Grond gebonden
Ach hongerige herfstvlinder
op zoek naar restjes nectar
in de allerlaatste bloemen
Mijn laatste zomergast
ik volg je al een tijdje
terwijl de winterkou
zich reeds aankondigt
Je kijkt me nog even aan
voor je op je reis gaat
vol heimwee kijk ik je na
tot je uit het zicht verdwijnt
Kon ik maar met je mee
of anders met de vogels
ik zou nu gaan, meteen
Maar mijn lichaam is te zwaar
houdt mijn geest gebonden
mijn geest is veel te star
houdt mijn lichaam aan de grond
Zolang ik niet zelf verander
zal ik de winter moeten doorstaan
resteren alleen die dromen
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
En fijn om te lezen.