Storm in een glazen lichaam

er hing een adem te verstikken
in een zucht om te snijden
 
water hield op met stromen
werd bloeddamp uit poriën
 
al het lawaai stierf eenzaam
de stilte klonk steeds harder
 
ik bombardeerde mijn ziel
en niemand die het hoorde

razernij zelfverloochening

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 366