een deur naar niets in lam gelegd land ook ongewijzigd door lichte wind het is een hemels poort als de lucht door zware wolken wordt stuk gesmeten het is een zware deur die naar de einder open gaat als zomerwolken boven de aarde staan wie bouwt zo iets een lichte singel…

Papier, een pen, hier buiten schrijven het marmer van de tafel koel en zo geschikt als onderblad de straatlantaarn geeft licht genoeg om koelte vast te leggen want vóór de buien uit vakantieland wordt alle warmte weggeduwd dus alleszins aanvaardbaar is mijn glas pastis met ijskoud water en wel: binnen mijn handbereik over de Singel klinkt…

gedachten - door dikke boeken opgezogen, de omslag goud op snee, scholieren zouden nu nog zwoegen op mijn doorwrochte teksten Ach, wees maar blij dat ik het houd bij stoeien met wat woorden, waartoe ik ben gedoemd Ik ambieer geen Ganzenveer en zeker niet een Gouden En wees niet bang, nimmer zal een straat of steeg, laat staan een singel…

In de matte singels van het jaar blijven ze achter, trots moe door wind geraakt, vergeten rechtop langs paden van gevallen bladen.…

Eens krabbelde ik baantjes in 't Noorderplantsoen, leerde ik schaatsen op het bevroren water, maar kijk, sommige struiken worden alweer groen en in de singel klinkt nog eendengesnater. Die heerlijke winterpret uit mijn jeugdjaren: mijn kleinkinderen zullen dat nooit ervaren.…

Dag stad, dag oude binnenstad motregengrijs op tweede-kerstmorgen dag huizen waar ik heb gewoond nu mag een ander voor je zorgen de Gehoorzaal heeft haar deuren dicht groene laarzen staan in een etalage het Stadhuis baadt in schijnwerperlicht ik draag mijn zestig jaar bagage dag Breestraat, Pieterskerkchoorsteeg, dag kerken, Singels en…

met meer grip naarmate de tijd voortvlood tot dhr zwan die aan de kant zijn fiets tegen de boom parkeerde het spartelbeest herkende als piranha erkend happer in mens en dier die men later determineerde tot ondersoort pirapitinga via aquaria hier uit de Amazonerivier onder voorwaarden echter 100% tolerant had zwan namelijk niet in de singel…

Vanavond lep ik over de singels. De grachten bogen naar binnen als vermoeid met veel herinnering onder de bruggen die traag bleven staan. De dag was duidelijk met hun lot begaan en liet ze traag in hun oud bestaan. In de ramen kierden gordijnen open als maar half gelede ogen.…

De stad waar ik geboren ben is gebouwd op houten palen het is een stad met mooie grachten en duizend vergeten verhalen Stad van Dappere markten en duiven rode lichten over wal en canals stad waar je geen stuiver voor geeft en dan weer opbloeit en leeft Als ik slenter langs de singels staren statige huizen mij aan mijn oren horen meer talen…

Onze stad heeft singels en banen, Waar mensen zich gelukkig wanen. Maar nu is er een probleem: 'De nieuwe tijd legt zo zijn eigen claim.' Gelijk de maatstaven van de moderniteit nu anders zijn, Blijkt de Domtoren inmiddels een maatje te klein.…

snoer gedreven niet spreken het is al benoemd het gaan regelmatig overslaan van een spatie stilte en dan de vloed van grommend geroes donkere ramen weerspiegelen het verloop alleen gestoord door studenten in een rondvaartboot over het plan van de stad kruisen lijnen water en brug waar meeuwen tuimelen in een wolk weer opschuimen singels…

Wie langs de singels en de wallen gaat Krijgt sterk de indruk, dat de banken daar Voornamelijk zijn gesticht Als dépendance van 't oudemannenhuis En voor 't gedobber van een kinderkar.…

Mooi-meisjes in haar vree gestoord, Die langs de Singel kuierden; Waar onvermoeid, om klokke twee, Nos patriae deliciae Nog een kwartiertje luierden! We waren toen zo prettig slecht; (Zij ’t met een diepe zucht gezegd!) Wij gaven om geen pensa!…

vrijwilligers die van huis tot huis gaan de balans te versterken tussen kerk en mens tussen mens en kerk die balans te verrijken De vrijwilligers wat heb ik een ongelofelijk respect voor jullie, voor u de vrijwilligers gaan nu op pad met de enveloppen en mijn dochter Giulia en ik lopen mee, werken mee de paden op, de lanen in, de straten door, de singels…