Alle inzendingen over spurt

't Wordt stilaan absurd: honderd meter spurt wordt straks voor tijdsopname te kort. --------------------------- (*) Usain Bolt op 16/08/09…

als ze voor 'n etalage staat te gluren naar nóg sjiekere strikken en kleren ...spurt ik naar de tekkel van de buren!…

nog altijd stuiteren emoties in een hart dat op hol slaat onder jouw warme blik jij raakt waar ik het meest kwetsbaar ben wat onvolgroeid niet helemaal volwassen jouw ogen zien kijken door de onvolkomenheden heen jouw blik schenkt mij de laatste spurt misschien nooit ben ik volmaakt geweest maar onder jouw handen voelt het…

krijgt eeuwige roem, hij ziet de rondetijden passeren bij het voorbijrennen en hijgt stevig zijn longen klappen bijna en het publiek juicht en klapt ook als hij als eerste de finish passeert het zweet sijpelt tussen zijn oogleden dus hij ziet even wazig maar het einde is in zicht hij heeft het gehaald nu kan hij zich doodlopen die laatste spurt…

Hoewel de duivel zijn dagen afsluit, hevig vuur De wind, aangewakkerd, de loef van liefde afsnijdt Boort de machine voort, als verblijd mensen geen gat zien in die muur zonder licht Die oneindige, behalve de spurt van liefde Zeer gehaast, versneld bedreven die glijdende schaal van het apparaat gewoon kinky gezien haar stoer zijn werkelijk…

spartelt leven tegen maar vingers zijn te kort om nog meer tegenspel te geven ijskoud merg in mijn botten chemo zal het doen verrotten maar wat blijft krijgt altijd nog een laatste kans mijn haren ben ik kwijt kaal zal ik voor U verschijnen de buitenkant van wie ik was is dag na dag aan het verdwijnen nog geef ik gas in laatste spurt…

Want al klinkt het ook absurd steeds deed ik bij elke spurt onderuit voor de T.V. virtueel wel voluit mee. Was het langer door gegaan had de kans beslist bestaan dat ik mager als een lat dra de geest gegeven had. Goddank heb ik vier jaar tijd tot ik in Korea rijd.…

Een glunderend gezichtje trekt een spurt naar de tafel!…

Het ding bleef hangen, rode lichtjes flikkerden af en aan Bleef even staren, voor het besloot er met een spurt vandoor te gaan. Ik kon het niet meer volgen, was verdwenen in een flits Zou het een UFO geweest zijn, of was het simpelweg niks?…

ik zag je handen bruin van de zomer armen sproetig gekleurd in je gulle lach blonk de eindeloos lange dag we liepen en ontdekten de grote wereld in volle groei net na de lente in een snelle spurt naar bloei alles leek nieuw groter dan voorheen immens imponerend alleen al door de formaties van het eeuwenoude steen wij voelden…

snelle er uit de liefste er in Mijn ballen knetteren vuur gelijk een ferrari ik steiger helaas mijn v-snaar weigert Even aanspannen nog dan zal men wat beleven met name the lady Caddillacs zal ik laten beven Ik laat mij waxen ik zal gedichten faxen Herrezen uit de dood opgeknapt uit een lange sloop ga ik eerdaags tanken om weg te spurten…

verkeerd die nu overliep van dooiend ijs smeltwater met modderig contrast toch zag ik de eerst gekleurde stip in het wittig pluis het is daar waar lente al heerst en jij met warme adem en lach de ontdekking uitpakt een pril rozetje van het nieuwe lentegroen dat het voorjaar doet ontluiken ook al is buiten stervenskoud maar de spurt…

In het licht van de geest waar geen schaduw zoekt en het donker zich heeft verstopt achter een witte deur alles en iedereen is verdwaald de zomer zoekt de herfst de winter verstopt zich ervan in het licht van de geest waar angst overheerst en de moedigen blijven staan tot de rust weer keert moeder blijft me roepen de lente spurt van…

jaar terugkwam als heerlijke droom jij hebt er velen gesnoept ook al waren ze nog niet rijp de pluk was verboden omdat het oogsten voor allen was als kind hoorde je dat het leven van de kers vol gevaren was zoals bij nacht en ochtendvorst dan moest er gestookt en gerookt worden soms ook bij vochtig weer en zonnebrand een spurt…

Toen…nu…later Ze dringen zich op in een wisselvallige spurt Later? Later zal ik minder haten En beminnen in rijke tonen, volle kleuren. Zwelgen in de leegte houdt me bezig. Samen de tijd wurgen en dan nog voor de laatste tik elkaar verlaten. Samen kiezen voor verlaten. Alleen tot de dageraad met de geur van hout dat smeult.…

Liefde kan niet sterven de stilte zal het je doen ervaren, ervaren wat te koesteren wat bewaren is en mag zijn, al zal het onmeetbare leed ook altijd voelbaar zijn. Maar weet liefde, liefde kan niet sterven, zelfs als ook het zout van tranen de herinneringen als wijn zoals je zelf ook gaat ervaren uiteindelijk nooit op zullen zijn…

Op een dag kwam Onze Liefde aangelopen Ze greep ons vast, en sleurde ons mee naar een onbekend land Ze spurtte vooruit, sneller dan we konden denken Het was een prachtig warm land, met bloemen en vlinders Maar van hardlopen word je moe En de bloemen verwelkten Toen Verdriet kwam, werd het koud in het land ijskoud zelfs Ik had verwacht dat…

De zotte morgen is op gang getrokken Mensen spurten naar de laatste wagon In de hoop een zitje te bemachtigen Op hetzelfde moment sterft een kind van de honger De tijd gaat onverbiddelijk door In het verre land sneuvelt een soldaat Zijn laatste glimlach Hij hoefde nooit meer te doden De vreugde van de oorlog De vreugde van een rebel Het…

zonder mij ze zullen geen toekomst kennen ik draaide me om en zag een weerloos kind het kind weende het was nog een baby’tje van nog maar een paar maanden oud maar in plaats van dichter te gaan, of om te keren, bleef ik staan ik bleef stokstijf staan en pas toen zag ik het ik moest mijn ogen afwenden zo lelijk was het ik begon te rennen te spurten…

ik reed weer met mijn opa mee de ket klapt vuur uit stoere hoeven we gingen in herinnering soms wekenlang naar zee vanuit Heiloo in eerste spurt nog even langs Kapél Maria was hun heilige bedevaarten gaven aflaat en verlossing uit de hel draafden zacht langs Egmond-Binnen uit het klooster hoorden we het zingen en terwijl…

mooiste vrouw tipt niet aan jou een beloning voor de boef die sneuvelt Zeer diep gaat vallen Speer in 't gelid Wet overtreedt Hoewel de duivel zijn dagen afsluit, hevig vuur De wind, aangewakkerd, de loef van liefde afsnijdt boort de machine voort, als verblijd mensen geen gat zien in die muur zonder licht Die oneindige, behalve de spurt…

spurt aan grensplaatjes van dorpen, wind op kop, tong bijna tussen voorwiel toch gewonnen. (voor u lieve meisjes, voor haar met die mooie…) na finish geen blik, geen zoen. tactiek gefaald. eerste kennismaking met miniatuur hartenpijn.…

zal even wat halen wacht jij maar in mijn halletje' En dan ruik ik het Ik hoor de hond achter de glazen tochtdeur blaffen ben bang dat hij de deur open krijgt door het glas springt en mij bijt omdat ik in hun halletje sta Ze vertrouwen me toch mooi die mensen Ik kan 'm net zo goed met een jas van de kapstok smeren De galerij over spurten…

Dan gaat de telefoon, maar het kind is helemaal boven, 't kreng rinkelt helemaal beneden, dus een spurt twee trappen af en nou is traplopen niet echt een favoriete bezigheid, vandaar dat ze bijna 't laatste gedeelte onbedoeld naar beneden glijdt.…

verkies Een landschap van Breugel dat uit de lijst breekt Verder glooit achter doek Olieverf in schemerlicht opgelost Ik luister maar Trommelvlies en trilhaar Vangen niet de minste drup Enkel mijn vel rilt Bij de kaarsvlam binnen Nip ik van een oude zonde Jouw sissende schoot Ik verbrand het verhemelte Vind een schroeivlek op de tong Spurt…