Alle inzendingen over snijden

majesteitelijk snijden schrijnende tonen door een wankelende ziel een gevoel te groots om te benoemen rakend in fijn en pijn waarmee ik in verbeelding nog even een kan zijn…

De sfeer was om te snijden op zwarte zaterdag.…

De stilte was er plots te snijden ...…

Nieuwe papa komt zondag het vlees snijden.…

hij scherpt zijn gedachten aan de randen van zijn geest woorden snijden dieper dan liefde is geweest twijfel in haar ogen aarzeling in zijn stem hij praat nog over “samen” zij denkt enkel nog aan hem…

Die wereldleiders zijn niet te benijden, Al is de catering nog zo perfect In Hamburg is er nauwelijks respect De sfeer is daar inmiddels om te snijden. Bekvechtend komt men niet tot een akkoord In Hamburg valt geen opgetogen woord.…

De maan is een lijk En ligt wit en bloot Onder een laken op het zwarte Plastic van het rijdend bed Ik snijd in de nacht Mijn metalen scalpel zoekt Wanhopig naar het warme ochtendrood…

Ik ben als de doorns Tussen de rode rozen Liever niet te zien Mensen snijden me weg Bang om me per ongeluk Zelf aan te raken De rest verpestend Met mijn afwijkende kleur En die uitsteeksels…

Het onderwijs behoeft in deze tijden Veel krachten die heel veel coördineren Omdat een school zoiets niet mag ontberen Moet men in het docentenaantal snijden Men is gepast tevreden hieromtrent In alle lagen van het management…

En als hij die vervolgens aan zal snijden Vindt hij de vijl wel om zich te bevrijden.…

Moedeloos kijk ik terug, stuk scherven vallen altijd weer anders neer deze keer vlijmscherp ze snijden diepe sneden vooruit met moede schreden vooruit is al wat rest…

De kilometerheffing gaat niet door Liever investeert men eerst in asfalt Nu het Kokse kwartje nog in kas valt Is Balkenende daar voorlopig voor Vandaag zal niemand pesten, snijden, kleven Er wordt niet eens een vingertje geheven…

Misschien kan men die artsen nu verleiden om ook eens in de PVV te snijden……

Waarom ik me nog niet heb aangemeld, Het Donorformulier bekijkt me streng Maar dat ze in me snijden vind ik eng Zelfs dood ben ik bij lange na geen held Maar nu ze mij met EURO'S gaan doneren Laat ik me tóch maar even registreren.…

Steek je middelvinger niet steeds op Snijd de “truttenschudder” toch niet af Staak gevloek en antivrouwgeblaf Zet dat checken van je smartphone stop Jank niet over stapvoets filerijden Dat doen wij wel na je overlijden…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Scherven praten niet, die snijden...…

De bodem De onderkant Het scherpe Het snijden van de rand De diepe laag Zo zwart Zo ver Zo donker Zo vaag Zakken Dempen Bedelven Maak me klein Klein Zodat ik even niet hoef te zijn…

Een breekijzer of branders om te snijden, Betonschaar, koevoet, bijl, bom, dynamiet, Zelfs met perfect gereedschap lukt het niet Om iets uit een verpakking te bevrijden. Pleur op met al die voorverpakte pakken, Mijn koninkrijk voor opening van zakken.…

ik uit en geniet met smaak van het gerecht dat ik zojuist heb bereid de niet gevallen regen de ijle mist ik snijd plakjes van de wolken en bewaar ze in een kluis in de schemer hoor ik de schaduw van een schaterlach die ik met een glimlach honoreer…

De lach verbeten tot een grimas grijnst naar stekels en grijze krullen gebeten door de jaren snijden tanden de tijd in wat ooit een wasbord was ooit was ik hem nu ben ik mij het kind speelt verstoppertje de oude boom buigt…

het gekerm van versplinterend hout en de doffe dreunen van zelfmoordbeton snijden als glas in mijn ijsbevroren gelaat ze kerven diepe groeven door mijn huid ik staar de vlakte in terwijl verkreukte foto’s door mijn vingers wegsijpelen…

Gevangenen zijn heel erg aan het lijden Een deel van hun rantsoen wordt afgepikt Omdat er teveel brood werd weg gemikt En dus besloot men om eens flink te snijden Een overleg waarin wordt toegezegd Dat er meer brood komt, wordt nu snel belegd…

Een zorgbestuur schuift naar een tussenpaus Een ton om hem een maand te laten snijden Een onverteerbaar feit voor ingewijden Die lekten dus het naadje van de kous En dat het in De Volkskrant viel te lezen Laat zien dat PubLeaks nut al is bewezen…

er hing een adem te verstikken in een zucht om te snijden   water hield op met stromen werd bloeddamp uit poriën   al het lawaai stierf eenzaam de stilte klonk steeds harder   ik bombardeerde mijn ziel en niemand die het hoorde…

Had je maar een mes dan kon je in me snijden. En heel diep in me zou je me zien lijden. Genoeg gedachten en tranen maak me maar snel weer dicht. Zo wordt al het leed onttrokken aan ieders gezicht.....…

Waarna de moppentapper met succes Verklapte: om de bochten af te snijden! Sinds gisteren ziet men er niettemin In België de humor niet van in…

Al vrees ik dat ditmaal geen enkel snijden de olie-industrie en Bush kan scheiden.…

de dag beginnen met een kus brood snijden en tomaten wachten tot ze zich aanvlijt met kopjes geven en gespin haar armen om mijn schouders de mond op mijn tonsuur me vragen waar of ik ben terwijl de waterkoker bruisend tot stilstand komt…

Door steeds de race te winnen, Kwam hij als eerste binnen, Door nummer twee af te snijden. Maar ben je te benijden, Als je enkel hard kunt rijden ?…